Nederlandse vrouwen die geld verdienen met instafoto's van hun huisdier

Instagram staat net als de rest van het hele internet vol met foto’s van dieren, en sommige daarvan lijk ik al bijna net zo goed te kennen als mijn eigen honden en katten. Marnie is een hoogbejaarde shih tzu en trekt met haar chronisch naar buiten hangende tong 2 miljoen volgers; het hondje Tuna wordt door haar gigantische onderbeet gevolgd door 1,9 miljoen kijkers, en de magische spacekat Lil Bub zit daar met 1,8 miljoen net onder. Zelf ben ik enorm fan van Darcy, een vreselijk fotogenieke en beroemde egel (316K).

Ook in Nederland zijn er al behoorlijk wat beroemde poezen, honden en andere huisdieren. Soms groeien die pagina’s uit tot astronomische proporties waarop de likes en volgers maar blijven binnenstromen, waardoor er door de baasjes flink geld kan worden verdiend. Ik sprak een aantal van de vrouwen achter de poezen/honden/eenden over wat voor foto’s het beste werken, haatcomments, en op vakantie kunnen dankzij het geld dat je verdient aan je huisdier.

Toen ik een weddenschap met mijn ex-vriend won, mocht ik een kadootje uitkiezen. Ik heb eendjes altijd al heel lief gevonden, en dus vroeg ik om een babyeendje. Dat werd Guus. Guus woont in de tuin, waar we een hok voor hem hebben gebouwd. Hij is heel tam; als-ie naar binnen wil, klopt hij met zijn snavel op de deur. In het begin deelde ik continu foto’s van hem op mijn eigen facebookaccount en ik was bang dat mensen dat een beetje zat werden. Daarom besloot ik speciaal voor hem een instagrampagina aan te maken. Ik had eigenlijk niet meer dan twintig volgers verwacht, maar dat liep even anders. Ik ben Guus’ instagram begonnen in 2015, toen ik hem net gekregen had, en ik merkte dat het volgersaantal al snel groeide. In juni van dat jaar zat ik met Guus bij RTL Late Night; dat heeft ook veel nieuwe volgers opgeleverd. De foto van Guus verkleed als Donald Duck kreeg trouwens ook heel veel likes. Inmiddels zit ik op bijna 11.000 volgers. Voor mezelf heb ik besloten dat ik geen reclame maak voor producten of bedrijven die niet binnen mijn fotografiestijl passen. Soms stuur ik op facebookpagina’s over dieren een video van Guus in en krijg ik daar honderd euro voor, maar mijn account is nog niet groot genoeg om er veel geld aan te verdienen. Wel ontvang ik vaak spullen in ruil voor een post op Instagram. Ik moet wel zeggen dat ik gebrand ben op echte volgers en echte likes, dus als het wat langzamer gaat, dan is dat maar zo. Guus pikte het poseren eigenlijk heel snel op. Hij weet ook: hoe beter ik poseer en hoe eerder het gedaan is, hoe sneller ik wat maïs krijg. Ik kan hem ook in bepaalde houdingen neerzetten, en dan blijft-ie gewoon zo staan.

Mensen reageren bijna altijd positief, maar er is een periode geweest waarin er negatieve opmerkingen gemaakt werden door mensen die het dierenmishandeling vonden dat ik Guus kleren aantrek. Er worden vaak te snel conclusies getrokken, want Guus heeft zijn outfits alleen maar even aan voor de foto, en daarna gaan ze meteen weer uit. Ook gebruik ik een speciale eendenpaspop, waarop ik zijn kleren in elkaar zet. Per week ben ik ongeveer een dag kwijt aan het account van Guus. Ik maak de foto’s en bewerk ze, maar zet dus ook al zijn outfits in elkaar. Inspiratie voor zijn outfits doe ik op via Pinterest, daar kijk ik rond wat voor kostuums er allemaal bestaan voor kindjes, en die probeer ik dan na te maken voor Guus. Volgers komen ook vaak met suggesties voor outfits, en ik houd in de gaten welke feestdagen er allemaal aankomen om daarop in te kunnen spelen.

Ik ben met katten opgegroeid, en ben daardoor altijd al een kattenliefhebber geweest. Toen June bij ons kwam wonen, bedacht ik vrijwel meteen dat het leuk zou zijn een account voor haar te beginnen. Ik wilde vooral voorkomen dat mijn familie gek zou worden van al mijn kattengespam in de familie-app, en op Instagram kon ik mijn liefde voor fotografie en katten delen met de rest van de wereld.

Als ik nieuwe foto’s voor Instagram nodig heb, maak ik altijd een hele reeks. Daar zit altijd wel wat tussen. Ik heb eigenlijk alleen wat meer moeite met June fotograferen als ik close-ups nodig heb, of wanneer ik haar voor partnerships met bedrijven met een product op de foto moet zetten. Naarmate ze ouder wordt, is het wel lastiger om haar aandacht te trekken. Van snoepjes is ze inmiddels echt niet meer onder de indruk.

Instagram licht iedere week een ander dier uit op hun eigen account met de hashtag #WeeklyFluff. Toen ik in 2014 zo rond de 7.000 volgers zat, werd June op dat account gefeatured en zat ik in no time op 30.000 volgers. Sindsdien ben ik het allemaal iets serieuzer gaan nemen, en denk ik goed na over welke content ik post en welke hashtags ik gebruik. Kort daarna ben ik ook mijn websitebegonnen, omdat ik merchandise met Junes afbeelding erop – mokken, shirts en tassen bijvoorbeeld – wil gaan verkopen. Dat is er nog niet van gekomen, maar staat nog wel op de planning. Inmiddels zitten we op zo’n 97.000 volgers. Gemiddeld ben ik een uurtje per dag kwijt aan Junes account, dus dat valt eigenlijk reuze mee. De meeste tijd ben ik kwijt aan privé chatgesprekken met andere kattenliefhebbers op Instagram, die ook wel ‘pods’ worden genoemd. In zo’n groep spreek je met elkaar af op elkaars foto’s te commenten en te liken, om elkaars engagement wat op te krikken. Wanneer ik deals aan ga met bedrijven, post ik nooit kant-en-klare content die door hen wordt aangeleverd; de content wil ik altijd zelf maken. Zulke deals zijn trouwens heel verschillend: soms ontvang ik geld voor een post, maar vaak zijn het ook gratis producten ter waarde van 250 tot 500 euro. Ik heb inmiddels een hele kamer ingericht voor alle kattenspullen die ik gekregen heb. Mijn engagement is voor partnerships goed voor een paar honderd euro per post, en ik post iedere dag.

Drie jaar geleden haalde ik Zappa als kitten op, en je weet waarschijnlijk hoe dat gaat als ze klein zijn: dan maak je continu foto’s van ze. Die postte ik op mijn eigen instagram. Op een gegeven moment kreeg ik een reactie van een kennis, die zei: “Als je zoveel foto’s had gepost van je baby, had ik je allang ontvolgd.” Toen dacht ik: nou ja, je kan mijn rug op – ik wijd gewoon een volledige pagina aan Zappa. Dan beslis je zelf maar of je haar volgt of niet. Ik heb Zappa sinds ze negen weken is, en ben bijna meteen begonnen met haar kleertjes aan te trekken. Hondenkleertjes, want outfits voor katten zijn er eigenlijk niet. Ze heeft het nooit erg gevonden, anders zou ik haar dat ook niet aandoen. Nou is ze ook wel een poser, want ze neemt altijd dezelfde houding aan en blijft rustig zitten tot ik een foto genomen heb. Ze is meganieuwsgierig en ik kan in huis dan ook niets ondernemen zonder dat zij er met haar reet bovenop zit. Het verschilt van week tot week hoeveel tijd ik kwijt ben aan Zappa’s instagram. Soms heb ik heel veel inspiratie en organiseer ik in dezelfde week allemaal shoots met haar, andere keren post ik een foto die ik al een tijd terug heb gemaakt. Als ik een shoot organiseer waarvoor ze met een outfit op de foto moet, ben ik daar wel wat meer tijd aan kwijt: die kleertjes zijn namelijk niet zo te krijgen, die zet ik zelf in elkaar. Inmiddels is die ‘merkkleding’ Zappa’s handelsmerk geworden, ‘die witte kat met merkkleding’. Dat is waar veel mensen haar profiel voor blijven volgen, dus ik moet daar ook wel wat tijd in steken. De uitdaging is voor mij haar outfits zoveel mogelijk bij het menselijke te houden.

Inmiddels ben ik zo’n drie jaar met Zappa’s account bezig. Al snel stroomden de likes binnen, maar toen ik een foto van haar in een glazen kom postte, brak het echt los. Zo is het geleidelijk aan gegroeid. In januari van dit jaar plaatste HYPEBAE een video van Zappa in al haar outfits, die werd opgepikt door grote instagramaccounts in Japan en Amerika en het NOS Jeugdjournaal. En People Magazine heeft pas ook een stuk over haar geplaatst, dus dat helpt zeker qua aantal nieuwe volgers. Ik heb er nu nu zo’n 70.000. Ik maak niet zomaar voor iedere dienst of product reclame – alleen als ik het product zelf leuk vind. Soms word je betaald in geld, maar ik krijg ook veel spullen – kattenspeeltjes, -huisjes, horloges, kleding – in ruil voor content. Pas heb ik een heel mooie, nieuwe fiets gekocht van een deal die ik gesloten had, en ben al een paar keer op vakantie geweest met het geld dat ik eraan verdien.

Eerst moest ik er eigenlijk niets van weten, een instagramaccount voor mijn hond. Ik ben daar eigenlijk veel te nuchter voor. Drie jaar geleden was het ook nog een stuk minder ‘normaal’ dan het nu is. Maar mensen bleven me vragen een pagina voor Loulou aan te maken, en uiteindelijk gaf ik toe. Outfits voor Loulou bestel ik op internet of krijg ik gratis toegestuurd, maar ik ben alsnog wel een uur of vier per dag met haar account bezig. ‘s Ochtends ben ik meestal vrij en heb ik tijd om foto’s te maken, die ik dan ook nog bewerk. De meeste tijd ben ik eigenlijk kwijt aan het beantwoorden van alle mails die binnenkomen en aan het reageren op comments. Het engagement moet hoog blijven. Nu zit ik dus op 142.000 volgers. Blijkbaar doe ik iets goed, maar ik weet nog steeds niet helemaal wat dat is. Loulou doet het meeste werk hoor, ze is heel makkelijk. Ze steekt uit zichzelf haar poten uit zodat ik haar mouwen aan kan doen, want ze weet dat er daarna een beloning volgt. En verder steek ik veel moeite in mijn fotografie. In mei van 2016 zat ik op zo’n 30.000 volgers, toen ik een filmpje postte waarin ze een watermeloen at. Die ging viral, en in één nacht had ik er 20.000 volgers bij. Daarna is het blijven groeien.

In het begin werd er in mijn omgeving vaak nogal lacherig gedaan om het feit dat ik een instagramaccount voor mijn hond bijhield, mensen vonden het overdreven. Of ze begrepen niet waarom foto’s van hún hond niet viral gingen. [Lacht.] Maar er zit meer moeite in dan alleen maar even een foto maken en die posten. Nu is het vooral heel positief. Steeds vaker ga ik deals aan met commerciële partijen en krijg ik geld voor posts, al komt het nog vaker voor dat ik spullen krijg in ruil voor reclame. Vaak zijn het ook startende bedrijven die zo aan een groter publiek proberen te komen. Soms maken ze een kortingscode voor je aan, die jij dan aan je volgers kunt geven. Jij krijgt dan zoveel procent van de winst als je volgers die kortingscode gebruiken op de website van het bedrijf. Per maand verschilt het erg wat er binnenkomt, er is geen sprake van een vast verdienmodel. Als het een optie is, zou ik hier uiteindelijk heel graag mijn werk van willen maken.

Volg Broadly op Facebook en Instagram.