Το Καλλιτεχνικό Πατινάζ Καταστρέφει Ζωές

Image via.

Χτες το βράδυ, κατά τη διάρκεια του αγώνα καλλιτεχνικού πατινάζ, το Cosmopolitan ζήτησε από τους αναγνώστες του να τουιτάρουν φωτογραφίες από το πατινάζ στα παιδικά τους χρόνια. Τα κορίτσια ανέβασαν φωτογραφίες με φούστες μπαλαρίνας και ψηλά καπέλα με λεζάντες όπως «Το νούμερό μου με το 'Stronger' της Britney Spears από το 2001 #CosmOlympics». Τα τουίτ παρουσίαζαν τις αθλήτριες του καλλιτεχνικού πατινάζ σαν αληθινές πριγκίπισσες της Disney, όμως οι περισσότερες από αυτές έχουν περισσότερα κοινά με τη Lindsay Lohan παρά με την πριγκίπισσα Anna από το Frozen.

Αν και τα μίντια τείνουν να παρουσιάζουν την Tonya Harding ως το μοναδικό κακό κορίτσι του αθλήματος, το περιοδικό People είναι γεμάτο με ιστορίες για τις τραγικές μάχες των αθλητριών του καλλιτεχνικού πατινάζ με τον εθισμό, την κατάθλιψη και τα οικονομικά προβλήματα. Οι αρχές συνέλαβαν την κύρια αντίπαλο της Michelle Kwan, Nicole Bobek, για την ανάμιξή της σε κύκλωμα μεθαδόνης το 2009, η Oksana Baiul τράκαρε μεθυσμένη σε ένα δέντρο τρία χρόνα αφού κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς και η εμβληματική Dorothy Hamill έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη όταν χρεοκόπησε σχεδόν στα 90s, όταν αγόρασε το Ice Capades tour.

Αρκετές αθλήτριες έχουν παλέψει με τον εθισμό ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία. Η Tai Babilonia από το διάσημο ντουέτο «Τai and Randy», δήλωσε στο Life after 50 ότι στράφηκε στο ποτό ενώ βρισκόταν σε περιοδεία. Ενώ το πρόβλημά της αυξανόταν, η ίδια έγινε απρόβλεπτη. Το 1988 αποχώρησε ξαφνικά από μια περιοδεία στην οποία πρωταγωνιστούσε. Αργότερα την ίδια χρονιά, πήρε υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών και αλκοόλ. Επέζησε από θαύμα, δεν στάθηκαν όμως όλοι οι αθλητές του καλλιτεχνικού πατινάζ τόσο τυχεροί όσο η Τai. Σύμφωνα με τους Los Angeles Times, μόλις ο κομψός παγκόσμιος πρωταθλητής Christopher Βowman τελείωσε την περιοδεία του, πάλεψε με τον εθισμό και αντιμετώπισε προβλήματα με το βάρος του, φτάνοντας τα 300 κιλά. Αν και είχε βγάλει αρκετά λεφτά ενώ βρισκόταν σε περιοδεία, πάλεψε να βρει δουλειά αφού παράτησε το πατινάζ και τελικά εξάντλησε όλες του τις οικονομίες. Στην ηλικία των 40 ετών βρέθηκε νεκρός σε ένα δωμάτιο Budget Inn στο δυτικό Λος Άντζελες.

Η ζωή μετά το πατινάζ είναι το ίδιο σκοτεινή για τους αθλητές που δεν καταλήγουν στους Ολυμπιακούς. Το καλλιτεχνικό πατινάζ δεν φέρει το στίγμα που ακολουθεί τους διαγωνισμούς ομορφιάς και τα παιδιά-ηθοποιούς, αλλά το άθλημα φιλοξενεί μερικές μητέρες τόσο αχόρταγες όσο οι μαμάδες του χορού και αφήνει τους πατινέζ με ελάχιστες οικονομικές δυνατότητες όταν τελειώνουν την καριέρα τους. Μόνο μερικοί πατινέζ διαγωνίζονται στους Ολυμπιακούς, χιλιάδες όμως παρατούν το σχολείο για να κάνουν προπόνηση, μένοντας με τις εξής επιλογές εκτός από το πατινάζ: Να γίνουν προπονητές, κριτές ή να πάνε στο Disney on Ice.

H Αnnika Danielson πατινάρει στα εφηβικά της χρόνια.

Κανείς δεν το γνωρίζει αυτό καλύτερα από την αποτυχημένη αθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ, Annika Danielson. Ως πετυχημένη νεαρή αθλήτρια, η Annika έμοιαζε με πιθανή υποψήφια για τους Ολυμπιακούς. Οι γονείς της εντόπισαν το ταλέντο της και ξόδεψαν χιλιάδες δολάρια ώστε να μπορέσει η Annika να φύγει από το Μichigan όπου είχε γεννηθεί για να προπονηθεί με τον θρυλικό προπονητή Gene Heffron στο Rockford του Illinois. Όταν όμως η Annika έφτασε στην εφηβεία, έκανε καμπύλες και δεν ήταν πλέον σε θέση να πατινάρει, αναγκάστηκε να τα παρατήσει και να επιστρέψει στο σπίτι της, όπου έπαθε κατάθλιψη, άρχισε το ποτό και κατέληξε στην αποτοξίνωση.

Έχουν περάσει έξι χρόνια από την ημέρα που η Annika άφησε τα πέδιλα της και μέσα σε αυτό το διάστημα έζησε μια κόλαση - επιχειρώντας να μπει στο πανεπιστήμιο, δοκιμάζοντας διάφορες δουλειές και παρτάροντας στο Μαϊάμι. «Δυστυχώς δεν βλέπω ότι υπάρχει κάτι που να θέλω πραγματικά να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου», μου είπε η Annika. «Έχω κάνει μόντελινγκ, έχω υπάρξει προσωπική βοηθός για έναν ιδιοκτήτη κλαμπ εδώ πέρα, έχω βγει με πλούσιους άντρες - απλά έχω κάνει διάφορα πράγματα. ΄Εχω βάλει το χέρι μου παντού. Στο τέλος της ημέρας, το μόνο πράγμα που ήθελα ποτέ να κάνω ήταν το πατινάζ».

Η μοναδική ελπίδα της Annika είναι το ίδιο πράγμα που κατέστρεψε την καριέρα της στο καλλιτεχνικό πατινάζ - ο μεγάλος της κώλος. Πέρσι, αφού οι άνδρες άρχισαν να αποκαλούν την ίδια και τις φίλες της «whootys» (λευκά κορίτσια με μεγάλους κώλους), η Annika και οι φίλες της έφτιαξαν μια ομάδα video-vixen για να επωφεληθούν από τα οπίσθιά τους. Την περασμένη εβδομάδα, ενώ η Gracie Gold διαγωνιζόταν στο Σότσι επιχειρώντας να μην γίνει μια ακόμα πατινέζ χωρίς μέλλον, κάθισα με την Annika για να συζητήσουμε τις καταχρηστικές μαμάδες του καλλιτεχνικού πατινάζ, την κατάθλιψη και πώς ελπίζει ότι ο μεγάλος πισινός της θα τη βοηθήσει να σώσει τη ζωή της.

VICE: Πώς ασχολήθηκες με το πατινάζ;

Annika Danielson: Ήταν την εποχή που πρωτοεμφανίστηκαν η Katarina Witt και η Michelle Kwan. Θυμάμαι ότι τις παρακολουθούσα να πατινάρουν και απλά τις ερωτεύτηκα. Ήθελα τόσο πολύ να το κάνω, έτσι οι γονείς μου με πήγαν στο τοπικό ρινκ και άρχισα να κάνω μικρά μαθήματα και το λάτρευα. Γρήγορα έγινα πολύ καλή, αλλά είμαι από μια μικρή κοινότητα, έτσι σύντομα συνειδητοποίησα ότι θα έπρεπε να δεσμευθώ καθημερινά και ήθελαν να προπονούμαι με καλύτερους προπονητές. Με έστειλαν να μείνω με μια οικογένεια στο Rockford του Illinois ώστε να μπορώ να προπονούμαι όλη μέρα, με έναν από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, τον Gene Heffron.

Πόσο στοίχιζαν οι προπονητές και τα ταξίδια;

Η χορογραφία για τα προγράμματά μου, όταν χρειαζόμουν χορογράφο, στοίχιζε $75 ή $80 τα 15 λεπτά. Οι γονείς μου θυσίασαν πολλά.

Επειδή οι γονείς σου θυσίασαν τόσα πολά, ένιωσες ενοχές όταν έχανες διαγωνισμούς;

Όταν κοιτάω πίσω, νιώθω πολύ χειρότερα για τα πράγματα απ’ ό, τι ένιωθα τότε. Όσο σπουδαία εμπειρία και αν ήταν, δεν νομίζω ότι υπήρξε απόσβεση σε αυτούς ή σε εμένα.

Πότε εγκατέλειψες το πατινάζ;

Ήμουν γύρω στα 20. Μέχρι τα 16 μου τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως έπρεπε, έτσι επέστρεψα σπίτι με τους γονείς μου και άρχισα να προπονούμαι στο τοπικό ρινκ. Οι γονείς μου μου νοίκιαζαν το χώρο για το πρωί επείδή ήταν φτηνότερα - νομίζω ήταν μερικές εκατοντάδες δολάρια- ώστε να μπορώ να προπονούμαι μόνη μου. Αποφοίτησα νωρίς από το Λύκειο, γιατί προχωρούσα με γοργούς ρυθμούς, πήγα νωρίς στο πανεπιστήμιο και μετακόμισα στο Σικάγο. Πίστευα ότι θα είχα άλλη μια ευκαιρία, αλλά το σώμα σου φτάνει στην ακμή του όταν είσαι 14. Καλύπτεις μια καμπύλη ανάπτυξης και μετά γίνεται δυσκολότερο. Είναι ένα σπορ για αδύνατα νεαρά κορίτσια.

Όταν τα σώματα των κοριτσιών άρχιζαν να αλλάζουν, κατέφευγαν σε ακραία μέτρα για να παραμείνουν αδύνατες;

Θυμάμαι όταν έκανα πατινάζ στο Rockford με τον Gene, ένα από τα κορίτσια που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερή μου είχε πραγματικά πολύ μεγάλο στήθος. Ήταν μέγεθος D και σε εκείνη την ηλικία η μητέρα της την πήγε να το αφαιρέσει τελείως γιατί ήταν μεγάλο πρόβλημα. Δεν πήγε ποτέ στους Ολυμπιακούς. Μάλλον το έκανε για το τίποτα, αλλά αυτό ήταν το όνειρό της και πρέπει να κάνεις θυσίες γι' αυτό που θέλεις.

Πιστεύεις ότι αυτή η πίεση είναι αυτό που έχει οδηγήσει πολλές πατινέζ να παραιτηθούν και να πάθουν κατάθλιψη;

Η πίεση είναι τρελή. Οι άνθρωποι με τους οποίους ζούσα στο Rockford είχαν δύο κοριτσάκια τα οποία επίσης προπονούνταν πολύ. Ήταν πολύ μικρότερες από μένα και ήταν πολύ καλές για την ηλικία τους, αλλά η μαμά τους ήταν τρελή. Εκείνα τα κορίτσια δεν ήθελαν να το κάνουν. Εγώ ήμουν εκεί γιατί το ήθελα, εκείνες όμως όχι. Πήγαιναν στην τρίτη τάξη. Ποια μαθήτρια τρίτης δημοτικού θέλει να πηγαίνει στο ρινγκ στις 5 το πρωί;

Κρατάς επαφή με κάποιον με τον οποίο έκανες πατινάζ όταν ήσουν μικρή;

Όχι. Ξέρω ότι ένα από τα αγόρια με τα οποία έκανα καλλιτεχνικό πατινάζ είναι στο Disney on Ice και το σιχαίνεται εντελώς. Είναι πολύ ανταγωνιστικά - είναι κάπως frenemies. Δεν μπορείς να έρθεις πολύ κοντά. Τα κορίτσια βάζουν κέρματα στα πέδιλά σου. Κανείς δεν θέλει να πετύχεις εκτός από τον προπονητή σου.

Πώς σε επηρέασε αυτό;

Όταν μπήκα στην τελευταία μου χρονιά στο Λύκειο, οι γονείς μου με έβαλαν σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης από το αλκοόλ. Πήγαινα στο σχολείο μεθυσμένη και είχα κάποια προβήματα με αυτό. Τώρα ζω στον κόσμο των πάρτι. Είναι διασκεδαστικά. Σε αποτρέπει από το να σκέφτεσαι τι θα κάνεις για το υπόλοιπο της ζωής σου.

Πώς σχεδιάζεις να επωφεληθείς οικονομικά από τα πάρτι;

Όλες οι φίλες μου, για κάποιο λόγο είναι πολύ όμορφα κορίτσια με μεγάλους πισινούς. Έτσι, whooty είναι ένας όρος για ένα λευκό κορίτσι με μεγάλο πισινό, επομένως εμένα και μερικές από τις φίλες μου όταν βγαίναμε έξω στα κλαμπ, άρχισαν να μας φωνάζουν «Whooty» από τα μικρόφωνα και αυτό απογειώθηκε. Τώρα είμαστε στη διαδικασία του branding, προσπαθούμε να προωθήσουμε το όνομα προς τα έξω.

Πιστεύεις ότι η ζωη σου θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά αν είχες επιτύχει ως πατινέζ;

Το πατινάζ δεν σε εξασφαλίζει για το υπόλοιπο της ζωής σου ακόμα και αν φτάσεις μέχι τους Ολυμπιακούς. Βλέπω την Tara Lipinski που έχει πάρει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς σε διάφορα πάρτι εδώ. Ήμουν ερωτευμένη μαζί της όταν ήμουν παιδί και τώρα είναι ερείπιο. Η ακμή έρχεται όταν είσαι τόσο νέα και σε αφήνει χωρίς τίποτα, εκτός αν θες να γίνεις προπονήτρια. Είχα κοιτάξει το Disney on Ice, αλλά πληρώνεσαι $30,000 το χρόνο, λιγότερα απ’ ό, τι θα ξοδέψεις. Δεν ξέρω πότε έρχεται άλλη ανταμοιβή, εκτός από το αίσθημα ικανοποίησης.