Wat gaat er eigenlijk gebeuren met de afstudeerwerken van de Willem de Kooning Academie?

De komende tijd gaat Creators het hele land door om ons met de afstudeershows van kunstopleidingen te bemoeien . Wees gewaarschuwd!

Neem eens een kijkje op een afstudeershow van een kunstschool en je komt de gekste creaties tegen. Van enorme stalen bollen tot vreemde sculpturen en gigantische close-ups van vagina's. En dat klinkt natuurlijk heel erg cool, maar niemand wil dat in zijn huiskamer hebben hangen.

Daarom gingen we naar de afstudeershow van de Willem de Kooning Academie om de studenten te vragen wat ze in hemelsnaam van plan zijn met hun groteske projecten als de tentoonstelling goed en wel is afgelopen. Dumpen ze het rechtstreeks in de container, zadelen ze hun ouders ermee op of prijkt hun werk straks in hun eigen woonkamer?

Tim Demper (23), autonome beeldende kunsten
Afgestudeerd met Multiversescope

"Dit apparaat visualiseert het idee van een parallel universum."

Het is een enorme stalen bal. Wat gaat er met dat ding gebeuren na de tentoonstelling?
Ik wil hem best in mijn huis neerzetten, maar ik heb helaas niet genoeg plek. Het eindigt dus waarschijnlijk ergens in een opbergruimte. Echt zonde, want ik vind het best mooi. En het zou echt handig zijn om het in huis te hebben, want dan kan ik er mee blijven spelen en experimenteren.

Kun je het niet gewoon doneren aan vrienden of familie?
Neen, dat wil ik niet. Het is wel echt van mij. Het is ook heel erg groot. Dat zou nogal een absurd cadeau zijn.

Misschien kun je er iemand blij mee maken via Marktplaats. Hoe zou je het daar beschrijven?
Marktplaats is wel erg huis-tuin-en-keuken. Maar ik kan het wel verkopen als een soort futuristisch huishoudapparaat: "Met dit apparaat kun je andere universums zien!"

Harmen Meinsma (26), fotografie
Studeert af met "My Dear Joyce"

"My Dear Joyce is een fotoreeks van mijn muze. Ik verhef haar in deze reeks tot een icoon."

Wie is Joyce?
Een vrouw die ik ontmoette op de markt. Ze had hele leuke panterschoentjes aan en we hielden contact. Uiteindelijk werden we goede vrienden en wilde ik haar fotograferen.

Nu heb je een heleboel foto's van Joyce. Wat ga je daarmee doen?
Nou, ik wil ze natuurlijk graag tentoonstellen en zo snel mogelijk uitgeven in een fotoboek. Tot die tijd hang ik ze gewoon in mijn huis.

Waar dan?
Deze grote portretfoto van Joyce die haar borsten vasthoudt, mag wel boven mijn bed hangen. Ik ben echt aan haar gehecht geraakt. Aha, je wordt dus het liefst oog in oog met een naakte Joyce wakker?
Ja, eigenlijk wel. Het liefste maak ik een grote collage van alle foto's die ik van haar heb. Of beter nog: ik maak een robot van haar en zorg ervoor dat die kan praten. Uiteindelijk zal alles in mijn huis veranderen in Joyce.

Joyce komt er uiteindelijk bij staan en als hij vertelt dat hij een Robojoyce wil maken, beginnen haar ogen te glinsteren. "Ja, lijkt me leuk!"

Folbert Koelewijn (25), fotografie

Studeert af met Paarse Krokodillen Bestaan niet

"Ik fotografeerde megalomane Disney-kinderfeesten en verzamelde de foto's in een boek."

Wat ga je in hemelsnaam doen met al deze ballonnen, Disneyposters en cadeautjes?
Die kieper ik rechtstreeks in de vuilnisbak.

En je fotoboek?
Mijn boek houd ik uiteraard wel. Dat leg ik in de woonkamer. Het is ook de bedoeling om het uit te geven. Nu ik erover nadenk is het best grappig: het boek is in die typische Disney-stijl, waardoor ik straks alsnog iets Disney-gerelateerds in mijn kamer heb liggen. Shit.

Wat als je een dochter krijgt die zo'n Disney-kamer wil?
Dan zou ik dat nog steeds niet willen.

Wat is eigenlijk je fascinatie met Disney?
Ik ben ermee opgegroeid en het heeft dus erg veel invloed op me gehad. Maar niet per se op de goede manier. Er wordt op kinderfeestjes altijd een groot onderscheid gemaakt tussen meisjes en jongens. Meisjes hebben roze feesten, jongens krijgen Hot Wheels-feestjes. En als meisje krijg je een heel onrealistisch schoonheidsideaal mee door die prinsessen.

Naar al die Disneyfeestjes gaan klinkt als een regelrechte hel.
Ja, ik ben een half jaar lang elk weekend naar twee tot drie kinderfeesten gegaan om die te fotograferen en quotes te verzamelen. Het was boeiend, maar vaak ook gewoon echt tenenkrommend. Ik heb mijn portie Disney wel gehad.

Iiris Sointu (28), Fine Arts
Studeert af met "The language of Rage"

"Het is de visualisatie van woede. Je kan zo'n gecompliceerde emotie niet vatten in woorden en daarom heb ik een soort alien-achtige constructie gemaakt die me doet denken aan die vurige emotie."

Zou je dit in je kamer hangen?
Hmm, nee. Daar is het te intens voor. Ik zal het waarschijnlijk in een opbergruimte leggen in de hoop het ooit eens tentoon te stellen.

Je zou het ook gewoon als bank kunnen gebruiken. Leuk, voor in je woonkamer.
Nee, het is echt veel te groot om thuis neer te zetten. Ik zou het echt ergens anders moeten laten ophangen.

Denk je dat mensen jouw visualisatie van woede graag in hun huis zouden hebben hangen?
Nou, het zou best cool staan in een gigantische entree van een kasteel. Dan wordt het een soort kloppend hart in een grote kamer. Dat lijkt me de beste plaats voor mijn werk.

Kasper De Jongh (22), Illustratie en Critical Studies
Studeert af met Traffic Gaze
"Ik probeer het publieke verkeerssysteem te ontwrichten door beelden te maken die gebaseerd zijn op ons tekensysteem"

Wacht even, waarom wil je het verkeerssysteem ontwrichten?
Ik wilde eigenlijk de toeschouwer confronteren met het feit dat ze altijd zomaar hun vertrouwen leggen in de maatschappij en blindelings de regels volgen. Daarbij is het absurd om iets abstracts als vormen en kleuren zo veel macht te geven.

Nou vooruit. Maar waar ga je al deze sculpturen neerzetten na de show?
Nou, ik zou ze graag gewoon ergens op straat plaatsen, gewoon om mensen te verwarren. Maar dat zou niet slim zijn, dan gaan ze meteen kapot.

Dus je neemt ze mee naar huis?
Ja natuurlijk. Deze installatie zou ik misschien nog boven mijn bed hangen als een soort speeltje, net zoals baby's die iets boven hun kribbe hebben hangen.

De moeder van Kasper komt er bij staan.

Zou jij de werken van je zoon in je huis willen?
Nou, ik vind ze heel mooi, maar ik zou ze eerder ergens in de tuin zetten. We hebben een hele grote tuin, dus er is nog wel een hoekje vrij voor zijn sculptuur.

Kayleigh Smetsers (27), Fotografie
Afgestudeerd met "How to graduate the feeling that (my work) I matter"

"Dit werk is een reflectie op het schoolsysteem en komt vanuit een soort drang naar zelfwaardering."

Ga je dit project thuis aan de muur hangen, zodat je constant herinnerd wordt aan je transformatie?
Nee, dat hoeft niet meer. Dat lijkt me wat overdreven. Het was een boeiende ervaring, maar ik hoef dit niet in mijn eigen kamer. Maar ik ga de notities wel in een plakboek stoppen. Zo hoop ik mensen die de notities lezen te inspireren.

Je bent niet zo gehecht aan deze muren dus?
Jawel hoor. Ik ga dit kamertje zo hard missen. Ik heb me hier twee heftige maanden lang opgesloten. Maar ik hoef hier nu ook niet in te gaan wonen.

Je afstudeerwerk gaat over afstuderen. Waarom?
Ik heb heel erg lang in het schoolsysteem gezeten. Ik ben van de middelbare school én de design academy afgeschopt. Ik heb me dus altijd ondergewaardeerd gevoeld, maar wilde afstuderen op mijn eigen voorwaarde.

Het lijkt me nogal tijdrovend werk.
Ja, ik heb meer dan twintig uur aan één stuk door geschreven. Nu heb ik 2142 notities. Hetzelfde nummer als het lokaal, trouwens.

Brian Groenhorst (28), autonome beeldende kunsten
Afgestudeerd met Dystopia

"Wat je hier ziet is de documentatie van een evenement over een dystopische toekomst. Alles is gecreëerd door het publiek."

Het is best een grimmig huisje geworden. Waar ga je het neerzetten, na de afstudeershow?
Dat is een beetje een rare vraag, want daar gaat het helemaal niet om. Maar nu je erover begint: ik heb nu even geen huis.

Aha, dus het komt wel goed uit dat je hierin kan wonen?
Ik denk dat ik meteen van de straat gehaald word als ik hierin ga wonen Maar dat is, nu ik erover nadenk, misschien wel een goede afsluiter van de performance: van straat gegooid worden.

En anders ga je het slopen?
Dat kan. Neem maar een stukje mee, als je wil. Iedereen mag er wel een stukje van meenemen of er juist iets op plakken. Dat is mijn cadeau.