Beeban Kidron opowiada o uzależnieniu od internetu i o „inreallife”

To właśnie Internet, który Julian Assange nazwał „największą maszyną szpiegowską, jaka kiedykolwiek powstała”, umieściła pod mikroskopem w swoim fascynującym i bardzo aktualnym dokumencie InRealLife Beeban Kidron. Rozmawiamy z reżyserką o uzależnieniu od Facebooka, uregulowaniu takich miejsc jak Twitter oraz jej nadziejach, by wzbudzić gniew w nastolatkach, że stali się obiektem manipulacji.

GFW: Zaczynasz swój film mówiąc o tym, że zawsze widzi się nastolatków z urządzeniami elektronicznymi w ręce. To właśnie zainspirowało twój projekt?

Beeban Kidron: Nie, byłam akurat w kuchni [śmieje się]… Bodźcem był smartfon. To, co kiedyś było na półce, na biurku, teraz jest wszędzie. Stało się jakby elementem pola widzenia. Pewnego dnia weszłam do kuchni, gdzie było sześcioro dzieciaków: jeden grał, drugi siedział przy komputerze, czwórka pozostałych przy serwerze. Patrzyłam na to, stojąc na progu – weź pod uwagę, że jestem reżyserką – i myślałam, co w tym obrazku jest nie tak? Coś przecież nie gra. I zdałam sobie sprawę, że oni nie rozmawiają. To nie było coś w rodzaju: O Boże, oni nie rozmawiają, w tym było coś więcej, że to jest ciekawe. To właśnie ma się na myśli, gdy się mówi o pokoleniu ludzi cyfrojęzycznych [ang. digital natives], cyfrowych imigrantów [ang. digital immigrants]? Zainteresowałam się tym bliżej, zastanawiałam się, czy to sprawia, że oni są inni? Nie było to więc jakieś straszliwe wezwanie do broni.

Ma się poczucie, że młodzi ludzie są stale podłączeni do sieci. Jak podeszłaś do tego tematu, będąc starszą kobietą? 

Zaczęłam czytać, co ludzie napisali, z jednej strony utopiści, z drugiej krytycy… Potem zrobiłam to, co zawsze robię, kiedy zaczynam pracować nad dokumentem, czyli …

Cały wywiad i więcej o filmie na Grolsch Film Works

W IMIĘ… SZTUKI

70 FILMÓW NA 70 LAT FESTIWALU

GROLSCH FILM WORKS PRZEDSTAWIA INDEPENDENCE DAVIDA ALTOBELLEGO