Afra Eisma maakt kunst van haar getrokken verstandskiezen

Afra Eisma maakt kunstwerken van ongeveer alles dat los en vast zit: van klassieke materialen zoals keramiek en textiel, tot fluorescerende acrylnagels. En haar eigen verstandskiezen. Die gaf ze een prominent plekje in haar afstudeerproject, een soort installatie van meerdere werken die stuk voor stuk hun tanden lieten zien: van wandkleden en sculpturen tot een ontelbare hoeveelheid fotootjes die overal opgeplakt waren.

Ze beschikt sowieso over een gezonde dosis fantasie – of ze moet wel een heel specifieke reden hebben om Crocs met witte bonen in tomatensaus te vullen. Ik besloot haar eens aan de tand te voelen over haar manier van werken, en te vragen waar ze haar inspiratie vandaan haalt.

Ik kom er al snel achter dat het in het geval van die tanden eigenlijk vrij simpel is: de tandarts. Op één dag moesten namelijk alle vier haar verstandskiezen er in één keer uit, en dat heeft ze geweten. “Iedereen vertelde me steeds hoe ontzettend walgelijk en verschrikkelijk het wel niet was, maar toen ze er eenmaal uit werden getrokken vond ik dat juist een heerlijk gevoel,” vertelt ze. “Het was ook bijzonder: er werd iets uit mijn lichaam gehaald dat een groot deel van mijn leven bij mij had gehoord. Ik heb ze mee naar huis genomen en sindsdien gebruik ik ze vaak in mijn werk.”

Het is niet het enige deel van het menselijk lichaam waar ze graag gebruik van maakt, vertelt ze verder. “Ik werk ook vaak met haren, nagels en andere elementen. Op dit moment ben ik weer meer bezig met poppetjes en poorten.”

Haar studio staat inderdaad vol met een stuk of duizend tanden en poppetjes. Hoe langer ik naar haar werk kijk, hoe meer het een soort kunstvariant van Disneyland wordt, vol karakters die ieder moment tot leven kunnen komen.

En dat is maar goed ook, want al die poppetjes komen voort uit haar angst om alleen te zijn. “Mijn angst om alleen te zijn is een grote drijfveer achter mijn werk,” vertelt ze. “Ik creëer dus allerlei persoonlijkheden en karakters die mij vergezellen in mijn studio. Hun fysieke aanwezigheid zorgt ervoor dat ik de realiteit niet compleet kwijtraak.”

Die personages ontstaan vooral vanuit haar intuïtie, of zelfs vanuit haar dromen. “Ik droom vaak over mijn werk, binnen die droom kan het dan transformeren,” zegt ze. “Soms ontstaat er ook werk in een droom. Mijn tongenkastjes bijvoorbeeld; ik droomde van een kasteel dat werd beschermd door kastjes, in de vorm van torens met tongen. Daarna veranderde het kasteel in een poort of open haard waar die torens naast stonden.”

Afra produceert aan de lopende band nieuw werk, en die toewijding zat er al vroeg in. “Als kind tekende en schilderde ik al veel,” vertelt ze. “Mijn ouders hebben veel van mijn werk bewaard. Daar kijk ik soms ook tussen voor inspiratie. Het zijn eigenlijk best mooie tekeningen, die vol zitten met gekke perspectieven, kleuren en gevoelens.”

Haar materiaal zoekt Afra vooral uit op de intensiteit van de kleur. “Ik gebruik vooral veel textiel, keramiek, nephaar en plastic. Ik heb veel elementen om mee te spelen; ik ben ook bijna constant obsessief aan het produceren. Ook mijn vrienden geven me vaak nieuwe materialen. Gekke voorwerpen of kledingstukken. Ik denk dat ook de helft van mijn kleding van mijn vrienden komt – ik ben haast een creatie van mijn vrienden. En dat geldt dus ook voor mijn werk.”

Het werk van Afra kan je komende week bekijken op de Unfair, waar ze een combinatie van nieuw en oud werk laat zien. “Mijn werk transformeert continu, maar de energie die ik erin steek blijft hetzelfde. Ik hoop dat dat overslaat op de mensen die ernaar kijken. Soms zeggen mensen dat ze ook zelf energie krijgen van mijn werk, dat vind ik zo'n mooi compliment. Dat maakt me oprecht gelukkig.”

Ontdek meer van het werk van Adra Eisma op haar website of bekijk het deze week op Unfair in Amsterdam.