Hoe werken als camgirl me meer zelfvertrouwen gaf

Ik begon te werken als camgirl vlak nadat ik mijn universitaire diploma had gehaald, en wanhopig op zoek was naar een baan. Ik zag het in eerste instantie niet zo zitten, omdat ik een stevig meisje ben, en ik er niet aan gewend was om stevig te zijn. Op dat punt woog ik denk ik rond de 118 kilo – 45 kilo meer dan mijn gewoonlijke gewicht. De stress van die extra kilo's veroorzaakte een vicieuze cirkel, waarbij ik at om me beter te voelen en daardoor weer dikker werd en me weer slechter voelde. Ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat ik me ooit nog goed zou voelen over mijn lichaam, of er geld mee zou verdienen, maar ik was wanhopig.

Ik had een paar documentaires gezien over vrouwen die aan financiële dominantie deden, ook wel bekend als findoms. Het komt erop neer dat ze tegen rijke mannen schreeuwen dat ze geld aan ze moeten geven, en die mannen dat dan doen. Dat leek mij ook wel wat, maar het kostte erg veel moeite om goedgekeurd te worden door findomsites. Ik was behoorlijk blut en dit waren barre tijden, dus schreef ik me in voor een camgirlsite die Chaturbate heette. Hun selectieprocedure was een stuk minder ingewikkeld, al vroegen ze wel om een foto waarop ik mijn ID-kaart naast m'n gezicht hield om te bewijzen dat ik boven de achttien was.

Terwijl ik me voorbereidde op mijn eerste show, ging ik in mijn hoofd alle verschrikkelijke dingen na die me konden gebeuren. Ik stelde me voor dat kijkers zouden zeggen dat ik dik en walgelijk was. Ik ging ervan uit dat ze tegen me zouden zeggen dat ik niet geschikt was voor dit werk, en dat ik het niet eens zou moeten proberen omdat dikke vrouwen nou eenmaal niet aantrekkelijk zijn. Ik dacht dat ik één show zou doen en zo gepest zou worden dat ik het nooit, maar dan ook nooit meer zou proberen.

Ik zat er helemaal naast. Ik was heel zenuwachtig toen ik begon, en nam eerst niet eens de moeite om mijn kleren uit te trekken. Ik wilde gewoon even proefdraaien om te zien hoe mensen op me zouden reageren als persoon. Veel van de mensen die naar camgirls kijken zijn echt gewoon heel vriendelijk. Als ze dat niet waren, zouden ze wel gewoon porno kijken die al gefilmd is en geen directe interactie met de acteurs vereist. De mensen die op de eerste dag naar mijn stream keken waren oprecht aardig tegen me, en we hadden leuke gesprekken met z'n allen. Natuurlijk waren er ook een paar die gelijk typten: "show titz now," maar het was vrij makkelijk om uit te vogelen dat die mensen geen betalende klanten zijn.

Al met al verliep die eerste show best goed. Veel van de mensen waren vriendelijk en behulpzaam, en legde me een beetje meer uit over hoe de site werkt. Er waren veel mensen die gelijk dingen zeiden als "ik vind je lichaam prachtig" en "jij hebt echt perfecte rondingen".

Omdat ik heel weinig zelfvertrouwen had, voelde ik me beter door deze complimenten, ongeacht de bedoelingen die erachter zaten. Ik bleef een tijdje shows doen, en het gaf me echt meer zelfvertrouwen. Ik veranderde mijn foto's op Tinder naar foto's waarop mijn hele lichaam te zien was, omdat ik me niet meer schaamde – mijn lichaam was goed genoeg voor de mensen op de camsite, dus was het ook goed genoeg voor vreemden op Tinder. Mijn nieuwe zelfvertrouwen hielp me ook op professioneel vlak; ik was minder zenuwachtig tijdens sollicitatiegesprekken en had minder het gevoel dat iedereen me beoordeelde. Maar ik deed het wel allemaal onder een alias; ik heb mijn baantje als camgirl niet op mijn cv staan en vertel het niet aan mensen die ik niet direct vertrouw.

Naarmate ik meer vertrouwen kreeg in mezelf en mijn lichaam, was ik ook meer op mijn gemak met de verschillende verzoeken die ik kreeg van de mannen (het waren bijna altijd mannen) die naar mijn shows keken. Veel van de verzoeken waren behoorlijk tam – vaak wilden ze dat ik naar hun camerabeelden keek terwijl zij naar de mijne keken. Maar naarmate ik populairder en meer ontspannen werd, werden de verzoeken ook steeds vreemder.

Het begon met voetenfetisjisten, die eerst gewoon vroegen om mijn voeten te zien, en dan verder gingen naar dingen als "zuig alsjeblieft twee minuten aan je grote teen" – wat raar en smerig was, maar nog steeds best grappig. De voetfanaten waren behoorlijk saai, dus ging ik al snel door naar mannen die echt gedomineerd wilden worden; die wilden dat ik ze uitschold en vernederde tot ze klaarkwamen. Er was een man die wilde dat ik hem beval om vrouwenlingerie te dragen, wat leuk was om te zien.

Het vreemdste verzoek dat ik kreeg was van iemand die vroeg om een privéchat zodat hij me kon zien poepen. Hij wilde dat de camera direct bij m'n kontgat gepositioneerd was, zodat hij de poep naar buiten kon zien komen. Ik weet niet precies waarom dat hem opwond, maar wat niet weet, wat niet deert, zeg maar.

Cammen is niet alleen maar lachen, gieren, brullen en positiviteit en zelfvertrouwen. Het is ook geen makkelijke manier om geld te verdienen. Ik ben altijd bang dat jonge meisjes dit zullen doen op een punt in hun leven waarop ze (nog) niet lekker in hun vel zitten en uitgebuit zullen worden. Ik heb me vaak afgevraagd of dit me niet later nog zal achtervolgen, omdat iemand een keertje een hele rits foto's van een webcammeisje dat ik ken naar haar familie heeft gestuurd om haar te "ontmaskeren". Maar zij gebruikte wel haar echte naam, wat ik niet deed. Er zijn wel een paar mensen waarvan ik spijt heb dat ik met ze heb gepraat, die wilden dat ik shows met hen zou doen buiten de website om. Zo heb ik me een keertje laten overhalen om met iemand te cammen via Skype. Hij zei dat hij geen creditcard had en daarom niet het betaalsysteem van de website kon gebruiken. Hij zag er heel jong uit, al verzekerde hij me dat hij meerderjarig was – maar ik voelde me er wel ongemakkelijk bij.

Ik was 21 toen ik begon met cammen, en ik deed het ongeveer vier maanden. Mijn carrière leed er verder niet onder, omdat ik uiteindelijk een 9-tot-5-baan kreeg en ik vooral 's avonds op de site zat. Daarbuiten had ik niet veel tijd voor vrienden of een sociaal leven – of daten, al werd mijn seksleven er wel beter van! Het kost heel veel tijd om daadwerkelijk veel geld te verdienen via deze websites. Je moet behoorlijk consequent zijn met een schema, en mensen zijn meestal later op de avond pas online. Hoewel er niets illegaals aan was, hangt er wel een sociaal stigma aan. Ik vertel maar weinig mensen erover, omdat ik er niet heel erg trots op ben. Maar ik heb nooit echt iets op camera gedaan waar ik spijt van heb, behalve die ene Skypeshow, omdat je zelf de controle hebt over je eigen stream. Als ik terug kon gaan in de tijd, zou ik het zo weer doen, omdat het zo'n ervaring was.

Het is misschien moeilijk te snappen dat je kleren uittrekken voor vreemden en op je eigen tenen zuigen je sterker kan maken en je zelfvertrouwen kan opkrikken, maar het veranderde echt de manier waarop ik naar mezelf kijk. Dankzij de dingen die mensen zeiden in de chatroom zag ik mijn lichaam als mooi en sexy, en kreeg ik een nieuwe kijk op wie ik ben en hoe de rest van de wereld me ziet.