90s party photo of Leonado DiCaprio and Charlize Theron
All photography 
Fotografie

hoe het was om hollywood te fotograferen voordat instagram bestond

Randall Slavin legde Leonardo DiCaprio, Hilary Swank en Channing Tatum vast voor ze beroemd waren en alle huisfeestjes van Hollywood afschuimden.

Toen Instagram nog lang geen ding was – en het internet zelf nog maar net – struinde Randall Slavin door Hollywood met zijn toen nog niet zo bekende vrienden en een Olympus Stylus in zijn broekzak. Hij wist niet dat hij de laatste momenten van een tijdperk aan het vastleggen was.

Het was in de jaren negentig, Slavin probeerde door te breken als acteur in een tijd dat veel van de huidige Oscar-genomineerden dat ook nog moesten bereiken. Om geld te verdienen werkte hij bij een benzinestation, waar hij een hoop mensen langs zag komen die net van de fotostudio kwamen die daartegenover stond. Het inspireerde hem om ook zelf foto’s te maken van jonge acteurs – waaronder Hilary Swank, die dezelfde agent had. Hij accepteerde dat zijn talent eerder achter dan voor de camera lag, en die overstap was de beste keuze die hij ooit had gemaakt.

Advertentie

Slavin is inmiddels uitgegroeid tot een fotograaf die veel grote Hollywood-sterren heeft vastgelegd. Uitgekiende portretten, maar ook korte momentopnames waar hij al die jaren nooit zoveel mee heeft gedaan. Tot nu, want het zijn precies deze foto’s die zijn nieuwe boek We All Want Something Beautiful tot document maken van de evolutie die Hollywood heeft doorgemaakt. Het boek, dat vernoemd is naar een zin uit een nummer van de Counting Crows, laat een tijd zien waarin grote namen nog niet zo groot waren, beroemdheden nog uit een club konden struikelen zonder gelijk op alle voorpagina’s te staan en voordat smartphones op een avond alle aandacht konden opzuigen, om het diezelfde avond nog over alle volgers uit te spuwen.

We zien Leonardo DiCaprio op de 22ste verjaardag van Charlize Theron, Kate Hudson tijdens de tweede golf Playboy-feestjes (voordat camera’s daar verboden werden) en Orlando Bloom die een potje backgammon speelt in een achtertuin in Malibu. En eerlijk is eerlijk: een selfie in de wc’s van het Met Gala zal nooit opwegen tegen een zwart-witfoto op een huisfeestje van een jonge acteur die nog niet is doorgebroken, maar waarvan je weet dat het slechts een kwestie van tijd is.

We spraken Randall Slavin over saaie en minder saaie feestjes in de Playboy Mansion, zijn favoriete beelden en hoe het is om de sterren van nu te fotograferen vergeleken met die van de jaren negentig.

Advertentie
ReeseWitherspoon_EddieMills 90s

Eddie Mills and Reese Witherspoon

i-D: Wat betekent de naam We All Want Something Beautiful voor jou?
Randall Slavin: Ik heb dat altijd al een mooie zin gevonden uit Mr. Jones, het is erg gelaagd. We zijn toch allemaal op zoek naar een bepaalde vorm van schoonheid in ons leven? Iets wat ons op laat stijgen van onze alledaagse beslommeringen? Adam Duritz van Counting Crows is daarnaast een dierbare vriend van me en wordt meerdere keren in het boek genoemd.

Hoe kwam je in aanraking met al die beroemdheden die toen nog niet zo beroemd waren?
LA lijkt een gigantische stad te zijn, maar dat valt eigenlijk best mee. Iedereen kent elkaar en we werken in essentie allemaal in dezelfde fabriek: de showbizz-fabriek. Als je jong bent en elke nacht naar feestjes gaat in Hollywood, ontmoet je ook een hoop mensen. Ik ging vaak naar clubs, waar ik andere worstelende acteurs ontmoette, en daar ging ik dan mee hangen. 25 jaar later zijn ze toevallig uitgegroeid tot grote legendes.

Waarom heb je besloten deze foto’s nu te publiceren, en samen met recentere modefoto’s en portretten?
Ik vond dat de tijd nu rijp was. Ik ben er wel een aantal keer eerder voor benaderd, maar ik vond dat de foto’s sterker zouden worden als ik er nog wat tijd overheen zou laten gaan. Er moet wel afstand tussen zitten. De recentere portretten zitten er ook bij omdat ik een verband zie tussen de oudere en nieuwere snapshots die ik heb genomen. In de vroegere zie je veel liefde voor compositie en spontaniteit terug. Ik wilde de reis van een oog laten zien.

Advertentie
1572868282000-ChanningTatumL

Channing Tatum

Hoe ging het eraan toe bij die huisfeestjes in LA in de jaren negentig?
Het waren lange nachten met veel goedkoop bier. Veel gelach, liefde en gebroken harten. Er stond wat meer geld op de bankrekening en de auto’s waren mooier, maar verder was het zoals ieder ander huisfeestje.

Je bent ook naar feestjes in de Playboy Mansion geweest, en zei dat die later wel wat minder werden. Hoe gebeurde dat?
Het was wel spannend toen Hugh Hefner weer vrijgezel werd en de mansion opende. Mijn generatie had nog nooit zoiets meegemaakt. Het was een paar jaar lang een grote losbandige hemel. Maar na een tijdje werden de mensen er wat minder glamoureus, en werd het wat slordiger en treuriger. Tegen het einde zat ik daar gewoon wat met mijn vrienden, keken we elkaar aan en concludeerden we dat we ons zaten te vervelen – in de Playboy Mansion. Maar goed, daarvoor was het dus een paar jaar lang fantastisch. Ongelooflijke herinneringen.

Zit er een beeld in je boek dat extra veel voor je betekent?
Twee ja. Er is bijvoorbeeld een snapshot van Chris Cornell met zijn familie waar ik gek op ben: hij loopt samen met zijn vrouw Vicky en hun kinderen Toni en Christopher door de zon. Ik heb ze er een print van meegegeven. Een andere is van Scott Weiland die met zijn dochtertje Lucy speelt. Die vind ik mooi omdat je een kant ziet van Scott die normaal gesproken niemand te zien krijgt. Toen ik door al deze oude foto’s zocht voor dit boek werd ik wat treurig, omdat het me deed beseffen hoeveel mensen we ondertussen zijn kwijtgeraakt. Zoveel levens die verloren zijn, en families die verwoest zijn door verslavingen. Echt een shock.

Advertentie
1572868360596-KateHudson10-026A-copy

Kate Hudson

Hoe is het om iemand te fotograferen als hij of zij het eenmaal heeft gemaakt, vergeleken met toen diegene nog moest doorbreken?
Heel leuk. Het is altijd een traktatie om mensen te mogen schieten die ik nog ken van voor hun doorbraak. Dan voelt dan erg vertrouwd en gaat vrij soepel. Ik deed een keer een shoot met Fergie voor een groot tijdschrift, en noemde haar steeds Stacy. Iemand van haar team wees me erop dat ze nu Fergie heette, maar toen zei zij: “Hij kent me al lang genoeg – hij mag me Stacy noemen.”

De manier waarop we beelden tot ons krijgen van beroemdheden is ondertussen heel erg veranderd. Denk je dat Hollywood daardoor wat van zijn exclusiviteit en glamour is kwijtgeraakt?
Honderd procent. Wat is er nou weer glamoureus aan beroemdheden die video’s posten dat ze bij de tandarts zitten? Er is zo’n onstilbare honger om te zien dat celebrity’s “net als ons” kunnen zijn, het is echt misselijkmakend. “Wauw kijk, Beckham heeft net de poep van zijn hond opgeruimd! Ik dacht altijd dat hij een speciaal hondenpoephoudertje had!” Ik hou er wel van als film- rocksterren wat mysterieus blijven, en je niet gelijk alles van ze weet. Ik hoef Ozzy Osbourne niet als huisvader te zien – ik wil dat hij The Prince Of Darkness blijft.

Hilary Swank 90s

Hilary Swank

Wat zijn volgens jou de grootste verschillen in het fotograferen van de opkomende sterren van nu en van destijds?
O jeetje. Ik denk vooral dat als je nu iemand vastlegt, je misschien eerder even moet wachten voordat ze hun Instagram-story’s af hebben gemaakt voordat ze echt geconcentreerd zijn.

Advertentie

Denk je dat social media op een soortgelijke manier een inkijkje kan geven in het leven van beroemdheden zoals jij dat deed, voordat het bestond? Of is het nu te gecureerd?
Er is nu echt veels te veel te zien. Te veel beelden, te veel… ja alles eigenlijk! Als ik denk aan de grote sterren van het pre-internettijdperk – Madonna, Prince, Marilyn Monroe, James Dean – dan kan ik me geen enkel beeld van ze voor de geest halen dat níet iconisch is. Bij Lady Gaga zou ik juist niet weten wat hét bepalende beeld is. Of wat is nou die ene, beroemde foto van Beyoncé? Maar misschien klink ik nu ook wel een beetje als een chagrijnige oude man – sorry daarvoor.

Wat is nu jouw favoriete soort fotografie – modefotografie, portretten of fotojournalistiek?
Ik ben gek op portretten. Op de connectie die je aangaat met mensen. Een stukje van ze te jatten. Want zoals ook sommige oude stammen zeiden, denk ik dat je een stukje van iemands ziel steelt als je een foto van diegene maakt.

Van wie zou je echt graag nog een portret willen schieten?
O, daar heb ik toevallig al een lijstje voor. Barack Obama, Yoko Ono, Bono. Kunnen jullie me daar anders mee helpen?

CharlizeTheron

Charlize Theron

1572868558538-JasonStathamBA43902-1-031A

Jason Statham

1572868642959-PaulRudd_JeremyDaviesa-72955-004

Paul Rudd and Jeremy Davies

Alysson Hannigan 90s

Alysson Hannigan