Τι Έκανα τη Βραδιά Πριν Από τις Πανελλαδικές

«Αυτές οι εισαγωγικές εξετάσεις που τυραννάνε τα 18χρονα, που δεν μπορούν να πάνε για ένα ποτό το Σάββατο το βράδυ, δεν μπορούν να ερωτευτούν, όταν είναι στην Γ΄ Λυκείου, διότι όλη η οικογένεια παθαίνει μια τεράστια κρίση, μήπως τα παιδιά τους βγουν από αυτήν την πορεία. Αυτές οι εξετάσεις οι οποίες καταστρέφουν γενιές ολόκληρες», είπε μεταξύ άλλων ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου σε συζήτηση στη Βουλή για την κατάργηση των Πανελλαδικών. Αν και δέχτηκε κριτική για αυτήν του τη δήλωση, η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ απ' όσα περιγράφει. Αν για πολλούς μαθητές τα χρόνια προετοιμασίας για τις Πανελλαδικές τούς περιορίζουν πολλές ελευθερίες, χόμπι, δραστηριότητες, εξόδους και επιθυμίες για τις ανάγκες του διαβάσματος, πώς είναι η βραδιά πριν από την έναρξη των εξετάσεων;

Ιούνιος του '97: ο Κώστας Καραμανλής διανύει τους πρώτους μήνες ως νέος Πρόεδρος της ΝΔ, τα κηρύγματα των μαυροφορεμένων Jedi της Εκκλησίας δίνουν και παίρνουν κατά της συνθήκης Σένγκεν, οι Αρειανοί πανηγυρίζουν ντελιριακά στη Θεσσαλονίκη την κατάκτηση του Κυπέλλου Korać, κόντρα στην Τόφας Μπούρσα, ενώ στον Πειραιά ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει ήδη σηκώσει την πρώτη Euroleague και πλατσουρίζει πανευτυχής στα κρυστάλλινα νερά του «ποταμού» David Rivers. Αρχή καλοκαιριού, ξεκινά για τους μαθητές το μαρτύριο των Πανελλαδικών – Δέσμες, τότε. Εγώ ανήκα στο χωνευτήρι της Δ΄ Δέσμης, όπως και πολλά άλλα παιδιά που δεν είχαν ιδέα τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Το βράδυ πριν από τις εξετάσεις, πήραμε με φίλους μια μπάλα μπάσκετ και κατηφορίσαμε προς το άλσος Λογγίνου, ένα παρκάκι στο Παγκράτι που αράζαμε για χρόνια, μετά το σχολείο. Το σχέδιο ήταν απλό: θα αποφορτιζόμασταν με σουτάκια. Γνωρίζαμε όλοι πως οι πιθανότητες να περάσουμε κάπου ήταν απειροελάχιστες – έτσι ξεκινήσαμε και σουτάραμε από τη μια μπασκέτα στην άλλη, παίζοντας με τις πιθανότητες. Για να περάσουμε σε κάποιο ΤΕΙ, έπρεπε ευστοχήσουμε από τη μια άκρη στην άλλη. Για να περάσουμε σε ΑΕΙ, θα έπρεπε πρώτα να σκάσει η μπάλα στο τσιμέντο και να μπει μετά. Παραδόξως υπήρξαν δυο-τρία εύστοχα σουτ (για ΤΕΙ). Την επόμενη μέρα το πρωί, συναντηθήκαμε ξανά και πήραμε, παρέα, τον δρόμο για το σχολείο και τις εξετάσεις που υποτίθεται ότι θα καθόριζαν το μέλλον μας - παραμύθια. Το μόνο που κάνουν αυτές οι εξετάσεις είναι να σε προετοιμάσουν για μια ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει. Καλή δύναμη σε όλους.
- Αντώνης Ντινιακός

Αν θυμάμαι κάτι από την ημέρα πριν από τις Πανελλαδικές, ήταν ότι δεν διάβασα τίποτα όλη την ημέρα. Είχαμε σταματήσει τα μαθήματα στο σχολείο κάποιες μέρες νωρίτερα, για να προετοιμαστούμε - αν θυμάμαι καλά, ήταν ένα διάστημα μιας εβδομάδας κατά το οποίο δεν βγήκα καθόλου από το σπίτι. Το απόγευμα της προηγούμενης μέρας των Πανελλαδικών, ο οργανισμός μου απλώς αρνήθηκε να έρθει σε επαφή με οποιοδήποτε βιβλίο. Πήγαμε βόλτα με τους συμμαθητές μου στις φοιτητικές εστίες του Ζωγράφου, ένα μέρος που πηγαίναμε από το Γυμνάσιο, μετά το σχόλασμα και καθίσαμε στον ένατο όροφο χαζεύοντας την Αθήνα. Δεν θυμάμαι να μη συζητάμε τίποτα για τα μαθήματα, παρά μόνο για την ενήλικη ζωή που μας περίμενε. Όλοι θεωρούσαμε αυτονόητο πως θα περάσουμε ή απλώς ελπίζαμε αρκετά πως θα ζήσουμε τη φοιτητική ζωή - κάποιοι από εμάς ονειρευόμασταν να φύγουμε απ' την Αθήνα. Το αμέσως επόμενο πράγμα που θυμάμαι, είναι η στιγμή που γύρισα στο σπίτι, περίπου στις 10 το βράδυ. Η μητέρα μου μιλούσε στο τηλέφωνο, πιθανότατα με κάποιο συγγενή. Την ώρα που περνούσα την πόρτα της κουζίνας, έλεγε γελώντας «Τώρα, όσο διάβασε, διάβασε. Δεν θα πεθάνουμε κιόλας, αν δεν περάσει». Δεν της το είπα, αλλά το εκτίμησα.
- Άννα Νίνη

Δείτε ακόμη: Η Βιομηχανία της Ραπ στην Ελλάδα - Τζαμάλ

Έδωσα Πανελλαδικές Εξετάσεις το καλοκαίρι του 2002. Τον Σεπτέμβριο της προηγούμενης χρονιάς, όταν δηλαδή ξεκινούσε το σχολικό έτος της Γ΄ Λυκείου για 'μένα, είχε γίνει η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και είχε πεθάνει ο Στέλιος Καζαντζίδης. Αυτό δεν έχει άμεση σχέση με τις Πανελλαδικές, αλλά στο μυαλό μου τα δύο παραπάνω γεγονότα σηματοδοτούν τη «χρονιά που άλλαξε ο κόσμος». Κατά τη διάρκεια του ίδιου καθοριστικού σχολικού έτους –συγκεκριμένα, την παραμονή της πρωτοχρονιάς– ο Τσάκας κέρδισε το πρώτο Big Brother και ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης παρέλαβε από ATM το πρώτο χαρτονόμισμα σε ευρώ. Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες. Όταν φθάσαμε τον Ιούνιο στις εξετάσεις, τα πράγματα ήταν ήδη πολύ επιβαρυμένα στο υποσυνείδητο ενός μαθητή που παρακολουθούσε την επικαιρότητα και έπρεπε να καθίσει μια ζεστή μέρα πάνω από μια κόλλα αναφοράς, ένα blanco και ένα μπουκαλάκι νερό. Δεν θυμάμαι το πρώτο μάθημα στο οποίο εξεταστήκαμε, αλλά θυμάμαι καθαρά το προηγούμενο βράδυ. Συνάντησα τον φίλο μου Ηλία -σήμερα σκίπερ σε ιστιοπλοϊκά–, είπαμε για ποδόσφαιρο και λεπτές βαλβίδες σπρέι, και γυρίσαμε νωρίς στα σπίτια μας. Θυμάμαι ότι από την αγωνία μου έφαγα ένα ολόκληρο κουτί δημητριακών με γάλα, τα οποία φούσκωσαν στο στομάχι μου και μαρτύρησα όλο το βράδυ. Επίσης, ότι ζήτησα από τη μάνα μου να μου ετοιμάσει για την επόμενη μεγάλη μέρα τη γούρικη –μακρυμάνικη, παρότι έσκαγε ο τζίτζικας– μπορντό Fruit of the Loom μπλούζα μου.
- Κώστας Κουκουμάκας

Έχουν περάσει δέκα χρόνια ακριβώς από τότε που έδινα Πανελλαδικές, οι οποίες ξεκινούσαν με το μάθημα της Έκθεσης. Γενικά θυμάμαι ότι η χρονιά ήταν δύσκολη, επειδή δεν είχα μπει στη διαδικασία να εγκαταλείψω τις εξωσχολικές μου δραστηριότητες ούτε τις σαββατιάτικες εξόδους, οπότε το διάβασμα είχε συσσωρευτεί στο διάστημα μετά το Πάσχα - είχα κρατήσει όλες τις απουσίες μου και δεν πάτησα καθόλου στο σχολείο, για να κάθομαι σπίτι και να διαβάζω. Το προηγούμενο απόγευμα, είχαμε μαζευτεί με τις φίλες μου σε ένα παγωτατζίδικο στο Πασαλιμάνι. Θυμάμαι που είχαμε κάτσει στο πατάρι και από την τζαμαρία χάζευα τις βάρκες, μέχρι που έδυσε ο ήλιος. Μιλούσαμε και γελούσαμε - δεν θυμάμαι κιόλας, αν παίζαμε και κάποιο επιτραπέζιο. Μετά, κάποιοι πήγαν σπίτι για διάβασμα, κάποιοι όχι. Εγώ ήμουν κατά του να ανοίξω βιβλίο μία ημέρα πριν από τις Πανελλαδικές, άλλωστε μου το είχαν απαγορεύσει και οι καθηγητές και οι γονείς μου. Ό,τι είχα μάθει, είχα μάθει. Μετά τη βόλτα, γύρισα σπίτι, στριφογυρνούσα στο κρεβάτι και άργησα αρκετά να κοιμηθώ. Στον ύπνο μου είδα να δίνω Βιολογία - και μάλιστα ένα θέμα που τελικά έπεσε λίγες ημέρες μετά. Είναι από τα ανεξήγητα της ζωής μου. - Μελπομένη Μαραγκίδου

Δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από την περίοδο των πανελλαδικών. Όχι, δεν είμαι κωλόγρια -το 2004 έδωσα-, απλώς είχα αποφασίσει εξαρχής ότι θα σπουδάσω σε ιδιωτική σχολή αυτό που ήθελα και όχι «ό,τι κάτσει». Πέρασα, λοιπόν, τις δύο τελευταίες χρονιές του λυκείου «πετώντας χαρταετό». Δεν αγχώθηκα ούτε στιγμή και κάθε φορά που σκέφτομαι τον χαβαλέ που κάναμε, χαμογελάω. Δεν θυμάμαι τι έκανα ακριβώς την ημέρα πριν τις πανελλήνιες, αλλά λογικά έπαιζα Grand Theft Auto ή Red Alert στο P.C. Όντας παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, εξετάστηκα προφορικά σε ένα σχολείο που ήταν στη μέση του πουθενά. Σε αυτό έδιναν όσα παιδιά από τις γύρω περιοχές είχαν παρόμοια θέματα. Θυμάμαι πως την πρώτη μέρα που πήγα εκεί, θέλησα να το παίξω σκληρός και έφτυσα περνώντας μπροστά από μια άγνωστη παρέα αγοριών. Όμως, για κακή μου τύχη, τα σάλια πήγαν στο μανίκι μου και όχι, στο πάτωμα. Ευτυχώς δεν το πήρε χαμπάρι κανείς κι έτσι, σώθηκε η υπόληψη μου. Για την ιστορία, δεν πέρασα ούτε «Ζαμπονοκοπτική».
- Αντώνης Κωνσταντάρας

Η μέρα πριν από τις πανελλαδικές, νομίζω ότι ήταν η πιο χαλαρή στιγμή μου -με εξαίρεση την πενθήμερη εκδρομή- από εκείνη τη ζόρικη και διαβαστερή χρονιά. Ήταν Μάιος του 2009 και νωρίς το απόγευμα της παραμονής των Πανελλαδικών, έκανα μια γρήγορη επανάληψη σε μερικές σημειώσεις -έδινα Νεοελληνική Γλώσσα ως πρώτο μάθημα-, πίνοντας παράλληλα τον χυμό πορτοκάλι που ήταν must τα απογεύματα των Πανελλαδικών. Έπειτα, τηλεφωνήθηκα με τους δυο κολλητούς μου, για να κανονίσουμε να συναντηθούμε, όπως είχαμε συμφωνήσει. Βρεθήκαμε σε ένα από τα στέκια μας, ένα αθλητικό κέντρο, που στην ουσία ήταν κάτι σαν πάρκο. Καπνίσαμε ένα-δυο τσιγάρα, τα είπαμε και χαλαρώσαμε λίγο πριν από το μεγάλο «ματς». Επίσης, κάναμε για λίγο την περισυλλογή μας για το ποιο θέμα θα έπεφτε στην Έκθεση. Όταν βράδιασε, επιστρέψαμε όλοι στα σπίτια μας. Εγώ θυμάμαι ότι έκανα ένα μπάνιο, έφαγα, ετοίμασα τα ρούχα και τα πολεμοφόδια της επόμενης μέρας -στιλό, ταυτότητα, σκονάκια- και έπεσα για ύπνο, έχοντας τη σκέψη μου κολλημένη στο πώς θα τα πήγαινα σε αυτόν τον αγώνα που μόλις ξεκινούσε.
- Παύλος Τουμπέκης

Έδωσα Πανελλαδικές το 2010, όταν η μισή Ελλάδα πλακωνόταν με την άλλη μισή για την είσοδο στην εποχή των μνημονίων. Τα γεγονότα ήταν έντονα, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν έδινα την παραμικρή σημασία, ειδικά την ημέρα πριν από τις Πανελλαδικές, όταν η μεγαλύτερη έγνοιά μου ήταν να με πάρει ο ύπνος. Εκείνο το βράδυ, έμπλεκαν δύο αντιφατικά συναισθήματα: από τη μία, το άγχος που έφτανε στην κορύφωσή του. Από την άλλη, η ανακούφιση του «ό,τι κάναμε, κάναμε» και τώρα απλώς γράφουμε το καλύτερο δυνατό. Αφού διάβασα έναν τόνο σημειώσεις για την ευθανασία, τη δημοκρατία και όλα τα άλλα θέματα της Έκθεσης, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου -κλασική μέθοδος αποσυμπίεσης στις εξετάσεις- και αφού είπαμε πέντε βλακείες, ξεκίνησα να συγκεντρώνω όσα έπρεπε να πάρω μαζί μου στο σχολείο: στιλό -δύο μπλε τουλάχιστον, μην ξεμείνω-, μολύβι, γόμα, ξύστρα, ταυτότητα, δελτίο εξεταζομένου, μπουκαλάκι νερό, ένα κομμάτι σοκολάτας. Μετά, πρέπει να τσέκαρα εμμονικά τρεις-τέσσερις φορές αν είχα ξεχάσει κάτι. Ξάπλωσα. Εκεί που προσπαθούσα να κοιμηθώ, τηλέφωνο ο κολλητός. «Μαλάκα, κοιμάσαι;», μου λέει. Πού να κοιμάμαι, ρε άνθρωπε, όταν με παίρνεις στις 12 το βράδυ; Κλείσαμε γρήγορα και ξεκίνησα να εφαρμόζω ό,τι πιο κουλό υπάρχει: μέτρησα προβατάκια, φανταζόμουν ήρεμες θάλασσες και κύματα, τέτοια κουλά πράγματα. Με τα πολλά, με πήρε ο ύπνος. Την επόμενη μέρα, ο κολλητός μου μού είπε ότι δεν είχε κοιμηθεί καθόλου. Τουλάχιστον, είχε συνδρομή στο NBA και είδε καλό μπάσκετ.
- Θοδωρής Χονδρόγιαννος

Περισσότερα από το VICE

H Συγκλονιστική Ιστορία του Γκάνγκστερ που Ξόδεψε Πάνω από ένα Εκατομμύριο Ευρώ σε Ναρκωτικά

O M.G. Είναι ο Μικρός Αδερφός του SNIK και «Όλοι Ρωτάνε» για Αυτόν

Μιλήσαμε με τη Φιλόλογο που Επέλεξε το Κείμενό μας για το «Survivor» στο Μάθημα της Έκθεσης