Ένας Από τους Τελευταίους Γητευτές Τίγρεων στην Ινδονησία

Πασπαλίζει με λιβάνι καψαλισμένα κελύφη καρύδας, φυτεύει το ντόπιο φυτό kincung και απαγγέλει στίχους από το Κοράνι. Έτσι διώχνει ο 84χρονος Sarwani Sabi, τις τίγρεις που παραμονεύουν.

«Όπου κι αν είναι η τίγρης, εκείνη τη στιγμή θα καταλάβει ότι κάνω συμφωνία μαζί της», είπε σε πρόσφατη συνέντευξη στο VICE World News. «Λέω στις τίγρεις, “μην ενοχλείτε τους ανθρώπους, αν τους ενοχλήσετε θα τιμωρηθείτε. Αν σας πιάσουμε μετά δεν φταίμε εμείς, σας προειδοποιήσαμε”».

Ως ένας από τους τελευταίους παραδοσιακούς γητευτές τίγρεων στην περιοχή Άτσε της Ινδονησίας, ο Sarwani χρησιμοποιεί ένα σύνθετο μίγμα τελετουργικών και μάντρα, που περνάνε από γενιά σε γενιά για επικοινωνία με τα ζώα.

Οι υπηρεσίες του έχουν μεγαλύτερη ζήτηση τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αύξησης των επιθέσεων τίγρεων και των «συγκρούσεων» μεταξύ των ανθρώπων και ζώων, λόγω της αποψίλωσης των δασών και της απώλειας των οικοτόπων. Ο Sarwani ασχολείται με τίγρεις της Σουμάτρας, που απειλούνται με εξαφάνιση, καθώς υπάρχουν μόλις 400 στον κόσμο, σύμφωνα με το Wildlife Fund.

Με καταγωγή από ένα μικρό χωριό κοντά στο δάσος, ο Sarwani ασχολείται με τη μυστηριώδη τέχνη της γητείας τίγρεων από τη δεκαετία του ‘60. Του την έμαθε ο πατέρας του, που έπαιρνε τον γιο του μαζί σε αποστολές. Ο Sarwani κάνει το ίδιο με τον γιο του, Ruslan, σήμερα. Στο παρελθόν όταν έπιαναν μια τίγρη, τη σκότωναν. Αλλά με βάση τους νόμους προστασίας άγριας ζωής, πλέον διώχνουν τις τίγρεις από τα χωριά και τις στέλνουν ξανά στο δάσος.

«Έχω διώξει τίγρεις σχεδόν από όλα τα χωριά στην περιοχή Άτσε. Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες φορές, αλλά πάνω από εκατό», λέει ο Sarwani.

Όταν τον καλούν οι αρχηγοί του χωριού, ο Sarwani –που περπατάει με μπαστούνι και συνήθως συνοδεύεται από τον γιο του– πρώτα βρίσκει το σωστό σημείο, συνήθως εκεί όπου τελειώνουν τα χωράφια και αρχίζει η ζούγκλα. Μερικές φορές το τελετουργικό γίνεται σε μέρη απ’ όπου έχουν περάσει οι τίγρεις, όπως φαίνεται από ίχνη ή κάμερες-παγίδες.

Ο Sarwani λέει ότι προσπαθεί να κάνει συμφωνία με την τίγρη, πείθοντάς την να μην ξαναγυρίσει στο χωριό ή στα χωράφια, όπου εμφανίζονται τις περισσότερες φορές. Στις αρχές Μαρτίου έκανε ένα τελετουργικό σε ένα απομακρυσμένο χωριό στην ανατολική Άτσε. Οι κάτοικοι τού είπαν ότι από τότε που τους επισκέφτηκε δεν έχουν εμφανιστεί τίγρεις.

Αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα. Αν η τίγρης δεν υπακούσει στην προειδοποίησή του, πρέπει να την πιάσουν και να την απελευθερώσουν στη φύση με τη βοήθεια των Αρχών. Μερικές φορές του ζητάνε να μιλήσει με την τίγρη όσο είναι στο κλουβί για να ηρεμήσει. Μια τέτοια συνάντηση γυρίστηκε σε βίντεο και ανέβηκε στο YouTube πέρσι και έχει πάνω από 11 εκατομμύρια θεάσεις.

Μερικές φορές οι τίγρεις είναι τραυματισμένες ή τραυματίζονται όταν τις πιάνουν και μετά μπορεί να περάσουν μια περίοδο αποκατάστασης, πριν τις αφήσουν ελεύθερες. Αλλά ο Sarwani είπε ότι αυτό είναι πολύ σπάνιο. «Συνήθως οι τίγρεις με υπακούνε», λέει.

Μερικές από τις πιο βίαιες συναντήσεις μεταξύ τίγρεων και ανθρώπων στην Ινδονησία τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί κοντά στον Εθνικό Δρυμό Gunung Leuser, που εκτείνεται από την Άτσε μέχρι τη Βόρεια Σουμάτρα. Τίγρεις έχουν σκοτώσει ζωντανά τον Απρίλιο του 2019 και μία κατασπάραξε έναν αγρότη. Επίσης, πέφτουν θύματα λαθροθηρίας.

Οι κάτοικοι τις περιοχές θέλουν κάποιον σαν τον Sarwani να έρχεται να να διορθώνει το πρόβλημα. «Έχουμε ήδη πει στην τοπική διοίκηση να καλέσει τον γητευτεί τίγρεων, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε εισακουστεί ακόμα», είπε στο VICE World News ο Malik Nasution, επικεφαλής του χωριού Τίμπανγκ Λάγουανγκ.

Οι Αρχές, όμως, θέλουν να βασίζονται περισσότερο σε σύγχρονες μεθόδους, όπως κάμερες παγίδες και διατήρηση του οικότοπου για την αντιμετώπιση του προβλήματος, επικαλούμενες έλλειψη αποδείξεων για τις μεθόδους του Sarwani.

«Φοβόμαστε ότι θα γίνουν τελετουργικά, που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε επιστημονικά», είπε ο Hotmauli Sianutir, επικεφαλής του North Sumatra Natural Resources Conservation Center.

Άλλοι ειδικοί πιστεύουν ότι τα τελετουργικά μπορεί να λειτουργήσουν μόνο ως προσωρινό καθησυχασμό, σαν placebo.

«Μπορεί να είναι αποτελεσματικό για λίγο να δώσεις στον κόσμο μια αίσθηση ηρεμίας, αλλά αμφιβάλλω ότι θα έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα», λέει ο Sunarto, που ερευνά τις τίγρεις και έχει δουλέψει για το World Wildlife Fund στην Ινδονησία.

Όμως, στο κέντρο προστασίας άγριας ζωής στην Άτσε, ο Sarwani έχει ζήτηση. «Έχει ιδιαίτερες ικανότητες που περνάνε από γενιά σε γενιά», λέει ο Agus Arianto, που διευθύνει το κέντρο που παίρνει τη βοήθεια του Sarwani από το 2007.

Ο Agus λέει ότι οι «συγκρούσεις» ανθρώπων–τίγρεων έχουν μειωθεί στην περιοχή και το αποδίδει στις παραδοσιακές τεχνικές του γητευτή. «Αυτό που κάνει ο Sarwani είναι σαν επικοινωνία. Ζητά από τους ανθρώπους και τη φύση να προστατεύουν ο ένας τον χώρο του άλλου», λέει.

Ο Sarwani δεν σκοπεύει να αποσυρθεί ακόμα και λαμβάνει μια μικρή τιμητική αμοιβή από το κέντρο προστασίας άγριας ζωής στην Άτσε. Είναι διατεθειμένος να συνεχίσει να δουλεύει.

«Είμαι πανέτοιμος να με καλέσει η κοινότητα, όποτε με χρειαστεί», είπε.

Περισσότερα από το VICE

Ο Έλληνας που Συμμετέχει σε Δοκιμή Εμβολίου Covid19 στο Βέλγιο

Το Lockdown «Σκοτώνει» το Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο στην Ελλάδα

Φωτογραφίες που Δείχνουν Γιατί σε Κάποιους Αρέσει να Τρώνε Κρέας Αλόγου

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.