Biosphere 2: hoe een sciencefictionstunt 's werelds grootste wetenschappelijke lab werd

Omdat hij superbang was voor het aankomende einde van de wereld stortte oliemiljardair Ed Bass $150 miljoen in de bouw van Biosphere 2, een 12,000 m2 complex van glas en staal. De habitat was hermetisch afgesloten van de buitenwereld en bevatte vijf verschillende klimaten. Het overkoepelende plan was om een leefbare plek te maken die op andere planeten gedropt kon worden.

In een nieuwe documentaire van de New York Times over de Biosphere 2 wordt de vreemde, mislukte geschiedenis uiteengezet - maar ook de onverwachte uitkomst die enorme stappen voorwaarts opleverde voor de wetenschap.

Het gebouw werd ontworpen door Peter Pearce, een futurist die de geodetische koepel patenteerde. Dat iconische ontwerp komt overal terug in de Biosphere 2, die er daarom ook uitziet als een ruimtestation uit de jaren 80.

De onderzoekers die er in opgesloten werden moesten zelf eten groeien en maken om te overleven in de luchtdichte hangar. De verschillende habitats zouden de lucht zuiveren van CO2 en de atmosfeer leefbaar houden.

Het liep iets minder goed dan verwacht. Een van de eerste bewoners sneed een stuk van haar vingertop af en moest de Biosphere verlaten. En het werd erger.

Ze konden het ook niet voor elkaar krijgen om genoeg voedsel te produceren, uiteindelijk moest er eten van buitenaf geleverd worden. De meeste bewoners hadden geen wetenschappelijke achtergrond. Uiteindelijk werd tot overmaat van ramp ook nog bekend dat de CO2 in de lucht stiekem werd gefilterd, wat het hele experiment compleet teniet deed.

Maar al dat gedoe viel in het niets bij de ruzies die ontstonden tussen de bewoners van de Biosphere. Het werd een soort scifi realityshow. De groep verdeelde zich in verschillende partijen en toen de media het hele gedoe in 1993 eindelijk zat was, werd het project opgedoekt en vergeten.

Behalve door serieuze wetenschappers.

Na de mislukte missie werd het gevaarte omgebouwd tot 's werelds grootste lab. Toen de hype verdween maakten wetenschappers dankbaar gebruik van het enorme gesloten ecosysteem. Sinds 1996 zijn er 150 artikelen gepubliceerd uit onderzoeken die uitgevoerd werden in de Biosphere 2.

In het laatste jaar zijn er publicaties verschenen over alles van het effect van droogte op bomen, de rol van gesloten ecosystemen in koolstofmodellen tot het rendement van zonnepanelen. Ook speelde de Biosphere een belangrijke rol in het begrijpen van de link tussen CO2 in de atmosfeer, de verzuring van de oceanen en klimaatsverandering.

De Biosphere 2 heeft geleid tot belangrijke wetenschappelijke vooruitgang - alleen niet op de manier waarop aanvankelijk werd gedacht. Maar zo gaat het vaak in wetenschap, ook al is het verhaal normaal gesproken niet zo groots. We hebben nog steeds geen idee of acht mensen jaren achter elkaar in een zelfvoorzienende omgeving kunnen leven - al weten we nu wel zeker dat dat hier niet lukte - maar we begrijpen de verzuring van de oceanen en klimaatverandering beter omdat we dat probeerden.