Beeld: [YouTube](http://Screenshot from MIT video demonstrating mesh fog-collection technology The Atacama Desert on the coast of Chile is home to one of the driest regions on Earth. Researchers at MIT's School of Engineering, along with colleagues at the Pontifical University of Chile in Santiago, are attacking the problem with some pretty unconventional means. By deploying a system of mesh structures, erected on high ground consistently cloaked in fog, they have been able to collect fog and convert it into potable drinking water that can also be used for agriculture. The fog-collecting system is a wonderful application of biomimicry. As noted in the group's 2013 findings, researchers including MIT mechanical engineering professor Gareth McKinley looked to organisms native to arid regions, like the Namib beetle (S. gracilipes), that are able to collect fog for hydration. The Namib beetle, found in the Namib desert of South Africa, uses its shell to collect morning fog. Its hardened wings feature both hydrophilic (water-attracting) bumps and hydrophobic (repelled by water) troughs, which researchers mimicked with their mesh system's coatings. Researchers also cited as inspiration Stipagrostis sabulicola grass, found in the same region, which )
De Atacama-woestijn aan de kust van Chili is een van 's werelds droogste plekken. Onderzoekers van de MIT School of Engineering proberen nu samen met collega's van de Pontifical University of Chile daar iets aan te doen - op een onconventionele manier. Door netten van gaas op te zetten in de hogere gebieden die constant bedekt zijn door mist, kunnen ze de mist verzamelen en veranderen in drinkwater dat ook gebruikt kan worden voor landbouw.Dit mistverzamelingssysteem is een prachtige toepassing van biomimetisme. Zoals vermeld in resultaten uit 2013, hebben de MIT-onderzoekers gekeken naar organismen die inheems zijn aan de droge gebieden, zoals de Namib-kever, die water uit de mist kan verzamelen om zich te hydrateren.De Namib-kever, die leeft in de Nabibwoestijn in Zuid-Afrika, gebruikt zijn schild om ochtendmist te verzamelen. Zijn verharde vleugels hebben zowel hydrofiele knobbels als hydrofobe holtes, die de onderzoekers namaakten op het gaas.De onderzoekers werden ook geïnspireerd door Stipagrostis sabicula, een soort gras dat in het gebied groeit, die "een anisotropische microstructuur op hun bladeren gebruiken om water naar hun wortels te leiden," en Pinus radiata en Casuarina equisetfolia bomen die met hun dunne bladeren ook water uit mist verzamelen.Om het meest efficiënte systeem te vinden, experimenteerden de onderzoekers met verschillende mazengroottes, grootte van de netten en de absorptie van de stof. Geweven polyolefine, een veelgebruikte en goedkope kunststof verzamelt ongeveer 2 procent van mist, terwijl fijnere gazen tot tien procent kunnen verzamelen.In hun resultaten uit 2013 berichtten de onderzoekers dat laboratoriumexperimenten aangaven dat de beste opname bereikt wordt bij gaas dat gemaakt wordt van roestvrij staal met een dikte van drie of vier keer een mensenhaar. Als dit gaas op de goede manier gecoate wordt, dan zou die nog meer water verzamelen. Volgens MIT, die net twee video's van de verzamelaar publiceerden, heb dat soort optimalisaties efficiëntie met 500% opgekrikt.Omdat de verzamelaars goedkoop te produceren zijn - en ze compleet passief werken en dus geen onderhoudskosten opleveren - kunnen ze met relatief gemak in woestijnen over de hele wereld worden ingezet. Op het moment leveren de systemen in de Atacama-woestijn zo'n twee liter water per dag per vierkante meter gaas op. Onderzoekers denken dat ze dat tot 12 liter per dag kunnen krijgen. Die voorspelling, in combinatie met de lage kosten, zou wel eens heel goed nieuws kunnen beteken voor de mensen die leven in uitgedroogde gebieden.Blijf op de hoogte van onze beste verhalen!
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
