Het land in met Veldentaal

Zonder enige aankondiging was er vorig jaar opeens een Veldentaal-mixtape. Bokoesam, Yung Nnelg, Idaly en producers Garrincha en GRGY besloten in alle stilte hun krachten te bundelen voor een gezamenlijk project. Spontaniteit was volgens de heren zelf het hoofdingrediënt en de kracht van Veldentaal. Om die reden hoefden fans dan ook geen vervolg in welke vorm dan ook te verwachten. Dat zou te geforceerd zijn. Toch lijkt het nu, ongeveer een jaar na de release, nog allemaal een staartje te krijgen. De jongens gaan namelijk met hun vrienden van SMIB op tour. Daarnaast staat Veldentaal deze zomer in ieder geval ook op Appelsap. Ik ging met de jongens mee naar hun eerste optreden van Le Tour du Toer om te kijken hoe het eraan toegaat als dertig vrienden voor het eerst met elkaar langs de zalen trekken.

Ghamte Schmidt (alias MC Lentini) is het brein achter Veldentaal en heeft inmiddels de rol van manager op zich genomen. Een pittige taak, als je bedenkt dat hij een groep van bijna dertig gasten in het gareel moet houden: "Het heeft me weleens hoofdpijn bezorgd, maar het gaat de laatste tijd echt fucking goed." Hij vertelt me dat we bij het Amsterdamse Amstelstation zullen afspreken. Vandaar uit gaan we met zes auto's richting Tilburg, waar de eerste show van de tour zal plaatsvinden.

Ik zit onder anderen met GHQST en Lentini in de auto. Al vrij snel worden de eerste jonko's behendig gedraaid en de ramen omhoog gerold voor het ultieme hotbox-effect. Ik word vrij snel stoned van de rook, maar dat is niet erg, omdat we toch in de file komen te zitten. Om alvast in de stemming te komen begint Lentini wat Veldentaal-tracks te spelen, en al snel hoor ik nooit eerder uitgebrachte nummers van de jongens. "Sick hè," zegt hij met een brede grijns. "Garrincha en GRGY zijn echt de beste producers van Nederland man, mark my words."

De jongens waren een jaar geleden nog vrij stellig dat er geen nieuwe Veldentaal-tape zou komen, dus vraag ik Lentini waar deze nummers voor zijn. "Dat weten we nog niet. Sinds vorig jaar zijn we eigenlijk bijna elke dag met elkaar in contact geweest. De groep is hechter geworden en de jongens zijn dus weer nummers met elkaar aan het maken. Het gaat nog steeds heel organisch, en we willen nog steeds niks forceren. Dat blijft de kracht van Veldentaal, dus we bepalen later wel wat er met deze muziek gaat gebeuren. Het kan op soloprojecten komen, het kan los gedropt worden of het wordt misschien wel een nieuw project. Het is nog niet te zeggen. Chamoswas ook opgenomen tijdens de Veldentaal-sessies, en dat is uiteindelijk Nnelg's solonummer geworden."

Twee uur in de file en een paar joints verder, komen we aan in Tilburg. "We zijn er gewoon allemaal, en op tijd! Had ik niet verwacht," zegt Lentini wat cynisch. Hij heeft op dit moment nog niet door dat één auto met vrienden nog in Amsterdam staat. In de drukke kleedkamer gebeurt er veel tegelijk. Er worden biertjes gedronken en weer jointjes gedraaid. Bokoesam vertelt Idaly over bizarre avonturen van het weekend ervoor, terwijl GRGY 'Fuck ISIS!' op een vlag aan het spuiten is. Achter me worden nog snel wat last minute gastenlijstplekken voor een paar chicks geregeld.

Ik vraag Nnelg, een van de meest ervaren performers van de groep, hoe hij het tot nu toe vindt gaan. "Ik heb er fucking veel zin in, man! We mogen eindelijk beginnen. Ik kan niet wachten om met al mijn vrienden op te treden. Ik denk dat we die chille vibe die we tijdens het opnemen hebben, ook op het podium kunnen creëren. Ik hoop alleen wel dat zalen een beetje op de riders gaan letten. Er moet meer drank komen, en vorige keer kregen we de blauwe M&M's gescheiden van de rest. Nu hebben we dat niet. Ze komen plain op ons. Ik heb ook pistachenoten gevraagd, maar ik krijg nu studentenhaver. Ik voel me niet gewaardeerd, man, haha."

Het is eindelijk tijd om de stage op te gaan en iedereen wordt nog even op het hart gedrukt om niet met z'n allen tegelijk op het podium te gaan hangen. De jongens hebben een strak schema gemaakt waarin SMIB- en Veldentaal-tracks door elkaar gevlochten zijn. Er is niet gekozen voor twee losse shows, wat natuurlijk heel erg past bij het 'one big happy family'-gevoel dat bij iedereen heerst. De zaal is alleen helaas maar voor de helft gevuld, en het jonge publiek is tam en nog even aan het aftasten.

Dit is blijkbaar het seintje voor de guys om te schakelen en het plan te veranderen. GRGY bestormt het podium en gaat als ervaren hypeman te werk, Ray Fuego geeft zijn t-shirt weg en springt vervolgens de zaal in met een paar halve liters. Hij wordt vrij snel door Bokoesam gevolgd met een fles wodka, en vrijwel meteen ontstaat er een moshpit. De muur tussen de artiesten en het publiek wordt hardhandig en vakkundig afgebroken. Dit is de kickstart die de avond nodig heeft. De fans gaan los bij elk nummer, ook bij de nummers van de wat minder bekende artiesten als Fosa. Uit het niets blijkt Ronnie Flex, een van de gastartiesten op de tape, onaangekondigd mee te zijn gekomen, en het publiek gaat uit zijn dak. Er worden fans het podium op getrokken en er ontstaat een soort georganiseerde chaos waar de artiesten en het publiek vol van lijken te genieten.

Na een show van anderhalf uur moeten de jongens met flink wat tegenzin van het podium af. KC, dj en producer van SMIB, is zelfs boos. "Het is fucked up, man, we zaten er net goed in en dan mogen we niet eens nog één nummer doen. Het is echt fucked up!" Terwijl Lentini hem weer tot bedaren brengt, vraag ik Ray wat hij van de avond vond. "Het was heel leuk om helemaal dronken te zijn en shit, maar op een gegeven moment verloren we een beetje het overzicht. Het werd een beetje chaotisch. Maar voor de rest heeft iedereen het goed gedaan hoor, iedereen voelde elkaar goed aan en ik denk dat de mensen die gekomen zijn het naar hun zin hadden." Ik vraag hem of dat chaotische niet juist de charme van SMIB en Veldentaal is. "Je hebt goed rommelig en slecht rommelig. Wij moeten goed rommelig zijn. Maar we gaan sowieso altijd gek worden, de zaal in en drank uitdelen."

De jongens van Veldentaal zijn misschien niet de meeste ervaren artiesten van deze zomer, maar dat maakt eigenlijk geen ruk uit. Deze gasten zijn jong en barsten van het talent, maar het belangrijkste is misschien wel dat ze echt vrienden zijn en voor deze shit leven. Dat merk je ook aan alles als je met ze praat, hangt of als je naar hun show gaat. Als je naar hun optreden bij Appelsap gaat, kan ik je garanderen dat ze alles op alles zullen zetten om de hardste show ooit te geven. Nog één tip van Ray voor de mensen die op 13 augustus naar het Flevopark gaan: "Neem je fucking helm mee, want die shit gaat HAM!!"

Dit artikel verscheen eerder in onze Festival Guide. Check ook_ festivals.vice.com _voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.