To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK και στο τεύχος Μαΐου του VICE Magazine.Στις 6 μ.μ. στρίψαμε στην εθνική οδό 12 προς το Gascoyne, στη Βόρεια Ντακότα. Ταξιδεύαμε με το αυτοκίνητο στις μεσοδυτικές πολιτείες, εδώ και μια εβδομάδα.«Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρουμε;»«Θα τα καταφέρουμε».Ο ήλιος έσβηνε σε ένα χρυσό ηλιοβασίλεμα, σαν κι αυτά που βλέπεις στις διαφημίσεις της Marlboro. Θα το βρίσκαμε όμορφο εάν δεν ανησυχούσαμε μήπως και δεν δούμε τον πετρελαιαγωγό Keystone XL, εκείνη την ημέρα. Σήμα στα κινητά μας δεν υπήρχε. Ήμουν αισιόδοξος. Ο Pete αποφασισμένος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οδηγήσαμε μέσα από το κέντρο της πόλης και πάνω από την κορυφογραμμή.«Μήπως να γυρίσουμε;»«Μετά τον επόμενο λόφο».Το 12θέσιο βαν μας ήταν άδειο. Μέσα ήμασταν μόνο εμείς και τα φαντάσματα από τις περιοδείες ροκ συγκροτημάτων.Και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μας, κάτω από την άνοδο της εθνικής οδού: χιλιόμετρα αγωγών, διαμέτρου 36 ιντσών, ανοιχτού πράσινου χρώματος και στοιβαγμένων ανά 4άδες. Η ηρεμία της εικόνας ήταν εντυπωσιακή και ταυτόχρονα απογοητευτική. Για κάτι τόσο ακριβό και που έχει προκαλέσει τόση συζήτηση, θα σκεφτόταν κανείς ότι θα υπήρχαν διαδηλωτές στην περιοχή, κάποιου τύπου προπαγάνδα, ακόμα κι ένα μικρό σημάδι. Αλλά η έλλειψη του πομπώδους ήταν ταιριαστή. Μεγάλο μέρος της συζήτησης και όσων έχουν γραφτεί κυριαρχείται από εκείνους που μιλούν πιο δυνατά, εξαλείφοντας οποιαδήποτε μέση οδό. Από κοντά, ο πετρελαιαγωγός ήταν λιγότερο τρομακτικός.Την ιστορία του Keystone δεν θα την έλεγε το μέταλλο που ήταν στοιβαγμένο στην περιοχή, αλλά οι αγρότες και οι εργάτες που συναντήσαμε στο ταξίδι μας. Για ανθρώπους όπως ο Bill Scheele, δήμαρχος της Steele City (με πληθυσμό 61 κατοίκους), όπου ο αγωγός ενώνεται με άλλους αγωγούς, οι οποίοι θα μεταφέρουν το καναδικό πετρέλαιο από ασφαλτούχο άμμο στα διυλιστήρια και τα λιμάνια στις ακτές των πολιτειών του Κόλπου, δηλαδή στις ακτές του αμερικανικού Νότου. Αυτό σημαίνει δουλειά, φαγητό στο τραπέζι, επιστροφή φόρων, ευκολίες πληρωμών από την TransCanada και κυρίως επιβίωση των πόλεών τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην κομητεία Γιορκ, ο Rick Hammond και η οικογένειά του -αγρότες στη στέπα της Νεμπράσκα- πολεμούν την κατασκευή του αγωγού σε κάθε στάδιο εδώ και έξι χρόνια. Ο κίνδυνος διαρροής, που θα μπορούσε να μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα Ogallala, που παρέχει νερό στην οικογένειά του και τις καλλιέργειες που με τη σειρά τους παρέχουν τα προς το ζην, βαραίνει τη σκέψη του. Όπως κι εκείνοι που βρίσκονται στην απέναντι από αυτόν πλευρά, ο Hammond βλέπει τον αγωγό με όρους επιβίωσης.Βορειότερα, στο Στούαρτ της Νεμπράσκα, οι δρόμοι ήταν άδειοι, επειδή η τοπική ομάδα μπάσκετ των κοριτσιών ήταν στους τελικούς της πολιτείας. Τα ονόματα των παικτριών εμφανίζονταν σε μεγάλα πλακάτ που είχαν αναρτηθεί σε όλη την πόλη. Το Central Bar της Main Street δεν φαίνεται να είναι το μέρος όπου κάποιος θα μπορούσε να βρει ανθρώπους οι οποίοι συμφωνούν σε κάτι με τον σημερινό πρόεδρο των Η.Π.Α.. Παιχνιδιάρικες επιγραφές κρέμονται πίσω από το μπαρ: "Kαλώς ήρθες στην Αμερική, τώρα μίλα αγγλικά και μην καλέσεις το 911», με δυο περίστροφα ζωγραφισμένα από κάτω. «Μήπως γνωρίζετε τον Lloyd Hipke;», ρώτησα τον μπάρμαν, όταν τέλειωσα το μεσημεριανό μου και ήπια την μπύρα μου και τον τοματοχυμό μου. Αμέσως το αφεντικό αντέδρασε, κατήγγειλε τον αγωγό και μου έδωσε αριθμούς τηλεφώνων για να καλέσω.Μισή ώρα αργότερα, παρκάραμε σε μια φάρμα που ανήκε στον Wynn Hipke, τον αδερφό του Lloyd. Οι Hipkes είναι αγρότες που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους κατά του αγωγού της TransCanada. Ο Wynne, φορώντας το καουμπόικο καπέλο του και με το φορτηγάκι του μας πήγε στη γη του, εξοργισμένος. «Είναι τόσο πολιτικό, τόσο οικονομικά υποκινούμενο. Δεν υπάρχει κοινή λογική σε αυτό», είπε. Λίγο πιο κάτω, στο σπίτι του αδερφού του συναντήσαμε τη νύφη του, τη Vencille. Έδειξε τη γεώτρησή της, μέσα από την οποία θα περάσει ο αγωγός. «Είπαν ότι θα έχει αμελητέα επίπτωση. Λοιπόν, εμείς είμαστε οι ασήμαντοι».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις ειδήσεις, ο αγωγός είχε ξοφλήσει. Η άσκηση βέτο στο ρεπουμπλικανικο-κρατούμενο Κογκρέσο ήταν νίκη για την κυβέρνηση Ομπάμα. Αλλά στις φάρμες της Νεμπράσκα, τους καταυλισμούς της Νότιας Ντακότα και τις πετρελαιουπόλεις της Μοντάνα -στις κοινότητες όπου βλέπουν τον αγωγό ως το θάνατο αλλά και τη ζωή τους- υπήρχε μια σπάνια ομοφωνία και από τις δυο πλευρές. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν και οι αρχηγοί πάνε κι έρχονται, αλλά είναι πάρα πολλά τα λεφτά, πάρα πολλή η περηφάνια, πάρα πολλή η πολιτική που εμπλέκεται στην υπόθεση του αγωγή στο Gascoyne, το πετρέλαιο στο Fort McMurray και το νερό στον Ogallala, για να έχει τελειώσει το ζήτημα.Ο Pete Voelker έχει εκδώσει το πρώτο φωτογραφικό άλμπουμ του. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.