Zoals de meeste mensen, dacht ik altijd dat Ibiza gewoon één grote dansvloer was – een feestmekka voor miljoenen toeristen, waar David Guetta lekker kan David Guetta'en. Maar toen ik verhuisde naar het eiland, realiseerde ik me dat Ibiza zoveel meer te bieden had dan alleen dat.In de jaren zestig en zeventig omarmde Ibiza de hippie-cultuur. Jonge mensen werden aangemoedigd om te leven in vrijheid, met maar een klein aantal persoonlijke bezittingen. De scene was net zo levendig als in Amsterdam, in Greenwich Village in New York, of in San Francisco.
Advertentie
Mijn persoonlijke kennismaking met de gemeenschap was elf jaar geleden, toen ik op een strand woonde. Ik leerde een groep mensen kennen die mij de kans gaf om in een oud huis te gaan wonen, wat al vijftien jaar lang verlaten was. Op de een of andere manier hadden ze het voor elkaar gekregen dat de eigenaar hen gratis in het pand liet wonen, mits ze het huis niet compleet de vernieling in zouden helpen. Op dat moment ontdekte ik deze nieuwe, vrije en ongecompliceerde levensstijl. De tegenpool van de levensstijl waar Ibiza om bekend staat.Wat ons kenmerkt als community is dat we allemaal een manier zoeken om te leven op een zelfvoorzienende manier. Iets wat niet altijd makkelijk is. De meesten redden zich zonder water of elektriciteit, terwijl anderen regelmatig vuilnisbakken afzoeken voor eten. De foto's uit mijn reeks Tales of an Island is ontstaan uit liefde voor de waarden en mensen van deze community – een groep die ik als mijn familie beschouw.
