Sla de zomer lekker over met ‘September’ van SQL

Pim van Horssen brengt al ruim negen jaar muziek uit onder de naam SQL. Veel van zijn nummers passen in het vakje 'melodische techno', maar zijn nieuwste (en tevens eerste) album, Sequel, gaat verder dan dat. Het album komt uit op Gem Records, het label van Secret Cinema, en naast de eerder genoemde techno vind je er ook nummers op terug die geïnspireerd lijken door Boards of Canada. We hebben hier een exclusieve primeur van het liedje September, en aangezien het nog geen juni is, zijn we ruim op tijd.

Omdat ik benieuwd was wie Pim eigenlijk is, belde ik hem afgelopen woensdag even op terwijl hij lunchpauze had (naast muzikant is hij ook geluidstechnicus, en hij was nu ergens grote schermen aan het ophangen voor de wedstrijd van Ajax tegen Manchester).

THUMP: Ha Pim! Je heet SQL. Volgens Google is dat voluit 'structured query language' en heeft het iets met databases te maken.
Pim van Horssen: Ja, dat klopt. Dat komt nog uit mijn nerd-database-programmeer-tijd. Ik ben vroeger webdeveloper geweest. Ik vond het een leuke referentie naar het woord 'sequel', omdat ze het ooit bedoeld hadden om het zo uit te spreken, maar dat is niet helemaal blijven plakken.

Over databases gesproken: hoe geordend is het muziekmapje op je computer?
Nou, best wel autistisch geordend ondertussen. Ik heb alles genummerd per jaar en gearchiveerd en gebackupt.

Je geeft je liedjes geen rare, tijdelijke namen?
Jawel, maar daar staat dan wel een cijfer voor, dat ik het in ieder geval kan terugvinden.

Je woont in Amsterdam, maar waar precies? Dat wil ik graag weten.
Ik woon in Oost, in de Javastraat. Daar woon ik nu een jaartje of acht, negen. Toen ik daar kwam wonen was er helemaal niks, alleen maar groenteboeren. Nu sinds een jaartje of vier leeft het helemaal op qua barretjes en dat soort dingen.

Wat is je favoriete plek om naartoe te gaan in de buurt?
Nou, ik heb net de Oosterbar ontdekt, dat is een hele leuke plek om te clubben. Dat is eigenlijk een van de weinige plekken in Oost die er een beetje underground uitziet.

Maak je je muziek eigenlijk thuis, of heb je een studio?
Ik heb eigenlijk altijd thuis gezeten, maar sinds een jaar zit ik op locatie in Noord, in een heel groot atelier van een kunstenaar. Ik heb een heel klein kantoortje in een grote hal en daar zit mijn studio nu in.

Ben je fulltime muzikant?
Nee, ik ben ook geluidstechnicus. Daar ben ik nu mee bezig, dit is mijn pauze, zeg maar. Ik ben nu bij Strandzuid aan het werk, een evenementenlocatie. Vanavond is Ajax, dus we zijn heel veel tv-schermen aan het neerzetten. Voor de rest geef ik Ableton-les en ik mix ook dingen af voor andere mensen. Zo scharrel ik een beetje alles bij elkaar.

En als je aan je eigen muziek werkt, ben je dan meer iemand die elke dag braaf van negen tot vijf in de studio zit, of maak je alleen muziek als je inspiratie hebt?
Ik ben wel erg gestructureerd daarin. Ik sta elke dag om acht uur op, en als ik een studiodag heb, ga ik zo snel mogelijk daarheen en dan meestal om een uurtje of zeven naar huis. Vroeger was dat wel anders, toen ik thuis zat, dan blijf je wat langer plakken. Dan zat ik wel tot twee uur 's nachts muziek te maken. Maar dat breekt je op een gegeven moment wel op.

Je album komt uit op het label van Secret Cinema, zijn jullie buiten werk om ook vrienden?
Jazeker, we kennen elkaar al best wel lang. Hij woont nu om de hoek bij mij, dus dat is ook wel leuk. Hij woonde vroeger in Rotterdam, toen was hij op zoek naar een huis in Amsterdam, en ik zei: kijk eens in Oost. Een maand later had-ie iets gekocht, hier om de hoek, dus ik zie hem regelmatig.

Wat doen jullie zoal, als jullie afspreken?
Nou, ik had hem laatst uitgenodigd met wat andere jongens om te komen eten, en een beetje kletsen.

Ja, je houdt van koken, las ik ergens.
Dat is een grote hobby van me, ja.

Wat is je lievelingsgerecht om te maken?
Ik vind het leuk om stukken vlees te grillen, heel langzaam. Verder hou ik erg van de Italiaanse keuken. Aziatisch is ook leuk. Toen Secret Cinema kwam eten had ik risotto gemaakt met truffel en paddenstoelen, entrecote en panna cotta toe.

Jeetje! Dat klinkt goed. Vlees is niet het enige wat je langzaam klaarmaakt, want je bent ook twee jaar bezig geweest met dit album, toch?
Ja, af en aan. Het voelt wel goed dat het af is. Vooral de laatste maanden voordat het af was, ben ik er echt wel elke dag mee bezig geweest. Telkens weer de studio in om toch weer iets te tweaken, of een track te vervangen. Nu het af is, valt er wel een last van m'n schouders.

Vind je het lastig om een balans te vinden in heel perfectionistisch priegelen en iets ruwer dingen creëren in het moment?
Ja, dat vind ik heel erg moeilijk. Het creëren is een heel organisch proces en het afmaken is echt een heel erg gepriegel inderdaad, daar kan je eeuwig mee doorgaan. Soms kan je er zo ver in doorslaan dat je een nummer helemaal verprutst, dat je de hele vibe die je in een paar uurtjes had neergezet helemaal kwijt bent.

Tot slot: wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd van dit album maken?
Loslaten. Dat was echt het thema van dit album. Omdat ik toch altijd het gevoel had dat ik in een bepaalde hoek moest zitten, en bij dit album heb ik dat losgelaten en de muziek laten vloeien. Daarom is de sound ook wel wat rustiger dan wat ik tot nu toe heb gedaan.