Aan hokjesdenken maakt Woody zich niet schuldig

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Aan hokjesdenken maakt Woody zich niet schuldig

Zijn muzieksmaak gaat werkelijk alle kanten op: van obscure Arabische reggaeton tot Bulgaarse eurohouse.

Samen met Spekki Webu en Ninye Bun vormt Woody het dj-collectief Ohana Hana, maar ook solo staat de Delftenaar steeds vaker achter de decks. De exotische draaistijl die hij hanteert is ook in Amsterdam niet onopgemerkt gebleven, want bij Red Light Radio is hij inmiddels een graag geziene gast. Ook draait hij volgende maand tijdens de Koningsdageditie van VOLTT, en op zijn eigen feest Deep Sea Discotheque in PiP is het altijd stampvol.

Advertentie

Ondertussen is-ie druk zat, want hij studeert mode en rondt momenteel zijn scriptie af. Een wereld waar best wat meer gelachen mag worden, zegt hij stellig. "Ik zie er meer de lol van in, en dat hoor je terug in mijn muziek. Ik vind het vet als de muziek in een mix van hot naar her gaat en er puur naar het moment wordt gedraaid."

Bij Woody draait het dan ook niet zozeer om de perfecte mix – eerder om de fascinatie van zijn brede smaak. Van Bulgaarse eurohouse tot Australische elektronica en van Afrikaanse voodoo naar Arabische reggaeton. Aan hokjesdenken maakt hij zich niet schuldig. Hoog tijd om hem eens te vragen naar een aantal van zijn favoriete platen.

Wat waren de eerste twee liedjes die je ooit aan elkaar mixte?
Dat weet ik niet meer, maar dit zijn twee liedjes die ik aan het begin van mijn set zou draaien. De eerste plaat is eigenlijk meditatiemuziek, een geval apart, het zit tegen ambient aan. Ik hou van vreemde, gekke muziek.

Ik zou daarna deze remix van Sully - Simple Thing door Michael Ozone draaien. Michael is een van mijn favoriete dj's. Zijn sets zijn een grote inspiratiebron voor mij, door hem ben ik van deze sound gaan houden. Ik houd van muziek die je niet vaak hoort, en zoek graag het randje op. Vaak denk ik: is dit niet te fout? Nee! Het is niet te fout. Ik wil platen draaien die je nog nooit hebt gehoord, een eigen wereld creëren.

Welke plaat draai je in elke set?

Advertentie

Coober Pedy University Band, daar zit lekker veel samba in. Dat geluidje dat je hoort in deze track is van de

kookaburra

, een Australische vogel. Zo heet het liedje trouwens ook. Ik dig die Australische sound, zoals Andras Fox, Fantastic Man, Tornado Wallace en Zanzibar Chanel. Volgens mij zijn dat gasten die zichzelf niet al te serieus nemen.

Ik hoorde dat je de buurman van Sap de Aardwortel bent. Welke plaat kan zij echt niet meer aanhoren?
Mijn buurvrouw is in haar jongere jaren vroeger inderdaad Sap de Aardwortel geweest in Het Land van Ooit. Ik denk dat ze African soul power van Bassa Bassa wel een beetje te vaak heeft gehoord.

Je hebt best een vulgaire muzieksmaak. Wat vind je de meest vulgaire plaat van dit moment?
Mongawa is een gast uit Duitsland die hele toffe afrotrance heeft geproduceerd. De muziek in combinatie met deze clip is lekker vulgair.

Je draait graag buiten de lijntjes. Welke houseplaat is uitzondering op die regel?
Dit is een van de eerste releases op Warp Records. Het logo lijkt op dat van NASA. Toen ik in Londen woonde, stond ik in de club en hoorde ik deze sinds lange tijd. Dit is voor mij echt de definitie van house.

Welke plaat staat momenteel op repeat?
Chinese Ways – Secrets of China

Je komt uit Delft, de thuisstad van Bordello a Parigi. Welke Italo-glijer wil je ons niet onthouden?
Varsavia van Ein-St-Ein is een van de eerste reissues die Otto van Bordello uitbracht. Die plaat werd de hemel in geprezen door heel veel Italo-liefhebbers, maar daar wisten de makers van die plaat – nu mannen van in de vijftig –helemaal niks van af. Dus schreef Otto een brief met de vraag of hij de plaat opnieuw mocht uitbrengen. Hij is toen naar Italië gegaan om te ze ontmoeten. Het was een ontzettend zeldzame plaat, dat wisten ze niet, want ze zaten niet op Discogs.

Advertentie

Welke plaat doet zelfs de meest stijve hark schudden?
Mim Suleiman met Mingi

Eens tetterde je tijdens een van je feesten in de PiP door de microfoon dat Trance een zeer ondergewaardeerd genre is. Welke plaat bevestigt dit statement?
Haha, eerlijk gezegd herinner ik me dat niet, maar ik zeg het wel vaker tegen vrienden. De term 'trance' klinkt fout, maar brengt veel teweeg. Met oud en nieuw draaide ik een plaat van Tiësto als grapje, maar als je goed luistert, zit het echt wel goed in elkaar. Veel dj's die nu nog steeds actief zijn begonnen met trance, James Holden bijvoorbeeld. Binnen trance vind je bovendien veel subgenres. En veel platen waarvan je denkt dat het house en techno is, kun je net zo goed trance noemen.

Noem eens een plaat die je nog niet hebt gedraaid, maar die je volgende keer zeker op gaat zetten.
DJ Disse heeft veel smerige afrotrance gemaakt, maar werd in zijn latere jaren nog fouter, en kwam toen in het dat-hoef-je-niet-te-horenhoekje terecht. Toch heeft hij twee platen gemaakt die ik wel vet vind. Het is een soort Arabische reggaeton.

Plaat die je zou draaien tegen de tijd dat de lichten al aan staan.

Сашка Васева - Левовете в марки (1996)

Dit kreeg ik doorgestuurd van een Bulgaarse vriendin. Het is eigenlijk precies waar Woody voor staat. Het klinkt lollig, maar vergis je niet, ik ben bloedserieus. Tijdens het draaien komt dat misschien niet zo over, omdat ik niet zo serieus kijk. Dat doe ik alleen als het echt niet anders kan.

Volg Woody via Facebook // SoundCloud