Alle haat tegen de initiatiefnemer van de uilenbar in Londen is overdreven

Het wordt jonge horecaondernemers tegenwoordig niet gemakkelijk gemaakt. Er was een tijd waarin het oké was dat koffiebars hondvriendelijk waren, of dat iemand een kattencafé kon uitbaten zonder lastig gevallen te worden; een pluizenbol mocht gerust over de schoot van klanten kruipen zonder dat iemand ging klagen over dierenbescherming of voedselhygiëne. Maar de laatste tijd krijgen ze een stuk meer commentaar. Zelfs de jongens van de ontbijtgranenbar kregen rotopmerkingen naar hun bebaarde hoofden geslingerd.

Annie the Owl – de pop-up uilenbar die vorige week in de Londense wijk Soho zou openen – kreeg het nog zwaarder te verduren. De initiatiefnemers kondigden vorige maand de opening aan en verkochten meteen 125.000 kaartjes. Vlak erna werden ze verplicht om hun goed doordachte plan - waarbij ze een kamer vol dronken mensen in contact zouden brengen met hypergevoelige vogels – bij te stellen vanwege bezorgdheid om het welzijn van de uilen.

Zo'n 29.000 mensen tekenden online een petitie met een oproep aan Annie the Owl om het evenement te annuleren. De reden: de rumoer in een doorsnee Soho-bar is veel te heftig voor een vogel die een muis kan horen bewegen onder een dikke laag sneeuw.

"Vijf uilen die zeven nachten per week, gedurende zes uur per avond moeten werken om een publiek te entertainen zodat de organisatoren winst kunnen maken, is oneerlijk en wreed", is te lezen op de website van de petitie. "Als dat hun manier is om de wereld te vertellen dat deze dieren beschermd moeten worden, heb ik liever dat die boodschap niet verspreid wordt."

Ook het Barn Owl Centre, waaraan Annie the Owl de opbrengsten van de ticketverkoop wilde doneren, gaf aan dat ze het geld van de bar zouden gaan weigeren. Ze verkiezen dierenrechten boven centen. "Als we de donatie ontvangen, neem ik een video op waarin ik al het geld door de papierversnipperaar haal," zei Vincent Jones, de oprichter van de uilenstichting, aan de London Evening Standard. "Ook al is het een miljoen." Wauw.

Vorige week verklaarden de organisatoren van Annie the Owl op hun website dat ze "na overleg met experts en veiligheidsinstanties" het pop-up evenement uitstellen tot april. Ze schreven ook dat er geen alcohol geserveerd zal worden en dat het event zal doorgaan in een grotere, uilenvriendelijkere ruimte met "een overvloed aan educatief materiaal" en "lekkere smoothies". Niet helemaal hetzelfde als een "Owld Fashioned" drinken terwijl je Hedwig over zijn kop aait dus.

Het uitstellen van het evenement is een klap in het gezicht voor Annie the Owl organisator Seb Lyall, wiens droom om de gevederde pracht kennis te laten maken met de feestbeesten van Soho keihard in duigen viel. Ik sprak met Seb om zijn kant van het verhaal te horen over de gedoemde uilenbar, en om te weten te komen wat de volgende stap van Annie en co. nu is.

MUNCHIES: Hi Seb, hoe voel je je over de negatieve reacties op de uilenbar? Seb Lyall: De media hebben het mis, ze dachten dat de uilenbar een soort nachtclub zou gaan worden. Ik begrijp dat als je buiten Londen woont en het woord 'bar' hoort, je aan een nachtclub denkt. Maar in Londen kan een bar evengoed een smoothiebar zijn. Het betekent niet automatisch dat het er wild aan toe zal gaan en dat er alcohol geschonken wordt. De media hebben het verkeerd begrepen waardoor activisten die tegen ons zijn nog steeds roepen dat de 'uilenbar' fout is.

Maar nu heb je alcohol van de menukaart gehaald? Ja, het evenement gaat door maar er wordt geen alcohol meer geserveerd en we hebben een grotere ruimte gevonden. Het gaat nu vooral educatief zijn. De vogels komen samen met valkeniers en krijgen een aparte ruimte. Als bezoeker kun je met de valkeniers over de uilen praten.

En hoe zit het met de uilen zelf? De mensen die de strijd aangaan met ons evenement vergeten dat deze vogels ook gebruikt worden tijdens festivals, concerten, verjaardagsfeesten en alle dingen die op de websites van valkeniers staan. Het is niet iets nieuws. Het evenement zal georganiseerd en rustig zijn en in een veilige omgeving plaatsvinden. Er zullen gedurende twee uur lang zes vogels en vijftig mensen zijn. Het probleem is gewoon dat mensen het concept niet begrijpen en denken dat we het alleen maar doen om geld te verdienen.

Hoeveel geld denk je te gaan verdienen? De kosten van de valkeniers en de huur van de locatie locatie kunnen we dekken met de kaartverkoop maar we houden niets over. Dan heb je nog het personeel, de beveiliging en de logistiek. Iedereen blijft maar herhalen hoe gierig we zijn en hoe we gewoon bakken met geld willen verdienen, maar wat ze vergeten is dat, zelfs als een half miljoen mensen zich aanmelden, er slechts 120 op het evenement aanwezig zullen zijn. Als we nog wat verdienen, hebben we een liefdadigheidsinstelling die de eventuele opbrengst wel in ontvangst wil nemen, want ons eerste goede doel is teruggekrabbeld.

Had je zulke heftige reacties over dierenwelzijn verwacht? Natuurlijk, ik had wel negatieve reacties verwacht maar mensen lijken onze website nieteens te lezen. Ze lezen alleen de negatieve nieuwsberichten. Helaas is dat de wereld waarin we leven: je leest een krantenkop en trekt onmiddellijk conclusies.

Wat was het oorspronkelijke idee achter de uilenbar? We organiseren vaak evenementen, soms voor een goed doel, soms in opdracht. Het idee was om Londen iets unieks te geven. Dat willen we nog steeds, maar we moeten echt ons best doen om mensen ervan te overtuigen onze website te lezen en dan een standpunt in te nemen. We doen niets wat illegaal is en zorgen dat er goed voor de vogels gezorgd wordt.

Maar je snapt wel waarom mensen over hun toeren raken over het idee van vogels in een bar. Natuurlijk snap ik dat, maar ik denk dat we voldoende gecommuniceerd hebben. We hebben vier persberichten geschreven. De organisatoren van de Change.org petitie hebben ons in de spotlights gezet. Mijn naam zingt nu overal rond, zonder dat iemand naar mij toe is gekomen om een gesprek aan te gaan. Mensen veranderen persberichten in iets wat ze in hun petitie willen zetten, en geven hun eigen draai aan dingen. Bel me gewoon op, ik ben bereikbaar hoor!

Het welzijn van de uilen heeft prioriteit en we werken met professionele valkeniers. De vogels zijn niet van ons en ze zijn gewend aan evenementen.

Waren er ook positieve reacties? Ja, er waren ook heel veel leuke en positieve reacties. We krijgen mails van mensen die huwelijksaanzoeken willen doen op het evenement, documentaires willen maken en interviews willen. Het grote publiek staat dus nog steeds aan onze kant. Natuurlijk zijn er campagnevoerders die niet gelukkig zijn met dit idee, maar die zien het hele plaatje niet.

Het is ongelooflijk hoeveel ophef een paar vogels kunnen veroorzaken. Ik denk dat de campagnevoerders dat ook wilden. Yelp organiseert nu een 'pignic', dát is niet wettelijk. Je mag varkens niet in contact brengen met plekken waar gegeten en gedronken wordt, maar over professionele valkeniers en vogels op een evenement bestaat er geen wet. De valkeniers hebben er zelf ook geen probleem mee.

Kijk je ondanks de problemen nog steeds uit naar het verplaatste uilenevenement in april? Er staat veel druk op mij persoonlijk, er zelfs is een protestpagina op Facebook die een directe aanval op mij is. Dat vind ik moeilijk, maar sinds we een mail hebben gestuurd met daarin het nieuwe plan naar de mensen die zich hadden ingeschreven, kreeg ik honderden positieve reacties. Daardoor voel ik me iets beter, maar toch heb ik het gevoel dat ik in de laatste drie weken vijf jaar ouder geworden ben. Het was best lastig.

Over een volgend, vogelgerelateerd evenement zul je waarschijnlijk wel twee keer nadenken. Bedankt voor dit gesprek Seb!