De fotograaf die de Hot Boys vastlegde vlak voordat ze wereldberoemd werden

Op 18 juni 1998 tekende Cash Money Records een nu legendarische platendeal met Universal Records voor een monsterlijke 30 miljoen dollar. Het zorgde ervoor dat het hiphoplabel uit New Orleans, opgericht en gerund door Bryan ‘Baby’ Williams en zijn broer Ronald ‘Slim’ Williams, op een hoger niveau terechtkwam. Tegelijkertijd stelde het ze in staat om vier jonge rappers, bekend als de Hot Boys, naar een sterrenstatus te lanceren. Nog geen maand nadat de deal ondertekend werd reisde fotograaf Richard Ross van New York City naar New Orleans om de gasten van Cash Money vast te leggen. Het werden oprechte foto’s van de sleutelfiguren in hun thuisbasis. Een serie voorheen ongepubliceerde foto’s van die shoot hebben nu een nieuw leven gekregen in het Ca$h Money Rule$-zine.

Oorspronkelijk gaf Trace, een tijdschrift uit Londen, de opdracht aan Ross. De hoofdredacteur van dat blad liet hem destijds een demo van de Cash Money-rappers horen. Daar stond bijvoorbeeld We On Fire van Hot Boys op, een lied waarop Lil Wayne, B.G., Juvenile en Turk losgaan op een beat van Mannie Fresh. “Ik wist er niets over, maar het deed me denken aan de energie van reggae en soca gemengd met hiphop,” zegt Ross. “Het was fris en energiek.”

Toen Ross aankwam in New Orleans pikte Baby hem persoonlijk op van het vliegveld in een 4x4. “Hij was stil, rustig en duidelijk het alfamannetje van de groep,” blikt Ross terug. “Iedereen zweefde om hem heen.” Het plan was dat Ross de volgende dag Baby, Slim en de Hot Boys zou ontmoeten bij het kantoor van Cash Money in een buitenwijk. Helaas kwam niet iedereen opdagen. De sessie had uiteindelijk de focus op de Big Tymers, waar Baby en Mannie Fresh onderdeel van waren, en daarna Lil Wayne en Slim, die de zakelijke kant van het Cash Money bedrijf vertegenwoordigden.

“Lil Wayne had zijn soldatenoutfit aan, met Girbaud-jeans, een tanktop, wat camouflagekleding en Reebok,” herinnert Ross zich, waaraan hij toevoegt dat de mode in die tijd vooral bestond uit witte T-shirts en kettingen met diamanten. “Wayne had zijn eigen kleine crew. Hij was cool maar bleef niet heel lang en heeft me toen eigenlijk een beetje in de steek gelaten. Ik maakte de fout om even naar het toilet te gaan. Toen ik terugkwam was hij weg.”

Het hoofdkwartier van Cash Money was destijds gedecoreerd met posters van UNLV, toen een van de belangrijkste acts van het label, samen met foto’s van stapels munten en bergen bankbiljetten. Op de deuren naar de kantoren van Baby en Mannie Fresh hingen lijstjes met regels. Op de deur van Baby stonden bijvoorbeeld dingen zoals “No Benz on 1st album,” “U don’t work, U don’t eat,” en “Royalty paid when royalty due.”

Gedurende acht uur mocht Ross mee met de Cash Money-crew terwijl ze hun dagelijkse dingetjes deden. Ze gingen lunchen bij Popeye’s en hingen rond bij het huis van de tante van Baby en Slim. Ross zegt dat die aanpak paste bij zijn stijl van fotograferen, een soort gemoedelijke documentairestijl. “Ik heb niet zoveel gedaan met het gangsterpersonage,” legt hij uit. ‘’Ik heb ze als echte mensen gefotografeerd. Ze speelden niet de stoere jongen, maar waren juist hard aan het werk en over het algemeen erg aardig. Compleet het tegenovergestelde van wat ik kreeg wanneer ik andere hiphopgroepen in New York fotografeerde.” Ross voegt toe dat hij compacte camera’s gebruikte, waardoor hij niet opviel: “Als mensen grote camera’s zien, worden ze zenuwachtig en proberen ze hun beste beentje voor te zetten, terwijl ze juist zichzelf moeten zijn.”

Bijna twintig jaar nadat ze zijn geschoten, brengen de foto’s van de Cash Money-iconen nog steeds een mix van zorgeloze onschuld en een soepel vertrouwen in hun eigen succes over. Baby staat op een foto met een Rolex om beide polsen en een wit T-shirt, terwijl hij een gigantische mobiele telefoon, inclusief antenne, omhoog houdt. Ross zei dat de crew twee versies van de Cash Money-hangers hebben geclaimd. De ene vol diamanten en de ander met een zwarte achtergrond, die naar schatting ongeveer 15.000 dollar kostten. Als Mannie Fresh die van hem laat zien, valt op dat het relatief kleine formaat een beetje ouderwets is vergeleken met de enorme kettingen waar rappers al snel mee te zien waren.

“De auto’s en juwelen die Cash Money had waren ingetogen, maar toch over de top,” zegt Ross als laatste over zijn terugblik op de Cash Money-beweging. “Het is niet zo flamboyant, maar onder de radar en nog steeds origineel. De deal [met Universal] was de kers op de taart, omdat ze daar al veel langer mee bezig waren en net zoveel verkochten als Master P. Ze leken gefocust en het verbaasd me niet dat, ondanks alle juridische problemen, ze nog steeds impact hebben en platen verkopen. Ze zijn de laatsten der Mohicanen.”