Wat mijn werk als camgirl me leerde over de menselijke psyche

My First Time is een column en podcastserie waarin seksualiteit, gender en kinkyness onderzocht worden, vanuit een nieuwsgierig en maagdelijk perspectief. Een “eerste keer” kan over zoveel meer gaan dan je ontmaagding. Van experimenteren met kinky dingen tot het uitproberen van iets nieuws en wilds: iedereen ervaart duizenden “eerste keren” tussen de lakens – dat is hoe seks leuk blijft, toch?

Deze week spreken we met Reed Amber , sekswerker en seksuele voorlichter bij Come Curious, over haar werk als camgirl. Je kunt de podcast beluisteren op Acast, Google Play, Apple Podcasts en Stitcher.

In eerste instantie ging ik van het allerergste uit. Ik dacht dat ik vast lastig gevallen zou worden door allerlei mannen. Ik bleek er volledig naast te zitten. Het voelde een beetje alsof ik weer een tiener was achter MSN. Net als vroeger kwam ik soms in chatrooms terecht waar ik niemand kende, en begon het gesprek met een ongemakkelijke “hé, hoe gaat-ie?”.

Ik bedacht een pseudoniem, maakte een profiel aan, zette er een omschrijving van mezelf bij en uploadde wat selfies. Er zijn twee manieren om te webcammen: in een groep of privé. In een groepssessie kunnen meerdere mensen je zien, maar krijg je minder per minuut betaald omdat je je kleren aanhoudt. Het doel van een groepssessie is om mensen te verleiden, in de hoop dat ze voor een privésessie betalen. In de privésessies kun je je wat meer laten gaan, en ligt het tarief per minuut hoger.

In een groep verdiende ik ongeveer 4 pond per minuut, privé ongeveer 6 pond. In zo'n groep probeer je de kijkers zo lang mogelijk online te houden. De mensen die naar je kijken doen dat om verschillende redenen; sommigen vonden me leuk omdat ik er jong uitzag, anderen omdat ze mijn haar mooi vonden.

Ik vond het belangrijk om een bepaald personage te creëren. Vaak deed ik me heel schattig en onschuldig voor, om zo de klant voor me te winnen. Als ze er vervolgens achter kwamen hoe wild en kinky ik eigenlijk was, waren ze vaak enorm verrast en wilden ze uren met me praten. “Sukkel,” dacht ik dan, “ik verdien goud geld aan je”.

Er zijn weinig dingen die ik weiger te proberen. Zo heb ik aan watersport gedaan, waarbij je dingen met urine doet, maar daar ben ik mee gestopt. Het is lastig om te plassen op commando, zeker als het niet helemaal je ding is. Ik begon zulke extreme dingen te doen omdat ik verveeld raakte als iemand me weer eens vroeg: “Hé schatje, vertel me waar je geil van wordt”. Ik wilde dingen doen die gek, interessant en super specifiek waren. Zeg eens tegen me dat ik in een bad vol bonen moet gaan zitten! Zoiets zou ik fantastisch vinden.

Mijn werk in de porno-industrie gaf me de zelfverzekerdheid om te zijn wie ik ben op seksueel gebied. Het grootste deel van de mannen met wie ik chatte was enorm lief en respectvol. Vaak zet je wel een nepversie van jezelf neer. Je probeert de persoon te zijn die je wil zijn. Zo houd je iemand geïnteresseerd tijdens een webcamsessie. Natuurlijk is er altijd een stemmetje in je hoofd dat stiekem zegt: hoe langer ik ze vasthoud, des te meer geld ik verdien.

Op een moeizame dag verdiende ik 150 pond, op een goede dag 600. Daarvan mag je 60 procent zelf houden, de rest betaal je aan de website die je gebruikt. Die enorme verschillen in wat je verdient kunnen soms lastig zijn om mee om te gaan.

Soms zijn er momenten waarop je niks te doen hebt en je moet wachten tot mensen zich aanmelden voor je groep. Vaak komt dit simpelweg doordat er dan niemand online is, maar uiteindelijk geef je toch jezelf de schuld. Dan denk je: m’n haar zit stom vandaag, of: ik heb niet genoeg make-up op. Dat kan je zelfvertrouwen behoorlijk omlaag halen. Bovendien kom je amper je huis uit wanneer je webcamt. Je zit de hele dag in je slaapkamer, waardoor de muren na een tijdje op je af lijken te komen. Je kunt eenzaam worden en in jezelf gekeerd raken, en je geeft jezelf soms de schuld van de meest stomme dingen.

Sommige klanten blijven trouw aan je. Zo was er een man die als verpleger werkte en enorm veel geld aan me uitgaf. Na een tijdje sprak ik hem erop aan, en zei ik: “Je hebt hier overduidelijk niet genoeg geld voor. Ik denk dat je een probleem hebt”. Hij was bijna iedere dag online. Soms verlaagde ik mijn tarief als we aan het chatten waren, omdat ik me zorgen om hem maakte. Het feit dat je iemands geld aanneemt, betekent niet dat je je niet afvraagt of het wel ethisch verantwoord is.

Een andere klant vond het leuk om geplaagd te worden. Soms hield ik voor hem een dildo vast alsof het een penis was, en streelde ik deze zachtjes met veren of penselen. Urenlang kon hij dan naar me zitten kijken. Bij webcammen is het belangrijk dat je de psychologie erachter begrijpt. Deze man vond het overduidelijk fijn om in een ondergeschikte rol geplaatst te worden. Na een tijdje werd het strelen echter saai. “Kom óp, man,” dacht ik weleens.

Het moeilijkst waren de mensen die een online relatie met me wilden. Vaak waren ze namelijk gewoon eenzaam en wilden ze vooral praten over hoe je dag was. Daar loog ik nooit over. Ik vertelde het ze altijd eerlijk. Sommige meisjes doen alsof ze geen vriend hebben, maar dat heb ik nooit gedaan. Het gesprek gaande houden kan lastig zijn, maar de seksuele handelingen zijn op een andere manier ook vermoeiend. Dat is ook fysiek uitputtend.

Ik genoot echt van het webcammen, vooral omdat ik dol ben op rollenspellen. Ik heb aan de toneelacademie gestudeerd, dus ik vond het leuk om me als een ander personage voor te doen. Toch is webcammen uiteindelijk net als iedere andere baan: op sommige dagen is het leuk, op andere dagen is het saai en vermoeiend. Maar het maakt je ook lui. Op een gegeven moment denk je: waarom zou ik iedere dag acht uur lang op kantoor zitten als ik hetzelfde kan verdienen met een uurtje webcammen? Zo kan het je dromen en ambities in de weg komen te staan.

Ik heb veel mensen leren kennen tijdens mijn werk als camgirl en leerde hoe erg mensen van elkaar verschillen. Wat dat betreft is het een heel uitdagende baan op psychisch vlak. Het zette me vaak aan het denken, en leerde me om niemand te veroordelen op basis van wat ze leuk vonden – hoe vreemd of ongebruikelijk dat ook mocht zijn. Iedereen raakt opgewonden van andere dingen. Het maakt me niet uit of ik het ook leuk vind of niet. Wie ben ik om daarover te oordelen? Ik leerde met de fantasieën van anderen omgaan, en ontdekte hoe ik daarop in kon spelen.

Webcammen heeft zeker mijn eigen fantasieën en fetisjen beïnvloedt. Dankzij mijn werk ontdekte ik wat ik fijn vind en wat niet. Zo kwam ik er bijvoorbeeld achter dat ik graag dominant ben voor de webcam, omdat ik in mijn persoonlijke leven juist onderdanig ben. Een ondergeschikte rol aannemen in mijn werk, voelde veel te echt voor me – dat was namelijk wat me in mijn normale leven opwond. Mezelf dominant voordoen hielp me om mijn persoonlijke en professionele leven van elkaar te scheiden.

Privacy is een groot probleem voor de meeste mensen die webcammen, maar gelukkig kan ik er met mijn familie openlijk over praten. Het maakt me niet echt uit dat anderen me online kunnen vinden, of dat er een video online staat waarop ik masturbeer. Meer dan dat krijg je niet te zien.

Volg Broadly op Facebook, Twitter en Instagram.