Hoe weet je wanneer een relatie echt over is? Het woord 'relatie' is hier een overkoepelende term voor allerlei soorten romances: op drie dates zijn geweest met iemand en daarna allebei niets meer van je laten horen; een avontuurtje met een of andere brandweerman naar wie je je telefoonnummer uitbeeldde met handgebaren vanaf de andere kant van het perron; weken met iemand appen op een dating-app terwijl je nooit daadwerkelijk met elkaar afspreekt. Bij deze semi-romantische fratsen heb je nooit het gevoel dat het klaar is, omdat ze niet abrupt eindigen door verraad of doordat er een punt achter is gezet. Ze doven langzaam uit, net zoals het einde van veel popliedjes uit de jaren negentig.
Advertentie
Mijn geheugen is zo slecht dat medische professionals ervan schrikken, dus het enige bewijs van deze ontmoetingen zijn de contacten in mijn telefoon en de verhalen van mijn vrienden die erbij waren of op dat moment berichtjes van mij kregen. Afgelopen week scrolde ik door mijn contacten en zag ik de volgende namen, met telefoonnummers, voorbij komen: Ugh, No Australian, Greek The Clubs, Ant French, Rando in the Subway, British Penmy Farthing, Pat Gov Ball, Alberto Montenegro, Jake Harvard en New England Alpacas.Hoewel ik me herinner waarom "New England Alpacas" in mijn telefoon staat – iedereen moet een alpaca-noodnummer hebben – wist ik totaal niet meer wie de mensen achter "Greek The Clubs" of "Australian" waren. Ik weet nog dat ik een hotdog-date had met "British Penmy Farthing" (een dronken typo, het moest Penny Farthing zijn, een ballentent die ik vaak bezocht toen ik net afgestudeerd was) en een ijsjes-date met "Pat Gov Ball," maar ik weet niet meer hoe en waarom dit alles was geëindigd, of hoe ze er überhaupt uitzagen. Er staat zelfs iemand in mijn telefoon als "Eilson Low Self Estrrm", en bij 'bedrijf' heb ik Sex ingevuld. Pardon?
Ik begon te broeden op een ongezonde vraag: Hoe klaar zijn de dingen die voorbij zijn? Wat als ik, in plaats van naar links te swipen op Tinder als ik 's avonds op bed lig, met iemand uit mijn telefoon zou afspreken?Aangezien ik niets te verliezen had besloot ik op een spectaculair zonnige zaterdagmiddag binnen te blijven en "Ben je wakker?" naar elke man in mijn telefoon te sturen. Onder twee voorwaarden: geen jongens appen met wie ik het had uitgemaakt, dat zou wreed zijn, en geen mensen appen met wie ik echt een relatie had gehad, dat zou zelfkastijding zijn.
Advertentie
Ik had een knoop in mijn maag. Er is iets buitengewoon triests aan contact zoeken met twintig vreemde mannen om drie uur 's middags. Een uitspraak van de Franse schrijver Guillame Musso was hier dan ook op zijn plaats: "Als je besluit om je dieptepunt te bereiken, dan hoort daar vernedering bij."Nu moest ik wachten. Ant French reageerde meteen, maar hij liet op geen enkele manier blijken dat hij wist wie ik was; hij had duidelijk mijn nummer verwijderd of had een nieuwe telefoon aangeschaft. Later zou ik respect hebben voor het feit dat hij de enige was die echt mijn vraag had beantwoord, hij bevestigde namelijk dat hij inderdaad wakker was. Ah, la politesse française. We hadden een aangenaam gesprekje.
Toen kwam er een reactie van Australian binnen. Ik zal nooit weten wie hij is of wat hij deed.
De meerderheid van de mannen reageerde trouwens niet, misschien omdat "Ben je wakker" in de middag als bericht krijgen voelt alsof je in de maling wordt genomen, of omdat ze niet hetzelfde nummer hadden als jaren geleden, of gewoon omdat ze een hekel aan me hadden. Hoe dan ook, het gebrek aan respons was wel een beetje verrassend – als ik zo'n bericht zou krijgen van een willekeurig telefoonnummer, zou ik de afzender aan een vragenvuur onderwerpen. Wat als het Lindsay Lohan was?Misschien was de meest grove non-respons wel van Pat, omdat hij zijn leesbewijs aan had staan en dat is onmenselijk.
Advertentie
Bij sommige berichten waren onze oude gesprekken te zien. Ik had bijvoorbeeld het voorrecht om erachter te komen hoe de Griek en ik elkaar hadden ontmoet. Afgaand op de tijd van 04:48 's nachts die bij de laatste berichten stond, vermoed ik dat we in een club waren.
Tussen alle gekheid door zaten ook twee in principe positieve, maar vreemde gesprekken. De eerste was met een jongen met wie ik vijf jaar geleden had geflirt en de tweede was met een jongen van een dating-app van afgelopen zomer met wie ik uiteindelijk nooit heb afgesproken, om redenen die ik me niet kan herinneren.Met de eerste jongen ging het goed, hoewel hij leek te worstelen met een aantal fundamentele onzekerheden. Hij koos voor de Britse spelling van 'apologize,' terwijl hij niet Brits is en zei dingen die op een of andere manier pretentieus overkwamen. Toch voelde het goed. Ik eindigde het gesprek met het lichtvoetige en vrolijke "te gek."
De jongen van de dating app – die in mijn telefoon staat als Jake Harvard – won uiteindelijk de wedstrijd, die dit experiment op geen enkele manier was. Wat achtergrondinformatie: we hadden contact in de zomer van 2016 en hebben toen nooit afgesproken, omdat we het allebei druk hadden.Toen ik hem op deze bijzondere zaterdagmiddag "Ben je wakker?" stuurde, bijna een jaar na ons laatste bericht, liet hij er geen gras over groeien. Het was een snel en charmant gesprekje waarin we elkaar wilden overtreffen om te zien hoe ver we konden gaan. Niemand moet dat spelletje met me spelen.
We hebben nu plannen om naar een onorthodox museum te gaan, wat mijn veronderstelling ondersteunt: de kansen om een date te vinden door oude contacten in je telefoon te bestoken, zijn redelijk goed. Is daarmee mijn vraag beantwoord?Hoe klaar zijn dingen die voorbij zijn?Misschien zijn dingen die voorbij zijn alleen af en toe klaar.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
Ik begon te broeden op een ongezonde vraag: Hoe klaar zijn de dingen die voorbij zijn? Wat als ik, in plaats van naar links te swipen op Tinder als ik 's avonds op bed lig, met iemand uit mijn telefoon zou afspreken?Aangezien ik niets te verliezen had besloot ik op een spectaculair zonnige zaterdagmiddag binnen te blijven en "Ben je wakker?" naar elke man in mijn telefoon te sturen. Onder twee voorwaarden: geen jongens appen met wie ik het had uitgemaakt, dat zou wreed zijn, en geen mensen appen met wie ik echt een relatie had gehad, dat zou zelfkastijding zijn.
Ik had een knoop in mijn maag. Er is iets buitengewoon triests aan contact zoeken met twintig vreemde mannen om drie uur 's middags. Een uitspraak van de Franse schrijver Guillame Musso was hier dan ook op zijn plaats: "Als je besluit om je dieptepunt te bereiken, dan hoort daar vernedering bij."Nu moest ik wachten. Ant French reageerde meteen, maar hij liet op geen enkele manier blijken dat hij wist wie ik was; hij had duidelijk mijn nummer verwijderd of had een nieuwe telefoon aangeschaft. Later zou ik respect hebben voor het feit dat hij de enige was die echt mijn vraag had beantwoord, hij bevestigde namelijk dat hij inderdaad wakker was. Ah, la politesse française. We hadden een aangenaam gesprekje.
Toen kwam er een reactie van Australian binnen. Ik zal nooit weten wie hij is of wat hij deed.
De meerderheid van de mannen reageerde trouwens niet, misschien omdat "Ben je wakker" in de middag als bericht krijgen voelt alsof je in de maling wordt genomen, of omdat ze niet hetzelfde nummer hadden als jaren geleden, of gewoon omdat ze een hekel aan me hadden. Hoe dan ook, het gebrek aan respons was wel een beetje verrassend – als ik zo'n bericht zou krijgen van een willekeurig telefoonnummer, zou ik de afzender aan een vragenvuur onderwerpen. Wat als het Lindsay Lohan was?Misschien was de meest grove non-respons wel van Pat, omdat hij zijn leesbewijs aan had staan en dat is onmenselijk.
Bij sommige berichten waren onze oude gesprekken te zien. Ik had bijvoorbeeld het voorrecht om erachter te komen hoe de Griek en ik elkaar hadden ontmoet. Afgaand op de tijd van 04:48 's nachts die bij de laatste berichten stond, vermoed ik dat we in een club waren.
De jongen van de dating app – die in mijn telefoon staat als Jake Harvard – won uiteindelijk de wedstrijd, die dit experiment op geen enkele manier was. Wat achtergrondinformatie: we hadden contact in de zomer van 2016 en hebben toen nooit afgesproken, omdat we het allebei druk hadden.Toen ik hem op deze bijzondere zaterdagmiddag "Ben je wakker?" stuurde, bijna een jaar na ons laatste bericht, liet hij er geen gras over groeien. Het was een snel en charmant gesprekje waarin we elkaar wilden overtreffen om te zien hoe ver we konden gaan. Niemand moet dat spelletje met me spelen.
We hebben nu plannen om naar een onorthodox museum te gaan, wat mijn veronderstelling ondersteunt: de kansen om een date te vinden door oude contacten in je telefoon te bestoken, zijn redelijk goed. Is daarmee mijn vraag beantwoord?Hoe klaar zijn dingen die voorbij zijn?Misschien zijn dingen die voorbij zijn alleen af en toe klaar.