Ik bezocht een virtuele Berlijnse club die zo echt mogelijk probeert te zijn

De nachtclubs zijn inmiddels meer dan een jaar dicht. Nu begrijpt iedereen wel dat dit niet het ideale moment is om met een flinke groep mensen zwetend tegen elkaar aan te hossen, maar dat neemt niet weg dat we ze nogal missen.

In Berlijn, een stad waarvan het DNA met het nachtleven is verweven, hebben clubs gigantische verliezen geleden. Volgens NBC News verloren meer dan 9000 mensen die in het nachtleven werken het afgelopen jaar hun baan. De sector krijgt wel een beetje geld van de overheid, maar blijven krap bij kas zitten. Het wereldwijde verlies ligt volgens schattingen van Pollstar, een vakblad voor de evenementensector, op zo’n 25 miljard euro.

Daarom hebben clubs van over de hele wereld allerlei manieren uitgeprobeerd om mensen online feestjes aan te bieden en zo toch een beetje geld te verdienen. De Berlijnse club Griessmühle heeft bijvoorbeeld zijn deuren geopend op Minecraft. De Kauz Club in Zürich deed hetzelfde op Second Life. En in april 2020 sloegen meerdere partijen uit het Amsterdamse nachtleven hun handen ineen om geld voor clubs op te halen door een maand lang bijna elke dag een programma te livestreamen. Een van de meest besproken queerclubs op het internet, Club Q (wat staat voor Quarantine), trok duizenden mensen met op z’n Zoom-feestjes, waar ook bekende namen als Lady Gaga en Charli XCX aan verbonden waren.

Zelf stuitte ik een keer op Rave Space, een online club die het midden houdt tussen een game en een livestreaming-evenement. Je krijgt je eigen avatar die kan dansen, via spraakberichten met vreemden kan praten en virtueel drankjes kan drinken met echt geld. Alles is anoniem en wanneer je met anderen praat kun je hun gezichten niet zien – net als wanneer je in een club zonder al te felle verlichting met een bezwete vreemdeling staat te kletsen. Een toegangskaartje kost 5 euro.

Mijn eigen alter ego heeft een donker, glimmend uiterlijk, bijna alsof ze een soort latexpakje aanheeft. Het eerste wat ik zie is de ingang, waar ik in een kleine rij ga staan totdat de uitsmijter me toelaat. Aan mijn linkerkant loopt een gang naar de dansvloer – ik kan de gedempte muziek al horen.

Net als ik me een weg wil banen door alle andere driedimensionale bezoekers, word ik ‘aangesproken’ door een anonieme gebruiker, die een van de drie oprichters van de club blijkt te zijn. Fabian Burghardt, een designer en webontwikkelaar, die dit project een half jaar geleden begon, zegt dat het team een gegamificeerde versie van de clubervaring wilde creëren, die zo waarheidsgetrouw mogelijk zou zijn.

Daarom hebben ze er ook interactieve functies in aangebracht, zoals dat je drankjes kunt kopen met zogeheten Ravecoins (die 1,86 euro per stuk kosten) en stickers kunt uploaden (voor 1,5 Ravecoin per stuk) om de muren van de club wat op te leuken. Er spelen ook echte dj’s in de club, zowel lokale als internationale. Toen ik in de club was zag ik bijvoorbeeld DJ Hell. Vijf jaar geleden lanceerde Burghardt de website BerghainTrainer, waar een virtuele beveiliger je gezicht scant en wat vragen stelt om te bepalen of je wel of niet bij de bekende Berlijnse club naar binnen mag.

Na mijn gesprek met Burghardt sluit ik me aan bij een groepje anonieme avatars die samen op de dansvloer staan. Er passen 10.000 mensen tegelijkertijd op het platform, maar ze worden wel verdeeld in ruimtes van twintig gebruikers. Alleen de dj, die helemaal achterin de ruimte staat, is aan zijn gezicht te herkennen.

Ik besluit naar de bar te gaan, waar ik uit twee drankjes kan kiezen: een shot pepermuntlikeur en een cocktail met wodka en Club-Mate icetea. Deze opties zijn allebei erg populair in het echte Berlijnse nachtleven, en hier kosten ze elk een halve Ravecoin.

Ik kies voor het shot en nadat ik hem achterover sla, wordt mijn zicht een beetje wazig. Tijd om de dansvloer op te gaan. Ik kan mijn avatar drie verschillende dansjes laten doen – gewoon een kwestie van op 1, 2 of 3 drukken, en met 4 houdt ze weer op. Daarna probeer ik ook een sticker op de muur te plakken. Ik upload een foto van het VICE-logo en plak die op een van de muren, zodat ook alle andere Space Ravers ‘m later nog kunnen zien. Zolang deze club bestaat dan, natuurlijk.

Daarna ga ik naar een andere ruimte. Door op P te drukken kan je kiezen waar je precies bij wilt. Elke ruimte heeft een andere sfeer en natuurlijk andere mensen, al lijken ze allemaal precies hetzelfde. Op de ene plek heb je wat luidere muziek, op de andere wat zachtere. Toen de derde dj van de avond aan zijn set begon, viel er even een stilte. In de livechat stelde iemand voor om in bij de wc’s te gaan dansen. Daar zei ik geen nee tegen.

De muziek en de sfeer deden me erg denken aan een club, maar uiteindelijk was ik vooral heel erg in mijn eigen huis. Er was geen wachtrij, ook niet voor het toilet, je botste niet op tegen echte lichamen, er droop geen zweet van het plafond – al die dingen die het juist levendig maken. En alles wat er wél was, vond alleen plaats achter mijn computerscherm.

Rave Space heeft weinig met een echte clubervaring te maken, maar ik heb me kostelijk vermaakt en het was me het geld heus waard. Ik kon mijn verlangen naar de club tenminste met anderen delen, en dat is voor nu misschien ook wel gewoon genoeg.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE Duitsland.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.