Dragformation is een lopend project van de Australische fotograaf Aaron Walker, die de transformaties van de immer kleurrijke leden van de Australische drag-gemeenschap vastlegt.

Broadly nam contact op met Walker en vroeg hem naar het idee achter zijn onverbloemde en steeds groter wordende fotoserie.

Broadly: Wat vind je zo leuk aan mensen in drag fotograferen?
Aaron Walker: Het transformatieproces vind ik interessanter dan het eindresultaat. Het is de hoeveelheid tijd die erin zit en de enorme aandacht voor details. Het duurt ongeveer drie uur, vanaf de kleedkamer tot aan het podium – dat is drie uur lang aan je haar en make-up werken.

Dit gaat duidelijk over drag als kunstvorm. Hoe is het om mensen live in een kunstwerk te zien veranderen?
Heel interessant. Van de meeste drag-artiesten zijn de vóór-foto's een beetje ongemakkelijk – het is best een oncomfortabel proces waar ze doorheen gaan. Maar als ze eenmaal zijn getransformeerd in hun drag-personage, hebben ze veel zelfvertrouwen en weten ze precies hoe ze zich voor de camera moeten gedragen.

Aan de kleur en de levendigheid van je foto's te zien, lijken me dit fantastische mensen om mee te werken.
Klopt! Ze steunen elkaar allemaal, hebben vlijmscherpe humor en maken de ene grap na de andere. Dat maakt de hele tijd van de transformatie ook zo leuk: het is een eer om onderdeel uit te kunnen maken van een groep mensen met zoveel humor en generositeit.

You can see in the colour and the vibrancy of your shots that these are great subjects to work with.
They are! They're all so supportive of each-other, they have razor-sharp wit, they're cracking jokes. It makes the transformation period really fun—to be in amongst a group of people who have such humor and generosity. I feel privileged to be part of that.

Onlangs exposeerde je je werk op een festival in Melbourne – hoe was dat?
Wat me opviel was de grote verscheidenheid aan mensen die bij de opening waren: of ze nou homo, hetero of bi waren, uit de scene kwamen of niet. Het is goed om te zien dat zoveel verschillende mensen zich aangetrokken voelen tot mijn werk.

Je hebt gezegd dat dit een lopend project is en dat het nog onduidelijk is wanneer er een eind aan komt. Waarom?
Ik heb het gevoel dat ik nu nog niet genoeg verschillende drag-artiesten in beeld heb gebracht. In mijn collectie zitten nu twee dragkings, drie gekleurde mensen en geen transgenders. Ik wil graag dat mijn collectie een afspiegeling is van de gemeenschap en dat is het voor mij nu nog niet.

Wat is de volgende stap voor #Dragformation?
Ik wil graag een boek maken, een mooi, groot koffietafelboek over drag-artiesten. Dat is mijn doel.

Dat klinkt geweldig: een koffietafelboek over drag-artiesten in plaats van over natuur of architectuur.
Ja, precies.

Wat wil je mensen vertellen met je werk?
Ik denk dat drags niet moeten worden onderschat. Je moet er veel meer voor kunnen dan de meeste mensen denken. Ik vind dat drag-artiesten, naast de mainstream performancekunstenaars, zeker moeten worden beschouwd als getalenteerde en bekwame kunstenaars.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.