Waarom Nina’s wallen de reden zijn dat je kijkt naar GTST

Ik ben erachter gekomen waarom tachtig procent van de Nederlandse bevolking elke avond om acht uur aan Goede Tijden Slechte Tijden gekluisterd zit. Ik ben er ook achter gekomen waarom Marly van der Velde in het kerstnummer van de Playboy verschijnt. De reden is de twee betoverende entiteiten die onder de ogen van het personage van Nina Sanders hangen.

Ik zou graag de eerste willen zijn die de schijnwerpers op deze fenomenen zet. Want dat verdienen ze. Het gat dat ik elke avond tussen acht en half negen voelde is nu voor altijd opgevuld. De leegte boven mijn bed zal vanaf kerst nooit meer hetzelfde zijn.

De wallen van Nina zijn immers niet zomaar wallen. Deze wallen zijn van een ander soort dan de doffe zakjes die bij jou en mij groeien na een avond party in de Jimmy, of na het nachtenlang invullen van je eigen scriptie-enquêtes.

Maar hoe komt het toch dat haar wallen de aandacht zo weten vast te houden? Het antwoord is dat deze glimlachende buidels een soort magie bevatten waar geen acteertalent, plottwist of perfecte poes in de Playboy tegenop kan. De kijker belandt in een vicieuze cirkel die in drie simpele stappen je hersenen begoochelt.

Willekeurige scène met een saaie blondine en een nog saaiere brunette met blijkbaar hoofdpijn. Mijn aandacht is nogal verdeeld.

Een scène met Nina Sanders. Kijk eens naar die donkere kringen. Mijn aandacht is compleet gegrepen.

Stap 1: Fascinatie

Allereerst worden door het bekijken van de diepe groeven je hersenen opgevuld met een injectie van fascinatie. Zijn deze wallen geschminkt om al het drama te benadrukken of zijn ze echt? Om hoeveel centimeter wal zou het gaan? Kunnen Nina’s wallen oudhollandse spreekwoorden weer nieuw leven inblazen? (Het antwoord hierop is trouwens ja, bijvoorbeeld: “Die uitspraak van jou Henk, die raakt kant noch Nina’s wal.”)

Die uitspraak van jou Henk, dat is totale onzin!

Stap 2: Verbazing

Nadat je ogen ruim de tijd hebben gehad de donkere plooien te observeren, wordt de fascinatie omgezet in verbazing: Hoe kunnen er bij een mens in godsnaam zulke kolossale wallen groeien? Wat voor traumatische gebeurtenissen heeft ze meegemaakt waardoor haar oogvel naar benee moest duiken?

Na wat research te hebben gedaan blijkt dat wallen ontstaan omdat het onderhuids bindweefsel onder je ogen door de jaren heen minder stevig wordt. Dit kan komen door stress, vermoeidheid en luchtvervuiling. En Nina heeft in haar GTST-carrière flink wat stressvolle klappen moeten verduren: volgens Wikipedia is ze ontvoerd, verkracht, verlamd, getrouwd, gescheiden, zwanger geworden en is ze in 1997 geboren maar toen toch maar in 1988.

Toch ben ik nog niet geheel overtuigd door deze bovenstaande verklaring voor het ontstaan van haar wallen. Daarom heb ik een eigen, en naar mijn mening meest logische verklaring bedacht. Nina moet in elke scène van de producenten doen alsof ze wereldschokkend nieuws hoort:

"Hoi Nina, Zwarte Piet is racistisch".

"Hoi Nina, Marc-Marie Huijbregts heeft geen haar."

"Oh, hey Nina. Goed dat ik je tegenkom. Carice date met de zoon van Matthijs van Nieuwkerk."

"Nina, jij ook hier in Meerdijk? Vanavond is Patty Brard weer op tv."

Dit resulteert in een overbelasting van het gebied onder haar ogen. Haar oogleden worden namelijk in elke wereldschokkende scène door de extreme bolling van haar verschrikte ogen naar beneden gedrukt, waardoor er een plooi ontstaat van opgehoopt vel. In de medische wereld ook wel “uitbochting onder de ogen naar buiten” genoemd. Haar acteerwerk in een soapserie is daarmee in feite de veroorzaker van haar kenmerkende groeven. Dit, of ze rookt vijftig sigaretten per dag.

Nina en haar lachende wallen

Stap 3: Anticipatie

Vervolgens word je blootgesteld aan de derde en laatste reactie, namelijk anticipatie. Het is menseigen om fenomenen, zoals Nina’s wallen, te willen verklaren. Een half uur televisie is hier lang niet genoeg voor. Dit wil je nog een keer zien. En nog een keer. Dit zorgt er bij GTST niet alleen voor dat je niet wegzapt, maar ook dat je morgen weer kijkt. En dan begint de cirkel opnieuw bij stap 1, want wat de oorzaak is van deze toverachtige creaties der natuur en hoe het precies inwerkt op je hersenen, dat is iets waar je nooit helemaal achterkomt. De fascinatie blijft, dus ook de verbazing en de anticipatie. Een vicieuze cirkel die verslaving heet.

Maar het feit blijft dat het de krachtigste bron van aantrekkingskracht is voor zowel Goede Tijden Slechte Tijden als het kerstnummer van de Playboy. En dat hebben de makers ontzettend slim gedaan. Ik zit vanavond om acht uur weer startklaar om een magische blik op te vangen van de uitgeputte ogen van Nina Sanders. En de Playboy? Daar knip ik haar wallen uit en die hang ik boven mijn bed.