FYI.

This story is over 5 years old.

The Children of the Dragon Issue

Allergiepillen Aan De Canadese Grens

Interview met Bass Drum Of Death/

John Barret en Colin Sneed zijn amper 25 jaar en hebben een contract bij Fat Possum. Dat is het label van The Black Keys, Yuck, Adam Green, Dinosaur Jr., Crocodiles, Heavy Trash, Jay Reatard (RIP), Smith Westerns, Wavves en Bob Log III. John heeft Bob al eens in levende lijve - zonder masker - gezien en daarvoor alleen al heb ik ontzag voor hem. Langs de andere kant meldde hij me bij aanvang van ons gesprek dat hij Bud Light lekker bier vindt. Pijnlijke stilte. Gelukkig lachte zijn bloedeigen drummer, Colin, hem ook uit. Híj droeg dan weer zilveren nagellak. "Ter verzorging van zijn broze nagels".

Advertentie

John Barret: Ken je het videospel Golden Eye? Dit gebouw (Trix) lijkt op een level ervan. Geweldig.

Jullie hebben net een eerste album ingeblikt op Fat Possum. Hoe geraak je in godsnaam binnen bij zo'n geniaal label? John: Het is een kwestie van geluk dat er net in de stad (Oxford Mississippi) waar wij leven een zeer cool label gevestigd is waar enkele van mijn vrienden werkzaam zijn. Colin Sneed: Oxford is klein en telt slechts 30 000 inwoners. Ik woon er sinds mijn zevende. Er is een goede scène aanwezig met veel goede groepen en interessante concerten. Er is ook een grote universiteit wat het stadje dichter bevolkt maakt. In vergelijking tot andere steden is het echt wonderbaarlijk.

Voor een garageband heb je veel Youtube hits. 400 000! John: Dat komt omdat we eens een optreden hebben gedaan met Mellowhype, een bende hiphoppers die muzikanten zochten om het podium te delen voor een live televisieshow. Met een live band ziet het er allemaal beter uit, redeneerden ze. Dus hebben wij dat gedaan. Het was leuk. We moesten iets funkier spelen! Het filmpje van die live show heeft iets van een 400 000 hits gehaald en onze naam stond erbij, waardoor men ook op andere filmpjes van ons begon te klikken.

Over televisie gesproken: jij bent een fervente realityreeks-liefhebber. Wat is je favoriet? John: Momenteel is dat een programma waarbij CEO's op de laagste trap gezet worden in hun eigen bedrijf om te werken. De CEO van Chiquita bijvoorbeeld bakte er niets van. Hij kon nog niets eens sla snijden of een heftruck bedienen. Niemand van zijn personeel vond hem capabel. Haha. Er was nog een andere directeur die zag dat één van zijn managers de vrouwelijke werknemers ertoe verplichtte aan een soort eetwedstrijd deel te nemen om als eerste naar huis te mogen gaan. Hij heeft die gast ontslagen.

Ik heb ook gelezen dat je problemen hebt met de Canadese douane. John: We hebben eens geprobeerd langs een kleinere grenspassage Canada binnen te rijden. De grenswachter was een echte zak en wilde ons niet doorlaten. Hij zei dat we niet de juiste papieren hadden, dacht dat mijn medicatie drugs was en controleerde ook Colins allergiepillen. Hij ging zelfs met een schraper over de vloer van de wagen en zei dat hij sporen van marihuana vond. We hebben tegenover deze wachtpost op hotel een nacht verbleven in de hoop dat er de volgende dag een andere grenswachter zou staan. Maar wie stond er 's anderdaags trouw op post? Diezelfde wachter. We hebben vier dagen Canada moeten afzeggen. We zouden het voorprogramma van Japandroids spelen.

Pijnlijk. Volgende keer beter.

WEBSITE

Dank aan Trix Antwerpen.