Ik ging mee in de trein met het handjevol studenten dat protesteerde tegen de NS

Een aantal van de organisatoren op Rotterdam Centraal. Foto door Folkert Koelewijn

Op dinsdagochtend zit ik om iets over zeven in de tram, op weg naar Rotterdam Centraal. Daar zal zich een grote groep studenten verzamelen in de stationshal voor het facebookevenement NK treinreizen tijdens de spits, waarvoor meer dan 25.000 studenten zich hebben aangemeld. Via Utrecht zal de groep naar Amsterdam Centraal reizen, om daar te met z'n allen te demonstreren. De topman van de NS Roger van Boxtel heeft er namelijk voor gezorgd dat Nederlandse universiteiten en hogescholen hun collegetijden gaan aanpassen en meer in de avond les gaan geven, zodat er minder studenten tijdens de spits gebruik maken van het openbaar vervoer.

Veel studenten zijn het hier niet mee eens. Het is niet heel handig om 's avonds college te moeten volgen wanneer dat juist het moment is waarop je als student moet bijklussen, zeker nu de basisbeurs afgeschaft is. Veel studenten zijn dan ook bang dat de nieuwe lestijden ze hun bijbaantje in de horeca gaan kosten. Via de facebookpagina van het evenement kun je ook een petitie tekenen die ervoor pleit dat studenten gewoon in de spits moeten kunnen blijven reizen.

De organisatie van het NK treinreizen zou te herkennen zijn aan hun oranje en rood-wit-blauwe-outfits. In de tram zit een meisje met een oranje broek naast me. Ik neem aan dat zij zich straks bij de groep van demonstranten zal aansluiten, omdat ik weinig reden zie om zomaar een oranje broek aan te trekken, maar eenmaal op Rotterdam Centraal sprint ze gelijk naar haar trein. Een minuut of tien later verschijnt de organisatie in de stationshal.

Als deze jongens varkensmutsen hadden gedragen, had ik dankzij hun vaderlandslievende outfits en grote Nederlandse vlag waarschijnlijk gedacht dat ze PEGIDA-aanhangers waren. Ik spreek Karim Tazmi, één van de organisatoren, aan. "Fritz [Keijzer], een vriend van me, had voor de grap dat evenement aangemaakt. In één dag hadden zich tienduizend mensen aangemeld. Toen heeft onze vriendengroep besloten de organisatie op zich te nemen," vertelt hij.

Inmiddels is het bijna acht uur, en hebben zich niet meer dan tien mensen verzameld in de stationshal. Karim zegt: "Ja, ik had een grotere opkomst verwacht, maar de actie is over het hele land verspreid, dus ik weet niet hoeveel mensen in totaal meedoen. Dat valt niet echt te meten." Wel zijn er al wat journalisten aanwezig. De NS had van tevoren aangegeven dat ze geen extra maatregelen zouden nemen om het protest in goede banen te leiden, maar er loopt opvallend veel NS-personeel rond in fluorescerend gele jasjes. Karim vervolgt: "Uiteindelijk gaat het erom dat we gezien worden."

We vertrekken naar Utrecht Centraal. In de trein hoor ik één van de organisatoren, Jasper ter Veld (20 jaar) die studeert aan de Hogeschool van Rotterdam, lachend zeggen: "Het is ook wel logisch dat er vanuit Rotterdam weinig mensen komen. Rotterdammers zijn hier veel te cynisch voor." Mijn hoop is inmiddels gevestigd op de Utrechtenaren.

Maar ook die laten het afweten. Wel is er op Utrecht Centraal veel pers (en politie) aanwezig. Jeroen van Essen, 22 jaar en student aan de Vrije Universiteit, trekt in zijn oranje pak alle aandacht en wordt continu aangesproken door journalisten, die inmiddels in grotere getalen aanwezig zijn dan de demonstranten. "Ik ben activist," zegt hij met een stalen gezicht. "Studenten worden onrechtmatig behandeld, en ik wil me hardmaken voor de collectieve zaak." Ik merk op dat er wel erg weinig mensen zijn komen opdagen, waarop hij antwoordt: "Ja, ik kan er geen doekjes om winden. Ik vind het bijna beschamend." Gelukkig maakt Jeroen met zijn outfit toch nog een hoop goed.

Uiteindelijk vertrekken we naar Amsterdam Centraal. In de trein zit ik bij Noah Grootscholten en Dion Hilhorst, die allebei 19 jaar zijn en aan de Universiteit Leiden studeren. Dion is ook één van de organisatoren van het evenement. Hij merkt op dat de organisatie voor het evenement vrij chaotisch en last minute verlopen is. "Dat kan verklaren waarom er weinig mensen op zijn komen dagen. Het getuigt wel van een typische studentenmove: als puntje bij paaltje komt… Ze laten ons in de kou staan zo, met onze Unox-mutsen." Noah voegt nog even toe dat de NS-top voornamelijk uit incapabele droeftoeters bestaat, waar ik hem geen ongelijk in kan geven. "Maar ik vind het wel jammer dat de machinisten en conducteurs met het gezeik [van ontevreden reizigers] worden opgezadeld. Wij richten ons met deze actie op de top van de NS," zegt Dion.

Eenmaal op Amsterdam Centraal schiet ik Jasper, één van de organisatoren, nog even aan. De NS heeft inmiddels op Twitter aangegeven dat het in de treinen niet drukker is dan normaal. Jasper zegt: "De NS is nooit op tijd, maar hun weerwoord hebben ze zo klaar. Ik vind niet dat ze die conclusie nu al kunnen trekken, want wij gaan tot in de avond door." Ook Jaero van der Veen, 20 jaar en medeorganisator, is van plan 's avonds weer mee te doen met het NK treinreizen.

Uiteindelijk staan voor het station in Amsterdam zo'n twintig mensen te demonstreren. Er zijn twee spandoeken te bekennen. Toch laten de studenten zich hierdoor niet ontmoedigen, en hebben ze nog wel hoop dat er bij de avondspits meer NK-deelnemers zullen zijn. Bart van Staveren (21 jaar) zegt lachend: "Maar ja, we blijven studenten, hè. Die doen zoveel loze beloften." Hoewel de opkomst vanochtend tegenviel, is de petitie op de facebookpagina van het evenement wel al meer dan veertigduizend keer getekend. Misschien dat een paar van die digitale demonstranten vanavond rond een uur of zes alsnog op het station zullen staan in hun beste rood-wit-blauwe outfits.