Reklama
Postanowiłem spotkać się z szefem GIS, pomysłodawcą obu filmików, by porozmawiać z nim o dotychczasowej kampanii, legalizacji marihuany i jego przyszłości w hip-hopie.VICE: Dokładnie tydzień temu, 17 lipca pojawił się pierwszy spot, którego akcja dzieje się „przy trzepaku". Kiedy zapadła decyzja, że trzeba go nakręcić?Marek Posobkiewicz: O tym, że jest nasilony problem z dopalaczami, usłyszeliśmy wszyscy, z powodu kilkuset przypadków zatruć i kilku zgonów – wszystko to wydarzyło się w krótkim odstępie czasu. Trzeba było działać szybko. Działania kontrolne wspólnie z policją to jedno, ale doszedłem do wniosku, że kluczowe jest wzbudzenie dyskusji o dopalaczach. Ale nie wśród telewizyjnych „gadających głów", bo tego młodzież nie ogląda, tylko w sieci.Jak długo trwały przygotowania?Od czasu pomysłu do momentu jego nakręcenia minęło kilka godzin. Zależało nam na szybkiej reakcji, jak i realizacji. Wiemy, jak się robi profesjonalne spoty i ile czasu to zajmuje. Od kilku miesięcy we wszystkich telewizjach jest nasz spot „Nie pozwól odlecieć swojemu szczęściu". W przypadku dopalaczy chodziło o pobudzenie dyskusji i to się udało.W sieci pojawiła się informacja, że jego kręcenie trwało tylko trzy godziny.To nieprawda, kręcenie trwało krócej.
Ale czy takie działanie ad hoc, bez większego namysłu, bo w Polsce pojawił się problem dopalaczy – nie jest trochę jak naklejanie plastra na złamaną nogę?Tu nawet ciężko mówić o jakimkolwiek scenariuszu. Chciałem tylko wykorzystać pewne zwroty w dialogach, jak np. „Oddalam to pytanie"
Reklama
Reklama
Reklama
Dobrze, że pan wspomina o innych narkotykach. Czy pana zdaniem, to nie jest przejaw hipokryzji rządu, który z jednej strony ściga palenie marihuany – by potem się dziwić, że dzieciaki biorą jakiś syf, od którego trafiają do szpitala lub do kostnicy?Jeżeli chcielibyśmy legalizować miękkie narkotyki w myśl zasady „mniejszego zła", to jednak nadal byłaby to zgoda na zło. Nie możemy się zgadzać na zło. Część polityków w kraju mówi o legalizacji miękkich narkotyków, ja jestem temu przeciwny.Ostatnie pytanie, czy raper Gisu jeszcze powróci?Odpowiem w ten sposób – kiedy czytałem niektóre komentarze pod filmikami, znalazłem wypowiedź: „jeżeli GIS nie będzie robił więcej spotów, to ja już nie będę więcej brał" – więc ja obiecuję, że jeżeli spadek liczby zatruć utrzyma się na dłużej, to deklaruję publicznie: nie będę więcej rapował i kręcił tak złych klipów.Dziękuję za rozmowę.
Na rozmowę z Markiem Posobkiewiczem szedłem w przekonaniu, że działania GIS obnażyły nie tylko nieporadność tej instytucji w walce z dopalaczami, ale też nietraktowanie problemu poważnie — o czym świadczyło pośpieszne kręcenie tych dwóch chałturek.Na miejscu zrozumiałem jednak, że Posobkiewicz zebrał srogie baty, bo zwyczajnie nie chciał czekać, aż kolejny łepek trafi do szpitala lub do kostnicy. Nie usprawiedliwiam poziomu wyprodukowanych przez niego filmików — one naprawdę są tragicznie źle wykonane. Dlaczego? Bo zrobiono je intuicyjnie, nieporadnie i po amatorsku — ale w imię wyższego dobra. W takich sytuacjach czasem warto się narazić, niż nie zrobić nic — a my chyba już przyzwyczailiśmy się do tego, że panowie w garniturach i „gadające głowy" zbyt często „oddalają pytanie" byleby nie narazić swojego wizerunku.Tak więc, nawet jeżeli kwestia problemu dopalaczy weszła do debaty publicznej w kontekście wszechobecnej szydery, to jednak temat jest i jest też dyskusja. Skoro dzieciaki same zaczynają kręcić swoje filmiki, by pokazać, że potrafią zrobić to lepiej, zwiększa się świadomość młodych ludzi. A jeżeli przez to mniej osób ucierpi od dopalaczy — to warto zostać nawet tym raperem Gisu.