FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Ik werd dronken op een ferry en leerde hoe het is om Scandinavisch te zijn

Overal om mij heen eten mensen gefrituurde vis en drinken ze bier. Het is onmogelijk om te zeggen wie er uit Zweden komt, wie uit Noorwegen en wie uit Denemarken. We zijn allemaal Scandinaviërs. Dronken, schransende Scandinaviërs.
Alle foto's door de auteur

Een ladderzatte Zweed met puntig jaren-90-kapsel wankelt langs ons heen terwijl we naar onze tafel lopen. Ze kan de wc niet vinden en een ober probeert haar – met gezonde tegenzin – de weg te wijzen. Onze tafel is wat afgelegen van de rest, maar heeft een mooi uitzicht over de zee. De zon gaat onder en de ferry vaart langzaam in de schitterende Scandinavische nacht.

We bevinden ons op de 'Københavner-båten' (De Kopenhagen boot), deze naam heeft de ferry tussen Oslo en de Deense hoofdstad van de Noren gekregen. Om specifieker te zijn, we bevinden ons in de '7 Seas', het buffetrestaurant van de boot.

Advertentie

Noorwegen is een land waar de moderne keuken en oeroude recepten met rendierbloed samenkomen als eerbetoon aan het koude Noorden. Het is allemaal heel succesvol en interessant, maar misschien iets te fancy voor de gemiddelde Scandinaaf. Maar er is iets waar bijna alle Scandinaviërs het over eens zijn: de gedeelde voedselcultuur, die het beste tot leven komt in de vorm van een ferrybuffet. Om deze Scandinavische broederschap te eren, neem ik mijn verloofde mee op een minicruise langs de oude vaarroutes van de Vikingen om te zien wat we kunnen eten.

Het buffet op de ferry heeft duizelingwekkend veel gerechten, maar dat mag je ook wel verwachten als je € 37,- per persoon moet neerleggen. Het eten is geen grote culinaire verrassing, de meeste gerechten roepen herinneringen op van familiediners uit mijn jeugd.

Vanwege mijn Scandinavische roots weet ik dat je start met koude vis en schaaldieren: rivierkreeftjes, garnalen en gerookte zalm. Mijn date pakt wat mosselen. Ik hou echt van dit soort eten.

De ober vraagt of we wat willen drinken: ik vraag een glas witte wijn voor mijn verloofde en een glas Heineken voor mijzelf. "We mogen het tapbier geen Heineken noemen, omdat het niet helemaal authentiek is," zegt onze ober. Hij ziet eruit als een gitarist van een metalband, zijn lange haar zit in een staart verstopt. Ik kan niet stoppen met denken aan het bier, maar boeiend. Bier is bier.

De garnalen en de rivierkreeftjes zijn lekker, zoals altijd. Mijn bord vult zich met schalen en visseneitjes, maar mijn verloofde is minder enthousiast over haar mosselen.

Advertentie

"De saus smaakt naar kant-en-klare uit de supermarkt," zegt ze.

Als ik voor een tweede ronde ga, grijpt een vrouw van middelbare leeftijd mijn aandacht. Ze wijst naar de gepaneerde en gefrituurde visfilets. "Ze zijn geweldig," zegt ze, met een duidelijk dialect van het Deense platteland. We bonden over onze liefde voor gepaneerde vis. Ik bouw een klassieke smørrebrød (roggebrood met beleg) met vis, asperges en remouladesaus.

Heel Scandinavië wordt vertegenwoordigd in deze grote ruimte. Vier vrouwen van ergens in de dertig zitten rond een tafel te lachen om bijna alles. Twee Arabische meisjes drinken thee en naast hen zit een grote man alleen aan een grote, ronde tafel. Hij heeft een missie en heeft een grote hoeveelheid smørrebrød belegd. Ik blijf maar denken dat deze boot een liefdesbaby van een overdekte eethal en een plattelandsdisco is. Het heeft iets ontzettends provinciaals en onpretentieus.

Op deze veerboot zijn ze op de hoogte van de culinaire trends, dus ergens in een hoekje kun je broodjes met pulled pork beleggen. Het ziet er erg klein uit op het bord, dus ik neem er een schep stroganoff met rundvlees bij. De eetervaring voelt meer nostalgisch dan gastronomisch, terwijl ik terugdenk aan het eten van oma op haar boerderij. Ze vond koken nooit echt leuk.

Op de ferry naar Kopenhagen kijken veel Noren uit naar om vlees te kopen in Denemarken. Zoals de Denen naar Duitsland rijden voor bier, snoep en shampoo, komen veel Noorse vrienden naar Denemarken voor vers vlees en alcohol. Scandinaviërs hebben een instinct voor wat noodzaak is voor een nacht hygge (gezelligheid). Mijn dunne lichaam zit volgepropt met eten, maar er wacht nog een toetjesbuffet en een tafel vol kazen en toastjes. De cheesecake smaakt naar yoghurt uit een glazen potje, maar het hoogtepunt is een lichte bessenmousse die geserveerd wordt in een schaal met chocolade en gevriesdroogde frambozen.

Dit eten kent geen grenzen, ik kan maar een paar typische Zweedse en Noorse gerechten. De Zweden hebben surströmming, Janssons frestelse and beef Lindstrøm en Noorwegen heeft volgens mij alleen myeost (bruine kaas) en wafels. Maar terwijl ik tussen mijn Scandinavische broers en zussen zit met zoveel eten dat wordt weggespoeld met bier, realiseer ik me dat dit komt omdat we zoveel gemeen hebben. We delen een geschiedenis die veel verder reikt dan de Vikingen. We hebben armeluisvoedsel, koude pils en zeevruchten.

LEES OOK: De gevolgen van eten meesmokkelen vanuit je moederland naar Nederland

Oké, alcohol is misschien goedkoper in Denemarken en soms doen we alsof ze in Zweden meer politiek correct zijn, maar eigenlijk verschillen we maar heel weinig. We kunnen niet eens onze talen uit elkaar houden, we zijn het er alleen over eens dat 'de anderen' niet te verstaan zijn. Maar het gaat allemaal om uitspraak, want eigenlijk verstaan we elkaar best goed. Overal om mij heen eten mensen gefrituurde vis en drinken ze bier. Het is onmogelijk om te zeggen wie er uit Zweden komt, wie uit Noorwegen en wie uit Denemarken. We zijn allemaal Scandinavisch. Dronken, schransende Scandinaviërs. Als we naar onze hut gaan, komen we de dronken Zweedse vrouw weer tegen. Ze heeft een halve liter bier in haar handen. Als je haar ziet lopen zou je denken dat er veel wind staat en dat de boot schommelt. Het water is rustig. Ze heeft een gelukzalige glimlach op haar gezicht. Ze heeft de wc gevonden.