
De situatie: Bashar al-Assad weet zich op een of andere manier in leven te houden, als een kakkerlak in een kernoorlog (maar dan eentje zonder voelsprieten en met wapens en geld). De rebellen van de Syrische Nationale Raad willen hem van z’n troon stoten, maar hebben er nog niet echt over nagedacht wat ze gaan doen als deze missie geslaagd is. En dan hebben ze ook nog een geestelijk leider die beschikt over de angstaanjagende eigenschap om de rol van schurk te combineren met die van een ijverige bureaucraat. Oh, en vergeet de Koerden niet. Die zijn natuurlijk altijd overal bij betrokken, met hun droom over een autonome staat en hun begrijpelijke verlangen om niet systematisch te worden afgeslacht.De islamfactor: Buitenproportioneel hoog. Dit is zo’n typische potpourri van stammenconflicten en eergevoelens; de oppositie is soennitisch en Assads vriendjes zijn sjiitisch. Hij heeft tot nu toe zijn eigen stam aan de macht weten te houden, maar mocht-ie ooit verstoten worden, dan zal het Westen weer flippen vanwege het hele fundamentalisme/islamisme/broederschap van moslims-verhaal (zie Egypte). Ook hier mogen we trouwens de Koerden niet over het hoofd zien.Dreigingsindex: Aardig hoog als je een journalist bent die op zoek is naar een verhaal dat je carrière in de lift zet. Vanwege het universele gebrek aan geld neemt de kans dat je als Westerse ramptoerist gekidnapt wordt toe. Over het algemeen zal alles in dit land op iedere mogelijke manier verkeerd gaan. En die Koerden hè, vergeet die Koerden niet!
Nigeria
Advertentie
Advertentie
Advertentie
Advertentie
Advertentie