Film

Volgens een nieuw onderzoek is dit de engste horrorfilm ooit

Het is niet The Exorcist, en ook niet The Shining of Nosferatu.
Engste horrorfilm ooit
SINISTER 2. FOTO: AUTOMATIK ENT / BLUMHOUSE PRO / ENT ONE / IM GLOBAL / TANK CATERPILL

De wetenschap heeft de wereld weer eens een grote dienst bewezen: dankzij een nieuw onderzoek weten we nu namelijk wat objectief gezien de engste horrorfilm allertijden is.

Is het The Exorcist? The Shining? Nosferatu? La Casa Dalle Finestre Che Ridono? Neen. Het is – tromgeroffel – Sinister uit 2012, een film waarin Ethan Hawke een schrijver speelt die met zijn gezin een woning betrekt waar meerdere gruwelijke moorden hebben plaatsgevonden, en vervolgens de woede op de hals haalt van een langharige demoon genaamd ‘Burghul’, die er een beetje uitziet als iemand van Slipknot.

Advertentie

Waarschijnlijk zouden maar weinig horrorfans Sinister tot engste film aller tijden bestempelen. Volgens Metacritic kreeg het destijds "wisselende of gemiddelde beoordelingen” – veel mensen vonden het goed uitgevoerd en hooguit wat zielloos en ongeïnspireerd, maar de film kreeg ook een flinke lading stront te verwerken. Een reactie luidde bijvoorbeeld: “In Sinister komt zo ongeveer alles samen wat ik haat aan moderne horror, een slap samenraapsel van schrikmomentjes en slechte trucs, voorspelbare ‘verrassingen’ en een loodzware beproeving voor de kijker, die moet toezien hoe het geheel zich onbeholpen richting het einde ploetert.”

Daniel Edelstine van Vulture zei: “Sinister heeft iets gedaan dat ik niet voor mogelijk hield: ervoor zorgen dat deze fanatieke horrorfreak ineens niks meer van horrorfilms moet hebben.”

Hoe kwam deze opmerkelijke uitverkiezing tot stand? Het onderzoek, genaamd The Science of Scare Project, was uitgevoerd door Broadbandchoices, een Brits bedrijf dat internetproviders vergelijkt en verder blijkbaar ook een wetenschappelijke instelling is. Er werden vijftig mensen gevraagd om meer dan honderd uur aan horrorfilms te kijken, terwijl ondertussen hun hartslag werd bijgehouden. De hartslag werd verreweg het hoogst bij Sinister: het gemiddelde aantal hartslagen per minuut lag op 65, maar bij deze film liep dat gemiddelde op tot 86.

Op nummer twee stond Insidious, wat eveneens geen hoogvlieger is. Wel kreeg deze film ook het beste schrikmoment op zijn naam: op een bepaald moment vielen er namelijk 133 hartslagen per minuut te noteren. De rest van de top tien bestond uit The Conjuring, Hereditary, Paranormal Activity, It Follows, The Conjuring 2, The Babadook, The Descent, en The Visit. Dat zijn zeker niet allemaal slechte films (Hereditary, It Follows, The Babadook en The Descent zijn zelfs behoorlijk goed), maar het is wel apart dat er niet één film tussen zit die voor het jaar 2000 is gemaakt. Broadbandchoices heeft aan cultureel erfgoed blijkbaar een broertje dood.

Advertentie

Op zich is het wel een geinig onderzoek, maar het levert niet bepaald inzichten op over wat we precies zo eng vinden. Er komt immers wel meer bij kijken dan een verhoogde hartslag, schrikmomenten en hard geluid. Veel enge films hebben dat niet eens, en proberen je eerder op een tragere manier rillingen te bezorgen die nog lang na de aftiteling bij je blijven.

Het is begrijpelijk dat een bedrijf als Broadbandchoices ook eens een keer wat anders wil vergelijken dan internetproviders, maar als het alleen zulke beperkte inzichten oplevert hadden al die participanten ook wel wat beters kunnen doen dan ruim vier etmalen lang naar middelmatige horrorfilms kijken.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE US