Studentenverhuurder Camelot moet van de rechter stoppen met het naaien van huurders

Let even op, want er is iets gebeurd dat niet vaak voorkomt. Er is nieuws te melden over de woningmarkt waarvan je niet direct heel diep moet zuchten – nota bene in Amsterdam. Komt-ie: een groep studenten heeft een rechtszaak gewonnen van vastgoedbeheerder Camelot, van wie ze studentenkamers huren. Volgens de rechter moet Camelot elk van de studenten 302,50 euro terugbetalen.

Die 302,50 euro moesten de studenten, die in een complex naast het Amsterdamse station Sloterdijk wonen, betalen voor de schoonmaak van hun kamer aan het einde van de huurperiode, en voor (verplichte) toegang tot het digitale portaal MyCastle van Camelot. Dat is een 'interactief platform' (dat is gewoon een moeilijke term voor een website) waarop bewoners makkelijk contact kunnen onderhouden met Camelot, hun contract kunnen inzien (alsof je dat elke dag wil) en bijvoorbeeld klachten kunnen melden en de handleiding van hun magnetron kunnen downloaden. Contact opnemen kan natuurlijk ook gewoon per e-mail, maar toch is die portal volgens Camelot hard nodig.

Vooral Camelot zelf heeft dat portal hard nodig: als extra inkomstenbron. Want 302,50 is misschien niet de grootste smak geld die je je kunt voorstellen – al is het voor een student niet bepaald een fooi – als je 1750 woningen verhuurt telt het toch lekker op. NRC Handelsblad berekende eerder al dat de vastgoedboer jaarlijks 200.000 euro aan 'inschrijfkosten' in z'n zak steekt. Want met het verhuren van pandjes op zich kun je leuk geld verdienen, maar als je zo gehaaid bent als de mensen bij Camelot, kun je nog wel wat manieren bedenken om geld te verdienen aan studenten die zo naïef zijn om ergens te willen wonen. Dan verzin je extra services waar niemand op zit te wachten, zoals digitale portals en verplicht af te nemen deelfietsen, of je vraagt geld voor dingen als 'wonen in een community'. En als dat nog niet genoeg is, kun je altijd nog een leeg kamertje in je hoofdkantoor illegaal verhuren via AirBnB.

Hoewel er binnen de kaders van de wet genoeg mogelijkheden zijn om verhuurders hun centen af te troggelen, is dit er nou net niet zo een. De rechtbank oordeelde dat het rekenen van ruim twee meier voor een of ander digitaal omgevinkje net te gortig is.

Na zo'n tik op de vingers van een rechter hoop je natuurlijk dat de in het nadeel gestelde partij iets leert. Dat ze eens moeten kappen met dit soort wanpraktijken, bijvoorbeeld. Maar vastgoedboeven blijven vastgoedboeven, en ook dit keer is dat leerproces ijdele hoop, zo blijkt uit de reactie van Camelot. Directeur Allard Jaring van Camelot laat aan NRC weten dat de inschrijf- en schoonmaakkosten nu worden geschrapt voor het specifieke gebouw waar de studenten in wonen die de zaak aanspanden, maar dat Camelot de kosten in andere panden wel gewoon in stand houdt – net zo lang tot ook daar iemand naar de rechter stapt en gelijk krijgt, dus.

Bovendien zegt Jaring: "De eenmalige kosten voor MyCastle zijn voor ons een manier om de huurprijs laag te houden. Als we dat bedrag niet meer mogen vragen, zullen we onze kosten elders moeten terugverdienen want dit is voor ons een budgetneutrale kwestie. Het gevolg zal zijn dat de huren zullen stijgen."

En dit is een quote om woedend van te worden. Niet alleen geeft hij hiermee toe dat die inschrijfkosten een wassen neus zijn, alleen bedoeld om meer geld binnen te harken, maar vervolgens uit hij ook nog een verkapt dreigement. Deze slag heeft Camelot misschien verloren, maar wees niet bang, ze vinden heus wel een andere manier om de mensen die ze van onderdak voorzien een poot uit te draaien.