FYI.

This story is over 5 years old.

klimaatprotest

Vijf Belgische klimaatblunders die bewijzen dat de protesten nodig zijn

Met dit overzicht win je elke discussie met je betweterige nonkels, Twitterende klimaatontkenners of Jean-Marie Dedecker.
Brecht Neven
Ghent, BE
klimaatspijbelaars-youthforclimate-klimaatmars
Foto: Kubra Mayda

Met vier klimaatministers in één land zou je bijna denken dat België zijn klimaatzaakjes op orde heeft. Wel, integendeel. De grootste recente blunder beging Joke Schauvliege (CD&V) toen ze klimaatmarsen afschilderde als een complot van radicale elementen in de milieubeweging. Een leugen die haar het hoofd kostte en de donderdag nadien waren de protesterende tieners weer talrijker dan ooit. Nu goed, ook de demonstranten zouden af en toe wat beter bij de les blijven. Dat appelsienen niet meer uit Spanje mogen komen zoals boegbeeld Anuna De Wever stelde in De zevende dag, is complete onzin. Aangezien zo'n honderd fossiele-brandstofproducenten verantwoordelijk zijn voor 71 procent van de CO2-uitstoot wereldwijd sinds 1988 en Spaanse appelsienen meestal per boot naar België komen, verbleekt de ecologische voetafdruk van deze citrusvruchten in het niets met de uitstoot van de grote vervuilers.

Advertentie

Omdat je na twee maanden klimaatmarsen niet meer kan afkomen met een onsamenhangend pleidooi, maakten wij een bondig overzicht van de grootste Belgische klimaatblunders. Zo win je gegarandeerd elke discussie met je betweterige nonkels, Twitterende klimaatontkenners of Jean-Marie Dedecker.

1. De Europese klimaatdoelstellingen compleet negeren

De cijfers liegen er niet om. Het gaat de verkeerde kant op met het Belgische klimaatbeleid. In 2017 is de uitstoot van broeikasgassen in België opnieuw gestegen. Volgens de Europese klimaatdoelen, moet ons land tegen 2020 de uitstoot van CO2 met 15 procent afbouwen.

De uitstoot van de grote industrie en energiecentrales valt onder Europese regelgeving, België heeft daar dus weinig invloed op. Ons land beslist wel over de uitstoot in de landbouw (jawel, koeienscheten), verwarming van gebouwen (doe toch maar een trui aan) en transport (een goed excuus om zo’n verschrikkelijke deelstep te nemen). Voor Vlaanderen moet deze uitstoot met 15,7 procent naar omlaag.

Momenteel zitten we aan zo’n 5 procent. 3/10 dus, zouden je ouders daar blij mee zijn? Nee. In de periode 2021 tot 2030 worden de doelstellingen verhoogd naar een daling van 35 procent tegenover 2005. Het ziet er dus niet geweldig goed uit. Dan kan je je al eens afvragen wat onze klimaatministers eigenlijk doen.

2. De kernuitstap uitstellen

In principe moeten in 2025 alle Belgische kerncentrales hun deuren sluiten, maar het uitstelgedrag in de regering begint te lijken op dat van een student die het hele semester geen cursus open heeft gedaan. De kernuitstap is al jaren geleden beslist en alle politieke partijen waren het er toen over eens. De laatste tijd gaan er echter steeds meer stemmen op om de centrales toch langer open te houden. N-VA en Vlaams Belang zijn voorstander en ook binnen de CD&V is er discussie.

20 februari raakte bekend dat de nucleaire waakhond FANC onderzoekt welke veiligheidseisen nodig zijn om de centrales langer open te houden. Laat dat even tot je doordringen. ‘Veiligheidseisen’, wat bedoelen ze daar precies mee? Misschien de scheurtjes en betonrot in de centrales van Doel en Tihange? Dat lees je goed, onze centrales kampen met afbrokkelend beton. Nederlandse actiegroepen (de centrales liggen vlakbij de grens) beginnen zich stilaan zorgen te maken. “De actievoerders claimen dat de levens van miljoenen mensen bedreigd worden en dat de verantwoordelijken de veiligheid van de mensen dus niet waarborgen”, schreef Het Laatste Nieuws.

Advertentie

Het uitstellen van de kernuitstap zou Electrabel trouwens elk jaar 850 miljoen euro opleveren. Als nonkel Leo op het familiefeest opnieuw begint over het openhouden van de kerncentrales, herinner hem dan even dat we misschien voor één keer aan onze veiligheid moeten denken, en niet aan de winsten van energiebedrijven.

3. Niet meedoen met verhoogde klimaatambities

Slechts twee dagen na de grootste Belgische klimaatbetoging ooit, stemde ons land tegen nieuwe Europese richtlijnen rond energiebesparing. Alleen België en Tsjechië stemden tegen. Wat gaat er dan zoal om in de hoofden van onze klimaatministers? Waarschijnlijk: laten we 70.000 bezorgde burgers compleet negeren. En dan moet je weten dat federaal klimaatminister Marie Christine Marghem (MR) zelf meeliep in de mars.


Bekijk ook: Klimaatspijbelaars reageren op kritiek van Bart De Wever en Jinnih Beels


Helaas, maar niet geheel verbazend, bleef het daar niet bij. Een paar dagen later op de klimaatconferentie in het Poolse Katowice, weigerde ons land om een ambitiestatement te onderschrijven, waarin erkend wordt dat de klimaatambities naar omhoog moeten. Al onze buurlanden en de Europese Commissie deden dat wel.

Gelukkig doken toen klimaathelden Kyra Gantois en Anuna De Wever op die onze politici elke donderdag, al acht weken lang, een geweten schoppen. Al die veertigers en vijftigers die klagen dat jongeren vandaag vooral met zichzelf en hun Instagramprofiel bezig zijn, zijn daarmee ook meteen de mond gesnoerd.

Advertentie

4. Hardnekkig blijven investeren in fossiele brandstoffen

Het Belgische klimaatbeleid heeft een gebrek aan visie. Tekenend hiervoor is het akkoord dat de Antwerpse haven onlangs bereikte met de Britse chemiegroep Ineos. Het akkoord bezegelde de bouw van twee nieuwe fabrieken die grondstoffen zullen produceren voor plastics. De fabrieken willen daarbij gebruik maken van Amerikaans schaliegas, een van de meest vervuilende fossiele brandstoffen ter wereld.

De Europese Unie streeft naar volledige klimaatneutraliteit tegen 2050. Dat wil zeggen dat er netto geen broeikasgassen meer uitgestoten worden. De CO2 die toch de lucht ingaat, moet opgevangen en opgeslagen worden. Dat onze beleidsmakers zich nog steeds laten leiden door kortetermijnwinsten en investeren in een van de meest vervuilende grondstoffen is op dat vlak volledig onbegrijpelijk.

5. Complottheorieën verspreiden in het parlement

De laatste blunder is zo halucinant dat het bijna grappig wordt. Joke Schauvliege stelde in 2008 - toen ze zetelde in het Vlaams parlement - een wel heel bijzondere vraag aan toenmalige minister van Leefmilieu en partijgenote Hilde Crevits (CD&V).

Schauvliege maakte zich zorgen over ‘chemtrails'. Dat zijn de witte sporen die vliegtuigen in de lucht maken waarvan complotdenkers stellen dat ze de bevolking bewust vergiftigen. Liefhebbers van aluminiumfolie hoedjes zijn ervan overtuigd dat een of andere hogere macht - de Amerikanen, de NAVO of nog erger: de Illuminati - op deze manier onze gedachten proberen te beïnvloeden. In werkelijkheid zijn deze sporen gewoon een soort kunstmatige wolken die ontstaan door condensatie.

Hoe kan iemand die doodserieus een van de meest wijdverspreide complottheorieën aanhaalt in het parlement, het schoppen tot klimaatminister? Goeie vraag. Dat Schauvliege nog vaker de bal zou misslaan, stond dus in de sterren geschreven en bewijst opnieuw dat surreëel België niet enkel het land van Magritte is, maar ook dat van een falend klimaatbeleid.

Volg VICE België razendsnel op Instagram.