Omdat ik al jong werd geseksualiseerd, moest ik leren wat ik zelf wil in bed

In de serie Open en Bloot gaat VICE met jonge singles en koppels  – allemaal met een eigen verhaal over hoe ze intimiteit en opwinding ervaren – in gesprek over hun liefdes- en seksleven. Ook gaan ze letterlijk uit de kleren voor een portret, gemaakt door naaktfotograaf Jonnah Bron. 

In deze editie spreken we Safiya (21) over welke invloed diabetes op haar liefdesleven heeft, over hoe het is om jezelf lange tijd nergens thuis te voelen en over weer leren genieten van seks na een nare ervaring.

VICE: Je hebt van je vierde tot je zeventiende op Curaçao gewoond, daarna verhuisde je weer terug naar Nederland. Heeft dat invloed gehad op je zelfbeeld?
Safiya: Ja. Ik ben daardoor wel een paar keer door een identiteitscrisis gegaan, vooral toen ik weer in Nederland kwam wonen. Ik wist een tijd lang niet goed meer wie ik was en wat ik wilde in het leven. Ik heb me vaak ook eenzaam gevoeld. Voor mijn gevoel hoorde ik nergens echt bij: op Curaçao werd ik gezien als een Nederlander, en hier in Nederland word ik gezien als een Curaçaoënaar. Uiteindelijk ben ik het allebei. Mensen vinden het lastig om me in een hokje te plaatsen, heb ik vaak gehoord. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik me lange tijd heb gedragen op een manier waarvan ik dacht dat het de norm was. Dat uitte zich ook in mijn seksualiteit en seksleven. 

Hoe dan?
Ik heb echt moeten zoeken naar wat ik zelf wil, in liefde en seks. Hoe beleef ik seks? Wat vind ik fijn? Val ik alleen op mannen? Mijn gezin is altijd erg open geweest over seks, maar op Curaçao wordt er weinig over gesproken. En over queer zijn nog veel minder.

Wanneer ontdekte je dat dat je queer bent?
Toen ik tien jaar oud was voelde ik eigenlijk al dat ik vrouwen ook erg aantrekkelijk kon vinden, maar op mijn achttiende wist ik pas echt dat ik op vrouwen viel. Toen ben ik ook voor het eerst verliefd geworden op een vrouw. Als kind heb ik mijn ouders wel eens gevraagd wat ze ervan zouden vinden als ik lesbisch zou zijn. Zij waren daar heel gemakkelijk over, maar zelf ging ik er nog vanuit dat ik niet queer was, omdat ik ook op mannen val. Ik dacht dat je hetero of gay was, en niets daartussen in. 

Pas toen ik Amsterdam kwam wonen, kwam ik erachter dat biseksualiteit wel degelijk een ding is. Lange tijd noemde ik mezelf bicurious, want ik vond het oneerlijk tegenover ‘echte’ queers om mezelf biseksueel te noemen. Ook dacht ik dat je precies evenveel op mannen als op vrouwen moest vallen. Ik wilde eerst zeker weten dat ik ook een relatie kon hebben met een vrouw, ander zou ik me een poser voelen.

Inmiddels besef ik dat seksualiteit fluïde en dynamisch is. De ene keer val je op mannen, dan weer op iemand anders. Ik ben me veel meer gaan openstellen, en uiteindelijk heb ik met een hoop verschillende mensen gedate. Sindsdien heb ik ook de drang niet meer om mezelf in een hokje te plaatsen. Ik doe veel meer dingen voor mezelf. Een jaar geleden had ik deze photoshoot niet gedaan, maar nu dacht ik: waarom niet?

Vond je het wel spannend om op foto gezet te worden?
Nou, op een van de foto’s zie je dat ik een sensor op mijn arm heb die me aangeeft wanneer mijn suikerspiegel op een laag peil is. Ik  vind het wel spannend om die te laten zien. Die sensor heb ik nodig omdat ik diabetes type 1 heb, al sinds mijn negende. Dat houdt in dat mijn pancreas, het orgaan dat insuline aanmaakt, helemaal dood is. Ook betekent het dat ik veel bezig moet zijn met mijn gezondheid. Het is iets waar ik 24/7 mee bezig ben. Het is nogal een zoektocht geweest naar hoe ik mijn leven op een zo gezond mogelijke manier kan indelen. 

Beïnvloedt het ook je seksleven?
Nou, eigenlijk wel. Het is wel eens voorgekomen dat ik tijdens de seks ineens moest stoppen, omdat ik merkte dat mijn suikerspiegel te laag was en ik snel wat moest eten. Ik ben ook wel eens ook bijna flauwgevallen. Vooral in de tijd dat ik alleen met mannen naar bed ging was ik daardoor soms een soort cockblock, ik hield het gewoon niet zo lang vol.

Ik kan prima leven, maar ik ben me wel voortdurend bewust van mijn ziekte. Dat kan me onzeker maken. Maar ik zie ook de positieve kanten. Ik leef bijvoorbeeld heel bewust, elke dag ben ik blij dat ik nog ben. Daarbij zie ik het niet als wat een onderdeel vormt van mijn identiteit. Ik heb diabetes, maar ik ben het niet. Het heeft wel geholpen om hierover te praten met een diabetespsycholoog. 

Even wat anders: hoe ziet je liefdesleven er nu uit?
Ik ben nu aan het daten met iemand, maar het is erg open. Hiervoor heb ik een open relatie gehad met een vrouw. In vorige relaties merkte ik al wel dat ik het leuk vond om verder te kijken. Ik vond het bijvoorbeeld wel leuk om mijn vriend met een ander te zien flirten. Zolang iedereen maar eerlijk is over hun gevoelens.

Mijn eerste open relatie vond ik een fijne ervaring. We stonden er hetzelfde in en konden er erg goed over praten. Ik heb het idee dat de nadruk op monogamie niet werkt. Je ziet zoveel relaties die stuk gaan omdat iemand vreemdgaat. Voor mij is het allerbelangrijkste dat je liefhebt. Ik voelde wel jaloezie, maar ik kon dat omzetten naar een fijn gevoel. Ik bedacht me altijd: uiteindelijk kiezen we wel voor elkaar. Veel mensen laten jaloezie zwaarder wegen dan wat ze voelen voor elkaar.

Daarbij heb ik mijn vrijheid nodig. Ik word beperkt door mijn diabetes, daarom is vrijheid in mijn leven misschien wel extra belangrijk.

Je lijkt al heel veel nagedacht te hebben over de liefde en seks. Is dat iets wat je altijd bezig heeft gehouden?
Ja, absoluut. Ik wist al heel erg vroeg wat seks was. Op mijn zestiende had ik voor het eerst seks, maar in groep drie gaf ik al kusjes op de wang van de jongen die ik leuk vond. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn, maar met iemand anders zijn is ook echt fantastisch. Ik ben verliefd op verliefd zijn. Ik heb altijd gevonden dat seks en liefde een belangrijk onderdeel is van het leven, en dat je er altijd open over moet kunnen praten.

Hoe reageerden mensen er vroeger op als je als jonge meid al zo open over seks kon praten?
Ik word daardoor al sinds ik heel jong ben gehyperseksualiseerd. Ik heb vaak gehoord dat ik “dikke tieten en een dikke reet heb”, of dat mensen “daar wel een kunstje op kunnen doen”. Dat soort dingen hoorde ik als tiener al, nog voor ik zelf seks had gehad. Als ik een man zoende, gingen ze er vaak vanuit dat ik meteen meer wilde, ook al had ik daar vaak geen behoefte aan. En juist omdat ik altijd zo open was over seks, werd het me vaak kwalijk genomen als ik geen seks wilde. Zo van: waarom praat je over seks, maar wil je geen seks met mij?

Ik ging mezelf daardoor ook als een soort lustobject zien. Uiteindelijk heb ik een erg vervelende ervaring gehad. Ik ben daar pas sinds kort van geheeld.

Wat is er gebeurd?
Op mijn zeventiende is een man enorm over mijn grenzen gegaan. Na die gebeurtenis wist ik eigenlijk ook niet meer wat mijn grenzen überhaupt waren. 

Ik had niet meteen door dat ik een slachtoffer was. Ik praat er nog steeds niet graag over, maar ik vind het wel belangrijk om te vermelden. Als ik er met andere mensen over praat, hoor ik heel vaak dat ze iets soortgelijks hebben meegemaakt.

Hoe heeft dat jou beïnvloed? 
Tot een jaar geleden had ik het gevoel dat mijn seks gebroken was, dat ik geen seks had voor mezelf, maar voor anderen. Ik had het gevoel dat ik een leegte in mijn leven moest vullen door de behoefte van andere mensen te vervullen. 

Ik heb heel veel fijne seks gehad hoor, maar er waren ook momenten dat ik er eigenlijk niet helemaal bij aanwezig was. Pas later besef ik dat ik er misschien niet eens behoefte aan had, dat ik het gewoon maar deed. 

Ik heb mezelf opnieuw moeten aanleren om tijdens seks mijn grenzen aan te geven. Ik heb met een psycholoog hierover gepraat, die me deed beseffen dat ik dat zelf moet doen. Toen ik realiseerde dat ik de kracht in me had om voor mezelf op te komen, ging ik dat ook gewoon doen. Sindsdien gaat het ook echt top. Seks voelt nu zoveel natuurlijker aan. Ik hoef soms niet eens meer te praten over mijn grenzen, omdat mijn lichaamstaal veel meer in tune is met wat ik wil. En er ging ook een hele wereld voor me open toen ik voor het eerst seks had met een vrouw.

Hoezo?
De vrouwen met wie ik seks heb gehad, waren heel teder. Het gaat minder om het klaarkomen, maar over het fijn hebben met elkaar. Daardoor ging ik ook anders kijken naar seks met mannen. Met mannen kun je ook seks hebben op die manier.

Voor mij is seks een deel van het leven. Seks gaat samen met liefde, maar ook met kwetsbaarheid en met hoe je goed voelen in je eigen lichaam. We moeten ervan genieten en beseffen dat het deel van onze natuur is. 

Dankje!

Correctie: In dit verhaal stond eerst dat Safiya’s sensor het peil van haar insuline meet. Dat klopt niet, de sensor meet haar bloedsuikerspiegel. Dit is aangepast.