Fosili iz 'kolevke čovečanstva' su milion godina stariji nego što smo mislili, kažu naučnici

Naučnici su upotrebili čestice iz svemira kako bi otkrili da su kosti ranih predaka ljudi, koji su pronađeni u “kolevci čovečanstva”, velikom arheološkom nalazištu u Južnoafričkoj Republici, stariji milion godina nego što se to prethodno pretpostavljalo. Ovo otkriće ukazuje na to da su progenitori ljudi u ovom predelu živeli pre oko između 3.4 i 3.6 miliona godina, piše u ovom istraživanju.

Ovi rezultati ponovo ispisuju istoriju Australopitekusa, porodice ranih himinina, koji su se kasnije razvili u zasebnu vrstu, Homo sapiens, i konačno završavaju dugogodišnju debatu o starosti fosila iz Sterkfonteina, prastarog kompleknog sistema pećina u kojima postoji više ostataka Australopitekusa, nego bilo gde drugo na Zemlji

Istraživački tim koji je predvodio Deril Grandžer, profesor studija zemlje, atmosfere i planeta pri Purdu Univerzitetu zaključio je da “Fosili Australopitekusa iz ovog najbogatijeg nalazišta ostataka hominina…u Sterkfonteinu u Južnoafričkoj Republici jesu značajno stariji nego što su neki mislili”, piše u istraživanju objavljenom u Proceedings of the National Academy of the Sciences.

Ovi rezultati pokazuju da su individue iz Sterkfonteina bile savremenici Australopithecus afarensis, vrste kojoj pripada poznata “Lusi”, što opovrgava “široko prihvaćen koncept” da su stanovnici ove pećine potekli od A. afarensis, navodi se u ovom istraživanju.

“Ovo istovremeno postojanje ove dve vrste sada ukazuje na postojanje kompleksnijeg porodičnog stabla koje je postojalo tokom ranih faza evolutivnog procesa čoveka”, napisali su ovi istraživači. “Ovi novodobijeni datumi naglašavaju ograničenja prethodnih starosnih procena na južnoafričkim nalazištima.”

Grandžer i njegove kolege uspeli su da do ovih otkrića dođu ispitivanjem kamenja koji su okruživali kosti ovih Australopitekusa, a koji su sadržali mineral kvarc. Elementi unutar ovih uzoraka kvarca, uključujući i aluminijum i berilijum, preživeli su zračenje kosmičkih zraka, koji su zapravo visokoenergetske čestice koje potiču izvan solarnog sistema.

Ove interakcije stvaraju radioaktivne varijacije tih elemenata koje se nazivaju izotopi - na primer, aluminijum-26 i berilijum-10, koji predstavljaju ekstremno korisno sredstvo pomoću kojeg se može odrediti starost fosilnih ostataka. Ova metoda ispostavila se kao pouzdanija od prethodnih koje se zasnivaju na naslagama kamenja u istim sedimentnim slojevima u kojima su bili ovi fosili, koje su pokazale da je starost ovih ostataka između 2.1 i 2.6 miliona godina.

Kamenje i fosili su se obrušavali jedni po drugima u ovim antičkim pećinskim slojevima, te neko kamenje možda potiče iz drukčije ere od fosila koji se nalaze pored njih. Ovaj tima naglasio je da ovo otkriće pokazuje koliko su izmešani sedimentni slojevi na ovim nalazištima, što je nešto na šta bi se u budućim istraživanjima trebalo obratiti pažnja.  

Novopotvrđena starost ovih ostataka predaka čoveka nude “potpuniju sliku prisustva hominina i njihove evolucije na jugu Afrike, i povećava “geografski okvir i taksonomski diverzitet hominina” tokom ovog perioda, rekli su ovi naučnici u svom istraživanju. Kao rezultat toga, ovo istraživanje otvorilo je novu perspektivu na prethodni razvoj čovečanstva, otkrivši kompleksne sprege naše vrste i njenih izumrlih predaka.