Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.To Los Angeles πολλές φορές χαρακτηρίζεται ως ένα μέρος χωρίς ψυχή, μια απέραντη φωλιά κατεστραμμένων ονείρων και απίστευτα κακόγουστων φιλοδοξιών. Αλλά με το Canyon, τη νέα δουλειά του φωτογράφου Dan Wilton και του συγγραφέα Josh Jones, αυτή η άποψη ίσως αλλάξει.Το βιβλίο, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένα αντίτυπα από την Ditto Press, επικεντρώνει τη ματιά του σε ένα συγκεκριμένο μέρος αυτής της τεράστιας πόλης, όπου Angelinos κάθε είδους περπατούν, αλληλεπιδρούν και δραπετεύουν από το νέφος και τη φασαρία του κέντρου του LA. Μιλήσαμε με τον Dan και τον Josh για το νέο τους project.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Πού βρίσκεται και τι είναι το Canyon, για όλους αυτούς που δεν ξέρουν και τόσο καλά το LA;
Dan Wilton: To Runyon Canyon βρίσκεται στο τέλος του Mulholland Drive, ανάμεσα στο Βeverly Hills και τον τεράστιο λόφο που έχει πάνω του το σήμα του Hollywood. Είναι ουσιαστικά δύο μεγάλοι σκονισμένοι λόφοι γεμάτοι fitness freaks, wannabe ηθοποιούς και σκυλιά. Βρισκόμουν στο LA για μια δουλειά και έτυχε να βρίσκεται στην πόλη την ίδια περίοδο και ο Josh, οπότε έκατσα μια εβδομάδα παραπάνω για να τα πούμε και καταλήξαμε να περιφερόμαστε και να ψηνόμαστε πάνω στο Runyon.Η ιδέα του βιβλίου φαίνεται να είναι ουσιαστικά η παρουσίαση αυτού του μέρους ως ένα σπάνιο παράδειγμα, όπου ανακατεύεται ένα μεγάλο κοινωνικό δείγμα της πόλης. Γιατί αυτό είναι κάτι τόσο σπάνιο για το LA; Και, γιατί λειτουργεί έτσι το canyon;Josh Jones: Αυτό ακριβώς είναι. Πήγαμε εκεί πάνω για να δούμε τι άτομα θα συναντήσουμε και μέσα σε 15 λεπτά συνειδητοποιήσαμε πως, πάνω σε αυτό το σκονισμένο σημείο, υπήρχαν άτομα που αντιπροσώπευαν κάθε είδος ανθρώπου που υπήρχε στην πόλη. Αυτό που μας έκανε φοβερή εντύπωση ήταν πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονταν στην κορυφή της περιοχής και συνομιλούσαν. Αγόρια με grills στα δόντια και τεράστια σκυλιά συζητούσαν χαλαρά με εκατομμυριούχες ηλικιωμένες που φορούσαν μεγάλα γυαλιά και ζακέτες. Κάποιος μας είπε ότι είναι από τα ελάχιστα μέρη που το σκυλί σου μπορεί να τρέχει ελεύθερο χωρίς λουρί, οπότε υποθέτω ότι για αυτό βλέπεις τόσους ανθρώπους με τα σκυλιά τους εκεί, αλλά πιστεύω κιόλας ότι συμβαίνει επειδή κυριολεκτικά ανεβαίνεις σε ένα σημείο και είσαι μακριά από την πόλη. Η θέα είναι φανταστική και σε ταξιδεύει μακριά από το νέφος και την κίνηση και όλη την σκατίλα της καθημερινότητας. Ουσιαστικά, αποχωρίζεσαι πλήρως τον ηλεκτρισμό. Είναι επίσης ένα από τα λίγα μέρη που παρέχει στους Angelinos μια εύκολη πρόσβαση στην φύση. Αλλά ουσιαστικά το ζουμί είναι η θέα. Είναι απίστευτη, όταν μπορείς να την δεις.
Dan Wilton: To Runyon Canyon βρίσκεται στο τέλος του Mulholland Drive, ανάμεσα στο Βeverly Hills και τον τεράστιο λόφο που έχει πάνω του το σήμα του Hollywood. Είναι ουσιαστικά δύο μεγάλοι σκονισμένοι λόφοι γεμάτοι fitness freaks, wannabe ηθοποιούς και σκυλιά. Βρισκόμουν στο LA για μια δουλειά και έτυχε να βρίσκεται στην πόλη την ίδια περίοδο και ο Josh, οπότε έκατσα μια εβδομάδα παραπάνω για να τα πούμε και καταλήξαμε να περιφερόμαστε και να ψηνόμαστε πάνω στο Runyon.Η ιδέα του βιβλίου φαίνεται να είναι ουσιαστικά η παρουσίαση αυτού του μέρους ως ένα σπάνιο παράδειγμα, όπου ανακατεύεται ένα μεγάλο κοινωνικό δείγμα της πόλης. Γιατί αυτό είναι κάτι τόσο σπάνιο για το LA; Και, γιατί λειτουργεί έτσι το canyon;Josh Jones: Αυτό ακριβώς είναι. Πήγαμε εκεί πάνω για να δούμε τι άτομα θα συναντήσουμε και μέσα σε 15 λεπτά συνειδητοποιήσαμε πως, πάνω σε αυτό το σκονισμένο σημείο, υπήρχαν άτομα που αντιπροσώπευαν κάθε είδος ανθρώπου που υπήρχε στην πόλη. Αυτό που μας έκανε φοβερή εντύπωση ήταν πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονταν στην κορυφή της περιοχής και συνομιλούσαν. Αγόρια με grills στα δόντια και τεράστια σκυλιά συζητούσαν χαλαρά με εκατομμυριούχες ηλικιωμένες που φορούσαν μεγάλα γυαλιά και ζακέτες. Κάποιος μας είπε ότι είναι από τα ελάχιστα μέρη που το σκυλί σου μπορεί να τρέχει ελεύθερο χωρίς λουρί, οπότε υποθέτω ότι για αυτό βλέπεις τόσους ανθρώπους με τα σκυλιά τους εκεί, αλλά πιστεύω κιόλας ότι συμβαίνει επειδή κυριολεκτικά ανεβαίνεις σε ένα σημείο και είσαι μακριά από την πόλη. Η θέα είναι φανταστική και σε ταξιδεύει μακριά από το νέφος και την κίνηση και όλη την σκατίλα της καθημερινότητας. Ουσιαστικά, αποχωρίζεσαι πλήρως τον ηλεκτρισμό. Είναι επίσης ένα από τα λίγα μέρη που παρέχει στους Angelinos μια εύκολη πρόσβαση στην φύση. Αλλά ουσιαστικά το ζουμί είναι η θέα. Είναι απίστευτη, όταν μπορείς να την δεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι είδους άτομα συναντήσατε όταν φωτογραφίζατε εκεί πάνω;
Dan: Όλα τα άτομα που μπορείς να φανταστείς. Εκατομμυριούχους, fitness freaks, γκάνγκστερ, έναν τύπο που μας είπε την ιστορία ενός σκύλου που τον μεγάλωσαν άγριες γάτες σε έναν ναό Sikh, καλλιεργητές χόρτου, wannabe μοντέλα, τυχοδιωκτικές μαμάδες που ήθελαν να γίνουν οι κόρες τους μοντέλα, αρκετούς ηθοποιούς, άτομα που τρώνε kale, σκηνοθέτες βίντεοκλιπ και πολλούς επιχειρηματίες. Αυτό που τους ένωνε, είναι ότι όλοι ήταν στο κυνήγι της ζωής. Λατρεύω το LA.Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που σας έμεινε περισσότερο;
Josh: Η αγαπημένη μου ήταν μια κυρία που την έλεγαν Yolande. Ήταν μια υπέροχη γιαγιά, η οποία άρχισε να μας λέει την απίθανη ιστορία της. Γεννήθηκε στο Βέλγιο, πήγε σχολείο στο Windsor, μετακόμισε στην Αμερική επειδή λάτρευε την Doris Day και έγινε ένα από τα κουνελάκια του Playboy στο αυθεντικό Playboy bar του Σικάγο. Μετά έφυγε από μια κακή σχέση, «δραπετεύοντας» στο LA, συνάντησε τον τύπο που έγραψε την Μεγάλη Απόδραση των 11 (την ταινία με τον Michael Caine, τον Pele και τον Sylvester Stallone) και παντρεύτηκαν. Έζησαν στο Canyon πριν γίνει πάρκο και μας είπε ότι είχε δει τα φαντάσματα δύο Ινδιάνων εκεί. Μας είπε επίσης ότι είχε γειτόνισσα μια κυρία που την έλεγαν Blanche, η οποία είχε διασχίσει την απόσταση από το LA μέχρι την Oklahoma με το άλογό της τη δεκαετία του '30 και είχε αγοράσει στρέμματα γης και ένα δολάριο το καθένα. Στην συνέχεια έχτισε μια καλύβα και πέθανε εκεί σε ηλικία 102 ετών.
Dan: Όλα τα άτομα που μπορείς να φανταστείς. Εκατομμυριούχους, fitness freaks, γκάνγκστερ, έναν τύπο που μας είπε την ιστορία ενός σκύλου που τον μεγάλωσαν άγριες γάτες σε έναν ναό Sikh, καλλιεργητές χόρτου, wannabe μοντέλα, τυχοδιωκτικές μαμάδες που ήθελαν να γίνουν οι κόρες τους μοντέλα, αρκετούς ηθοποιούς, άτομα που τρώνε kale, σκηνοθέτες βίντεοκλιπ και πολλούς επιχειρηματίες. Αυτό που τους ένωνε, είναι ότι όλοι ήταν στο κυνήγι της ζωής. Λατρεύω το LA.Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που σας έμεινε περισσότερο;
Josh: Η αγαπημένη μου ήταν μια κυρία που την έλεγαν Yolande. Ήταν μια υπέροχη γιαγιά, η οποία άρχισε να μας λέει την απίθανη ιστορία της. Γεννήθηκε στο Βέλγιο, πήγε σχολείο στο Windsor, μετακόμισε στην Αμερική επειδή λάτρευε την Doris Day και έγινε ένα από τα κουνελάκια του Playboy στο αυθεντικό Playboy bar του Σικάγο. Μετά έφυγε από μια κακή σχέση, «δραπετεύοντας» στο LA, συνάντησε τον τύπο που έγραψε την Μεγάλη Απόδραση των 11 (την ταινία με τον Michael Caine, τον Pele και τον Sylvester Stallone) και παντρεύτηκαν. Έζησαν στο Canyon πριν γίνει πάρκο και μας είπε ότι είχε δει τα φαντάσματα δύο Ινδιάνων εκεί. Μας είπε επίσης ότι είχε γειτόνισσα μια κυρία που την έλεγαν Blanche, η οποία είχε διασχίσει την απόσταση από το LA μέχρι την Oklahoma με το άλογό της τη δεκαετία του '30 και είχε αγοράσει στρέμματα γης και ένα δολάριο το καθένα. Στην συνέχεια έχτισε μια καλύβα και πέθανε εκεί σε ηλικία 102 ετών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς αντιδρούσε ο κόσμος όταν τους μιλούσατε, ενώ εκείνοι έτρεχαν ή έκαναν την βόλτα τους; Ενοχλήθηκε κάποιος;
Josh: Το βολικό πράγμα με το LA είναι πως όλοι θέλουν να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Βοηθάει επίσης το γεγονός ότι ο Dan κάνει ένα σχεδόν Hugh Grantικό «Γεια σας. Τι κάνετε; Είμαι από την Αγγλία.», το οποίο το λατρεύουν όλοι. Το project φάνηκε να ενδιαφέρει τον κόσμο, όπως και το γεγονός ότι το κάναμε για την πλάκα μας. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου στον οποίο μιλήσαμε δεν είχαν ξαναδεί κάμερα με φιλμ, το οποίο είναι κάπως ανησυχητικό αλλά λειτούργησε ως ένα καλό μέσο για να σπάσει ο πάγος.Θεωρείτε το canyon ως ένα αντίδοτο για το υπόλοιπο LA; Πώς νιώθετε γενικότερα για την πόλη, μιας και υπάρχει η αίσθηση πως χωρίζει τους ανθρώπους.
Dan: Τη λατρεύω. Έχει φτιάξει ένα πολύ κακό όνομα, για πολλά πράγματα, αλλά κάθε φορά που την έχω επισκεφτεί έχω γνωρίσει μερικούς πολύ καλούς και δημιουργικούς ανθρώπους. Από την άλλη, δεν έχω εξερευνήσει όλη την πόλη. Αν ήμουν από το LA και με πήγαιναν στο Peckham ας πούμε, θα έλεγα πως είχα συναντήσει ένα μάτσο δημιουργικούς ανθρώπους και ότι είδα μερικά ωραία μπαρ. Αν με είχαν πάει στο Brent Cross όμως, αμφιβάλλω αν θα μου άρεσε και τόσο.Μπορείτε να προ-παραγγείλετε το βιβλίο εδώ.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Josh: Το βολικό πράγμα με το LA είναι πως όλοι θέλουν να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Βοηθάει επίσης το γεγονός ότι ο Dan κάνει ένα σχεδόν Hugh Grantικό «Γεια σας. Τι κάνετε; Είμαι από την Αγγλία.», το οποίο το λατρεύουν όλοι. Το project φάνηκε να ενδιαφέρει τον κόσμο, όπως και το γεγονός ότι το κάναμε για την πλάκα μας. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου στον οποίο μιλήσαμε δεν είχαν ξαναδεί κάμερα με φιλμ, το οποίο είναι κάπως ανησυχητικό αλλά λειτούργησε ως ένα καλό μέσο για να σπάσει ο πάγος.Θεωρείτε το canyon ως ένα αντίδοτο για το υπόλοιπο LA; Πώς νιώθετε γενικότερα για την πόλη, μιας και υπάρχει η αίσθηση πως χωρίζει τους ανθρώπους.
Dan: Τη λατρεύω. Έχει φτιάξει ένα πολύ κακό όνομα, για πολλά πράγματα, αλλά κάθε φορά που την έχω επισκεφτεί έχω γνωρίσει μερικούς πολύ καλούς και δημιουργικούς ανθρώπους. Από την άλλη, δεν έχω εξερευνήσει όλη την πόλη. Αν ήμουν από το LA και με πήγαιναν στο Peckham ας πούμε, θα έλεγα πως είχα συναντήσει ένα μάτσο δημιουργικούς ανθρώπους και ότι είδα μερικά ωραία μπαρ. Αν με είχαν πάει στο Brent Cross όμως, αμφιβάλλω αν θα μου άρεσε και τόσο.Μπορείτε να προ-παραγγείλετε το βιβλίο εδώ.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
