Een vaatdoekjeskamer in het Van Abbemuseum is langzaam supersmerig aan het worden

Het is alweer bijna een jaar geleden dat minister Edith Schippers ons vriendelijk verzocht onze vaatdoekjes wat vaker te verschonen – één keer per dag, om precies te zijn, én wassen op zestig graden.

Of iedereen zich keurig aan dit hygiëneadvies heeft gehouden, is de vraag. Zelf vind ik dat een beetje resistentie geen kwaad kan, en ik heb nota bene smetvrees gehad. Maar een kunstproject dat sinds kort in het Van Abbemuseum in Eindhoven te zien is, maakt het wel heel erg bont. In de ruimte staat een huiselijk interieur dat bedekt is met 11.620 gele vaatdoekjes, waarvan het de bedoeling is dat ze een half jaar lang niet worden verschoond. Zoiets heeft weinig meer te maken met ‘onzichtbare ziekmakers’ – dat wordt gewoon hartstikke smerig.

Het kunstwerk heet Yellow Interior in 11.620 Parts, en is gemaakt door de Nederlandse kunstenaar Marie Lexmond. Een huiselijke omgeving, een interieur bestaande uit tafels, stoelen en een keuken – allemaal afgedekt met gele poetsdoekjes. Dat geldt ook voor de vloer, waarover de bezoekers vrij mogen rondlopen. Maar het wordt nog beter, of eigenlijk viezer: het hele project bevindt zich in Het Oog, een ruimte in het museum zonder dak. De maagdelijk gele vaatdoekjes worden dus niet alleen vies door voetstappen, maar ook nat, zompig en schimmelig door de regen.

Ook kleine objecten als koffiekopjes zijn bedekt met gele doekjes. Het maken van de installatie moet een omvangrijke klus zijn geweest, waarvoor je bijna een obsessief compulsieve stoornis nodig hebt. En dat is ook precies het idee. Lexmond liet zich voor het project inspireren door de fenomenen ‘smetvrees’ en ‘overmatige dwang tot perfectie,’ twee overlevingsstrategieën die ze vaak heeft aangetroffen tijdens haar werk als vrouwenhulpverlener en psychosyntheticus. “Het is een reactie die ik geregeld terug zag bij vrouwen die het slachtoffer zijn van seksueel geweld,” licht Lexmond toe aan de telefoon.

Het kunstwerk gaat over de controle verliezen: iedereen die deze ruimte bezoekt, zal machteloos moeten toezien hoe het felle geel langzaamaan vergaat tot een uitgeleefd stukje ranzigheid. Je hoeft geen smetvrees te hebben om daar een beetje kriebelig van te worden. De kamer, die haast lijkt ingepakt door ‘inpakkunstenaar’ Christo – maar dan met vaatdoekjes – zal haar perfectie verliezen, en transformeren tot misschien wel een apocalyptische ravage, aangevreten door iedere denkbare bacterie. Maar hé - word je lekker resistent van.

Toen Yellow Interior in 11.620 Parts op 3 oktober werd geopend was het nog schoon en smetteloos - inmiddels zijn we weer een maand verder, en dat zie je. Bekijk hieronder hoe de installatie er nu bij ligt, en ga de komende maanden vooral een keertje naar het Van Abbe om het zelf nog wat smeriger te maken.

Meer foto’s van Yellow Interior in 11.620 Parts vind je op Instagram. Meer werk van Marie Lexmond vind je op haar website

Update (21 januari 2016):
De vieze vaatdoekjeskamer is inmiddels een stuk viezer geworden, en het is nu dus echt best wel ranzig. Check hier de foto's.