Ayahuasca hielp me om de moord op mijn moeder te verwerken

De moeder van Celia Peachey, Maria Stubbings, werd in 2008 vermoord door haar ex-vriend, die al eerder voor moord was veroordeeld. Vastberaden om er weer bovenop te komen heeft ze vanaf dat moment gezocht naar dingen die haar konden verlossen van haar emotionele en mentale angsten. Ze deed onder andere aan meditatie. Dat hielp, maar het gebruiken van de psychedelische substantie ayahuasca in en teruggetrokken gemeenschap in Spanje werkte pas echt goed.

Ayahuasca is een plantenmix vol DMT. Het komt oorspronkelijk uit het Amazonegebied en zorgt ervoor dat je bewustzijn verandert. Dat kan na inname vier tot acht uur duren. Het werd al duizenden jaren gebruikt door sjamanen in de jungle, omdat er een helende werking vanuit zou gaan op zowel fysiek als emotioneel gebied. In het Westen is het niet volledig legaal. Hieronder vertelt Celia hoe ayahuasca haar hielp bij de verwerking van het drama dat haar moeder overkwam.

Het was alsof iets anders ademhaalde dan ikzelf. Mijn handen waren helemaal relaxed en ik lag daar gewoon en gaf me over. Ik lachte keihard, alsof het van heel diep binnenin me kwam, maar schreeuwde ook hysterisch en verdrietig. Het zag eruit alsof iets bezit van me had genomen en ik daardoor werd gemarteld, maar ik voelde me juist bevrijd. Ik werd niet gek, maar kwam juist bij zinnen.

Het was de eerste nacht dat we samen ayahuasca dronken, en we lagen onder lakens in de rijkelijk versierde lounge van een Spaanse villa. Mijn bewustzijn projecteerde beelden van allerlei levendige, bizarre beelden. De kleuren die aan m'n geestesoog voorbijflitsten versterkten mijn gevoelens.

Met alleen de laatste restjes emotie nog in m'n lijf, kreeg ik het gevoel dat het voorbij was. Ik begon te lachen toen ik door de kamer keek en iedereen zag. Ik zag kots, diarree, mensen die over de grond rolden. Wat doe ik? Dit is een gekkenhuis, zei ik bij mezelf.

Plotseling werd ik weer door de ayahuasca bevangen. Een explosie van emoties en een intense verlossing volgden. Ik overwon het angstige gevoel voor liefde. Toen schoot het verhaal van m'n moeder weer door m'n hoofd.

Omdat ze als kind was misbruikt, was ze bang voor liefde. Gezonde relaties hielden geen stand; haar lage zelfbeeld maakte haar kwetsbaar voor mensen die haar pijn wilden doen. De ayahuasca liet me op dat moment voelen hoe het ook voor mij een grote angst was geworden – dat als ik verliefd word, ik het niet aankan, gek word, of de verkeerde mensen aantrek.

De tweede nacht van de ayahuascaceremonie voelde ik me diep verbonden met het universum en hield ik van alle mensen die ik in gedachten zag, vooral van m'n broer. Ik ben blij dat hij nog leeft, omdat de man die mijn moeder heeft vermoord hem na de moord achtervolgde om te voorkomen dat hij haar lichaam zou vinden. Mijn moeder lag in de wc, en als m'n broer haar had gevonden, was hij ook dood geweest.

Een kwartier nadat ik een meditatieve retraite in Hereford verliet, kwam ik erachter dat mijn moeder was vermoord. Ik stond daar in een veld en schreeuwde het uit. Ik dacht: dit gaat met maken of breken, en besloot dat het dat eerste moest worden. Ik had het gevoel dat het goed zou komen.

Mijn moeder is vermoord op de meest vernederende, gruwelijke manier. Ze werd seksueel misbruikt, geslagen, gewurgd met een hondenriem, en in de wc gedumpt. De moordenaar had al het geld van haar bankrekening gehaald, onze kerstcadeautjes verkocht, net als haar kleren en mijn broers speelgoed, en leefde een week in dat huis, terwijl zij daar dood lag.

Ik had de man die mijn moeder van het leven beroofde ook ontmoet. Hij leek eerst heel aardig, maar ik merkte als snel dat er iets niet oké was, omdat mijn moeder steeds nerveuzer en verward werd.

Natuurlijk herinner ik me de laatste keer dat ik haar zag nog. Ik zei dat ik haar mee uit zou nemen voor haar verjaardag, als ik terug zou zijn van de meditatieve retraite. Ze stond in de lounge en ik had het gevoel dat ze iets wilde vertellen, maar dat kon ze niet. Ik denk dat hij zich misschien in het huis had verstopt. Toen we naar het station reden zei ze: "Ik vind het geweldig als je er bent Celia. Ik voel me dan zoveel sterker." Dat was de laatste keer dat ik haar zag. Ze knuffelde me stevig toen we afscheid namen.

De lijkschouw eindigde negen maanden geleden en toonde aan dat er fouten waren gemaakt door de politie in Essex, waaronder wangedrag en nalatigheid. We kregen enorm veel verontschuldigen. Inmiddels voer ik campagne met de Refuge Charity om te zorgen dat er meer steun zal zijn voor toekomstige slachtoffers van huiselijk geweld.

We zitten nu op tweederde van de handtekeningen die we nodig hebben om naar het parlement te kunnen stappen en onderzoek naar het falen van de overheid te kunnen aanvragen. Als we de benodigde 75.000 handtekeningen halen, wordt de beveiliging en opvang van slachtoffers van huiselijk geweld geëvalueerd. De misstanden aankaarten gaf een soort opluchting, maar ik voelde dat het belangrijk was om ook naar mijn eigen innerlijk te blijven kijken.

Ik las over ayahuasca, en vond het in eerste instantie eng, omdat je jezelf toch helemaal moet overgeven. Toen vond een vriend de retraite waar mensen voor psychotherapeutische doeleinden ayahuasca gebruikten, en we besloten het ook te gaan doen.

Tijdens de ceremonie voelde ik een soort sensationeel gevoel en gaf ik me volledig over, alsof al mijn angsten en twijfel uit mijn binnenste werden gewrongen. Ik werd bijna ziek toen ik een visioen had waarin ik ineens heel close werd met mensen die ik meestal op afstand hou. Ik kotste. Je kunt op zo'n moment precies benoemen hoe je innerlijk gezuiverd wordt, en het was voor mij duidelijk dat ik mijn angst voor intimiteit losliet.

Door mijn ervaringen voelde ik angst ten opzichte van alles. Het was zo erg dat ik bijna niet mijn huis meer uit durfde en niet genoeg at. Ayahuasca hielp me enorm om die angst te kunnen kanaliseren.

Er hangt een zweem van scepsis rond ayahuasca, maar dat is waarschijnlijk omdat mensen er nog niet zo bekend mee zijn. Juist ook omdat mensen handelen vanuit hun angsten. Ayahuasca zorgt dat je je angsten durft te erkennen en in de spiegel durft te kijken. Niet veel mensen kunnen dat.

Het is nu twee weken sinds ik terugkwam en me veilig voel. Ik heb me lange tijd niet zo veilig gevoeld. Ik heb mijn verdriet grotendeels achter me gelaten. Het is raar dat ik me niet meer hecht aan mijn verdriet; ik mis het bijna. Maar tegelijkertijd ben ik heel dankbaar. Ik voel me op een rare manier vrij.

Let op: we zijn overgestapt op een andere facebookpagina. Like VICE Nederland voor je dagelijkse partij prachtverhalen, want anders mis je dingen: