Zes mensen vertellen wat ze het leukst vinden aan trans zijn

Jonge mensen lijken zich meer op hun gemak voelen met het verkennen en uiten van hun genderidentiteit. Het UCLA Williams Institute schat dat er op dit moment 1.4 miljoen transgender volwassenen in de Verenigde Staten leven. Van die 1.4 miljoen bleek dat meer jonge mensen dan ouderen zich als trans identificeren: “Onder volwassenen tussen de 18 en 24 identificeert 0.7% zich als trans; onder volwassenen tussen de 25 en 64 is dat 0.6%, en onder mensen boven de 65 0.5%.”

In Nederland is het aantal geslachtswijzigingen enorm toegenomen sinds de nieuwe transgenderwet in 2015 doorgevoerd werd: in de periode 2007-2014 lieten zo’n 80 burgers per jaar hun geslachtsregistratie aanpassen, in 2015 waren dit 770 mensen.

VICE US vroeg zes mensen wat hun meest positieve ervaringen zijn als trans persoon, dit zijn hun antwoorden.

Het beste is dat ik, na een leven vol twijfel, eindelijk de woorden kan vinden om uit te drukken wie en wat ik ben, zonder twijfel of zelfhaat. Het is zo fijn dat ik eigenschappen die me eerder pijn deden heb kunnen omvormen tot iets dat me veerkrachtig maakt. Mijn baard, bijvoorbeeld! Als ik naar mezelf kijk kan ik nauwelijks geloven dat dat onschuldige hormonale ding dat ik jarenlang probeerde te verbergen door me dagelijks te scheren, een trots is geworden. Je zou kunnen zeggen dat ik geluk heb gehad.

Je identiteit omarmen voelt als een bevrijding: ik weet nu dat ik niet besta om belachelijk gemaakt te worden, dat mijn emoties net zo veel waard zijn als die van anderen. Zelfs als het ergens anders over gaat, is mijn werk een manier geworden waarop ik de persoon die ik ben geworden kan onderzoeken. Dat is op zichzelf een vorm van therapie.

De laatste tijd heb ik de kans gekregen om deel te nemen aan een paar projecten binnen de gekleurde queer community, en ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om het gevoel te hebben dat je ergens thuis hoort. Vind een gemeenschap die je accepteert! Of dat nou via vrienden is of via een organisatie, je verdient alle steun die je nodig hebt.

Het beste aan het feit dat je eindelijk kan leven zoals je wil, is de innerlijke rust die dat geeft, en het feit dat mijn relatie met mensen echter aanvoelt. Ik was vaak bezorgd over wat mensen over me dachten, maar ik heb eindelijk een punt bereikt waarop ik mezelf waardeer om wie ik ben, en weet dat de enige mening die telt die van mij is. Ik denk dat een van de indirecte positieve effecten van trans of non-binair zijn, het feit is dat het je niet uitmaakt wat de maatschappij van je vindt. Dat is zo’n vrij gevoel.

Ik had nooit gedacht dat ik zou zijn waar ik nu ben, dat ik openlijk en vrij zou kunnen leven als een transgender vrouw die bij de luchtmacht werkt. Toen ik mijn eerste stapjes zette die leidden naar mijn coming-out als lid van de LHBTQ+-gemeenschap, werd ik zo erg gestimuleerd door het gevoel van vrijheid en openheid, dat die kleine stapjes vanzelf veranderden in grote passen. Hoewel ik besef dat er nog veel moet gebeuren, denk ik dat we als maatschappij vooruitgang hebben geboekt, en dat de nieuwste technologie op een goede manier wordt ingezet om onze community te helpen.

Toen ik eindelijk accepteerde dat ik trans was, voelde dat voor een groot deel hetzelfde als toen ik erkende dat ik queer was: ik hoefde geen tijd en energie meer te steken in me anders voordoen dan ik was of ooit zou zijn. Ik maakte me vaak zorgen om de manier waarop ik mijn tas droeg – dat mensen zouden denken dat het een handtas was. Dat zou dan dé aanwijzing voor mensen zijn dat ik stiekem trans was. Het was iets belachelijks om me zorgen over te maken, en dat was nog een van de aardige manieren waarop ik mezelf kort hield.

De vrijheid om eindelijk volledig jezelf te zijn is een fantastisch gevoel.

Ik begon op mijn 36e met mijn transitie, en ik zou nu willen dat ik eerder de moed had gehad om eraan te beginnen. Niet dat er iets was dat ik vroeger als vrouw had kunnen doen dat ik nu niet kan doen, maar vanwege het feit dat ik mezelf zo lang heb gehaat. Ik heb mezelf tientallen jaren anders voorgedaan dan ik was, terwijl ik gewoon mezelf had kunnen zijn.

Elke dag opnieuw probeer ik mijn jongere zelf, toen ik nog in de kast zat, trots te maken. Er waren een hoop beren op de weg (angst, schuldgevoel, transfobie) die het me moeilijk maakten om mezelf te zijn. Ik denk vaak aan wat baby Konner zou zeggen als hij zag hoe zichtbaar ik ben voor de buitenwereld als een queergender transman. Ik zie hoe veerkrachtig ik ben. Ik ben er nog niet klaar voor om geopereerd te worden, maar op een dag wel, dat weet ik zeker.

Dat ik een transgender persoon ben, zie ik als een superkracht. Ik laat niemand mijn identiteit misbruiken. Ik ben trans. Dus? Mijn lievelingskleur is paars, ik vind luiaarden sick, ik heb adhd en het syndroom van Goldenhar. Dat ik trans ben definieert me niet, maar het heeft me wel gevormd tot de liefdevolle, kunstzinnige, spontane en zorgzame persoon die ik ben.

Het is oké om een gender te willen hebben. Als je weleens een Tumblr hebt bezocht met het onderwerp transgender, of de maatschappelijk bewustere uithoeken van sociale media hebt gezien, dan zul je vast ideeën over gender zijn tegengekomen. Bijvoorbeeld ideeën over dat het idee van gender omver geworpen moet worden, en dat het jouw taak is als queer of transpersoon om daarvoor te zorgen. Negeer dit. Dit is dom.

Ik ben niet mijn transitie ingegaan met de gedachte: ik word een meisje. Ik ben de transitie ingegaan omdat ik alle coole shit die meisjes kregen ook wilde – bijvoorbeeld slaapfeestjes, wat in mijn hoofd een soort van leuke, intieme en erotische gebeurtenis was, waar veel geheimen zouden worden gedeeld. En waar iedereen elkaar aanraakte. Soms zeggen cis-vrouwen dan goedbedoeld: “Nou, zoveel stelden ze nou ook weer niet voor.” Dan zeg ik: daar gaat het niet om. Of het nou leuk was of niet, ik wilde in elk geval de optie hebben dat het zou kunnen.

Het is echt een verademing wanneer je jezelf eindelijk eens begrijpt, vooral als je dat nooit hebt gedaan. Het beste is dat ik wakker word, in de spiegel kijk, en denk: dit ben ik.

Het is best makkelijk voor mij, als transman, om man te zijn, zonder dat mensen mijn gender in twijfel trekken. Ik zou zeggen: zorg ervoor dat je jezelf bevindt in een safe space met mensen die je steunen en die positief zijn. We hebben allemaal onze slechte dagen, maar onthoud: wat je geeft, krijg je ook terug.