Ένας Μικρός Αποχαιρετισμός στον «Λούκι Λουκ»

Πριν από λίγες ώρες έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του γνωστού και αγαπημένου τραγουδοποιού Λουκιανού Κηλαηδόνη. Αν είσαι κάτω από 25 ετών μπορεί να μη σου λέει κάτι το συγκεκριμένο όνομα, αλλά σίγουρα κάπως, κάπου, κάποτε θα έχεις ακούσει κάποια από τις επιτυχίες του. Επιτυχίες, που αγαπήθηκαν και επανεκτελέστηκαν από διάφορους γνωστούς και νεότερους καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα τα Ημισκούμπρια και ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Μεγάλωσε στα Πατήσια και, στις αρχές της δεκαετίας του '70, έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα γράφοντας τραγούδια για θεατρικές παραστάσεις. Στη συνέχεια ακολούθησαν προσωπικοί δίσκοι και πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα. Μιλάμε για έναν καλλιτέχνη, ο οποίος ουσιαστικά δεν μπόρεσε ποτέ να ενταχθεί σε κάποιο μουσικό ύφος και που κατά κάποιο τρόπο κατάφερε να χαράξει μια προσωπική, σχεδόν μοναχική πορεία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν γνώρισε επιτυχία. Κάθε άλλο.

Μάλιστα, στις 25 Ιουλίου του 1983, κατάφερε να γράψει ιστορία διοργανώνοντας το επικό «Πάρτι στη Βουλιαγμένη», το οποίο μνημονεύεται μέχρι και σήμερα από πολλούς ως το Ελληνικό Woodstock. Πραγματοποιήθηκε στην πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη και πρόκειται για την πρώτη συναυλία που έγινε εκτός σταδίων και συναυλιακών χώρων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με δηλώσεις του, η διοργάνωση αυτού του event του πήρε περίπου έναν χρόνο. Το όραμά του ήταν να δημιουργήσει μια λαϊκή βραδιά με σωστή αισθητική και τα κατάφερε. Στο πάρτι, εκτός από τον ίδιο, συμμετείχαν οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαντώ, Βαγγέλης Γερμανός, Μαργαρίτα Ζορμπαλά και Αφροδίτη Μάνου. Οι τραγουδιστές, μάλιστα, ανέβαιναν σε μία πλωτή σκηνή για να τραγουδήσουν. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν και ό,τι πιο συνηθισμένο στην Ελλάδα των 80's. Η συναυλία γνώρισε τεράστια επιτυχία κόβοντας 25.000 εισιτήρια. Ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά σε δίσκο, ενώ τα αποσπάσματά της στο Internet, μας δίνουν μια γενική ιδέα από το κλίμα της εποχής.

Ο «Λούκι Λουκ» όπως ήταν το παρατσούκλι του, λόγω της αγάπης του για την άγρια δύση αλλά και του ονόματός του, είχε αγαπηθεί για το ξεχωριστό του ύφος που ήταν μια μίξη ποπ, καμπαρέ και έντεχνου. Οι στίχοι του ήταν πάντα καυστικοί με άπειρες δόσεις χιούμορ και οι μελωδικές γραμμές των κομματιών του ήταν τόσο χαρούμενες που μπορούσαν να σου φτιάξουν το κέφι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό και πολιτικό Άννα Βαγενά, με την οποία είχαν δημιουργήσει την καλλιτεχνική σκηνή «Μεταξουργείο», όπου έκαναν εμφανίσεις. Άξια αναφοράς ήταν και η εργατικότητά του, μιας και δεν σταμάτησε να κυκλοφορεί νέους δίσκους, να κάνει εμφανίσεις, αλλά και να γράφει μουσικές για παραστάσεις, σειρές και ταινίες μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αυτά, τα πέρασε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το όποιο ελληνικό lifestyle. Τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τους τελευταίους μήνες ήταν γνωστά και δυστυχώς, πριν από λίγες ώρες κατάφεραν να τον πάρουν από κοντά μας στα 74 του χρόνια.

Προσωπικά, θα τον θυμάμαι για τα υπέροχα κομμάτια που μας χάρισε, όπως το ανατριχιαστικά επίκαιρο ακόμα μετά από 37 χρόνια «Τα Νέα Μέτρα», τον ύμνο των μαύρων σκυλιών «Λέμε Ναι», την υπέροχη φωνή του, το χαμογελαστό του πρόσωπο, αλλά και στην στάση ζωής του που τον έκανε να ξεχωρίσει από όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Ο «μοναχικός Έλληνας καουμπόι» ήταν ένας μοναδικός καλλιτέχνης, ο οποίος, κατά την ταπεινή μου άποψη δεν αναγνωρίστηκε σε βάθος χρόνου όσο του άξιζε από την -δήθεν- καθώς πρέπει ελληνική κοινωνία που γουστάρει το μπουζούκι. Τουλάχιστον απέδειξε πως κάποιοι σκαμπάζουν δύο πράγματα παραπάνω.

Περισσότερα από το VICE

«Ηρέμησε Αγόρι μου, Ούτε Εμείς σε Θέλουμε» - Η Ιστορία Ενός Ι5 Ψυχολογικού στον Ελληνικό Στρατό

H Ιστορία του Κωνσταντίνου Πάσσαρη, του πιο Σκληρού Κακοποιού της Ελλάδας

H Γενιά του 2000 Δεν Γουστάρει Αλκοόλ και Ναρκωτικά