Μία Κρατούμενη Μιλά για την Πρώτη Φορά που Έκανε Σεξ στη Φυλακή

Το σεξ είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής και αυτό ισχύει για όλους — είτε είσαι ελεύθερος είτε φυλακισμένος. Παρόλα αυτά, το να διατηρείς μια σχέση ενώ είσαι στη φυλακή είναι πολύ δύσκολο, ιδίως αν ο αγαπημένος σου είναι έξω. 

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι κρατούμενοι επιτρέπεται να δουν τους συντρόφους τους σε επισκέψεις χωρίς επιτήρηση, που οργανώνονται σε ιδιωτικά δωμάτια μέσα στη φυλακή. Όμως στη Βρετανία τέτοιες επισκέψεις απαγορεύονται. Κάποιοι κρατούμενοι επιτρέπεται να πάνε σπίτι να δουν την οικογένειά τους, μάξιμουμ μια φορά στις 14 μέρες. Αλλά αυτό σπάνια λειτουργεί πρακτικά. «Οι επισκέψεις στο σπίτι είναι πολύ περιορισμένες και συνήθως για κρατούμενους μικρής επικινδυνότητας, που κοντεύουν να τελειώσουν την ποινή τους», λέει η  Laura Beesley, επικεφαλής επικοινωνίας στη ΜΚΟ Prison Advice & Care Trust.

Έρευνες δείχνουν ότι οι συζυγικές επισκέψεις ενισχύουν τους οικογενειακούς δεσμούς και την ποιότητα ζωής των κρατουμένων. Επίσης δείχνουν ότι οι φυλακές που τις επιτρέπουν στις ΗΠΑ -η πολιτική διαφέρει ανάλογα την πολιτεία- έχουν μικρότερο ποσοστό βίας. Μια μελέτη του 2012 περιέγραφε τις συζυγικές επισκέψεις ως ισχυρό κίνητρο για καλή συμπεριφορά των κρατουμένων ώστε να μη χάσουν αυτά τα δικαιώματα.

Στο Βέλγιο τα ζευγάρια πρέπει να έχουν νομική σχέση ή να αποδεικνύουν ότι είναι σε σταθερή σχέση ώστε να έχουν αυτά τα δικαιώματα. Οι συναντήσεις συμβαίνουν σε ένα στούντιο, έξω από τη φυλακή, όπου υπάρχει περισσότερη ιδιωτικότητα. Ο νόμος επιτρέπει μια επίσκεψη δύο ωρών τον μήνα, αλλά κάποιες φυλακές είναι πιο επιεικείς.

Η Florence (το όνομα της οποίας έχει αλλαχθεί για λόγους προστασίας ταυτότητας, όπως και άλλα ονόματα στο κείμενο) είναι στη φυλακή εδώ και επτά χρόνια - πρώτα στη Mons, έπειτα στη Berkendael. Η τελευταία επιτρέπει στους κρατούμενους δύο με τέσσερις επισκέψεις τον μήνα. Με τον φίλο της, Daniel, κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να κρατήσουν τη σχέση ζωντανή αλλά το σύστημα τους επηρεάζει. Μας μίλησαν για την πρώτη τους επίσκεψη χωρίς επιτήρηση και τις δυσκολίες του να διατηρήσουν την αγάπη και τη σύνδεση.

Η συνέντευξη είναι απόσπασμα από το podcast Sexualité Sous Surveillance (Σεξουαλικότητα υπό Επιτήρηση - διαθέσιμο μόνο στα γαλλικά), και αφορά τη σεξουαλική ζωή των γυναικών στη φυλακή.

Florence: Πριν την επίσκεψη φτιάχτηκα - μαλλιά, μακιγιάζ και τα λοιπά. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε ένιωθα αγωνία .Έπειτα άνοιξαν την πόρτα μου και ρώτησαν αν ήμουν έτοιμη — είπα ναι αλλά δεν ήμουν. Ο φρουρός με συνόδευσε σε κάτι άγνωστους στριφογυριστούς διαδρόμους. Όλοι με κοίταζαν περίεργα και φώναζαν πράγματα του τύπου «Θες να γαμηθούμε»;Έκαναν αηδιαστικά σχόλια αλλά οι δεσμοφύλακες δεν έκαναν επιπλήξεις.

Προσπαθούσα να σκέφτομαι τον φίλο μου - το άτομο που η καρδιά και το σώμα μου ποθεί τόσο πολύ. Αλλά ένιωθα μακριά από αυτού του είδους την τρυφερότητα, την αίσθηση που συσχετίζω με την πράξη του έρωτα. Κάποιος που έδωσε σεντόνια και μια μεγάλη πετσέτα. Έπειτα πήγα σε μια νέα πτέρυγα - άλλος ένας διάδρομος γεμάτος πόρτες. Τα σχόλια δεν άργησαν. «Πάρε μου μια πίπα, άντε γαμήσου πουτάνα». Ήθελα να το βάλω στα πόδια.

Ήμουν φοβισμένη και ο δεσμοφύλακας με κοίταξε και άρχισε να γελάει. Άνοιξε μια πόρτα και μπήκα μέσα. Μου είπε ότι ο φίλος μου θα ερχόταν όπου να ‘ναι.

Μέσα, το πάτωμα είχε υγρασία και υπήρχε ένας πολύ αηδιαστικός καναπές-κρεβάτι. Επίσης μια φορητή τουαλέτα, ένα χαλασμένο ντους —τα κορίτσια με είχαν προειδοποιήσει— και μια φρικτή μπόχα σεξ και ιδρώτα. Η ατμόσφαιρα ήταν αηδιαστική. Έπειτα άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο φίλος μου. Καθώς έκλεινε, κάποιος απ’ έξω φώναξε «Καλά γαμήσια».

Daniel: Ήταν σκέτος εφιάλτης. Μας έδωσαν ένα κατωσέντονο κι ένα πανωσέντονο, αλλά όχι κουβέρτα. Ήταν όλα καλυμμένα με νάιλον. Υπήρχε ένα ραδιόφωνο για να μην ακούς τις φωνές των κρατουμένων δίπλα και ό,τι άλλο θόρυβο έκαναν. Υπήρχαν και προφυλακτικά. Όταν ο δεσμοφύλακας έκλεισε την πόρτα και μείναμε μόνοι καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια να ξεχάσουμε πού ήμασταν. Πρέπει να ξεχαστείς αν θέλεις να περάσεις έστω και λίγο καλά. Κάτσαμε αγκαλιά.

Florence: Καθόμασταν αγκαλιασμένοι, εγώ έκλαιγα και έτρεμα. Με κρατούσε σφιχτά. Ήταν λες και κράτησε μέρες αλλά ήταν μόνο 45 λεπτά — κοιτάξαμε το ρολόι. Τα ουρλιαχτά απ’ έξω ησύχασαν αλλά δεν σταμάτησαν τελείως. Ανοίξαμε τον καναπέ κρεβάτι, βάλαμε τα σεντόνια, γδυθήκαμε και κουλουριαστήκαμε ο ένας πάνω στον άλλον γυμνοί. Ένιωσα αυτή την πολύ ιδιαίτερη τρυφερότητα που ανέφερα πριν.

Μείναμε εκεί ακίνητοι και σκεφτόμασταν το ίδιο πράγμα, χωρίς να παραδεχόμαστε πόσο τοξικό ήταν όλο αυτό. Έτσι είναι πια η σεξουαλική μας ζωή;

Daniel: Για μας μεγαλύτερη σημασία έχει η σύνδεση - όχι απαραίτητα το σεξ. Το σημαντικό είναι να αγκαλιάζεις τον άλλον και να φιλιέστε χωρίς να σας παρακολουθούν, χωρίς να αναρωτιέσαι «Αργούμε πολύ; Θα μας χωρίσουν»; Μπορείς να φερθείς πιο φυσικά χωρίς κάμερες ή φύλακες.

Δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος για φαντασιώσεις ή φρουφρού κι αρώματα, ούτε καν για σέξι εσώρουχα. Δεν είναι διασκεδαστικό να σκέφτεσαι ότι θα πρέπει να το κάνεις για χρόνια. Αλλά δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς, δεν υπάρχει και εναλλακτική.

Florence: Κάναμε έρωτα στην τέταρτη επίσκεψη. Οι άνθρωποι είμαστε απίστευτα προσαρμοστικοί. Συνηθίζουμε τα πάντα. Μπορείς να κάνεις έρωτα ενώ αγνοείς το δωμάτιο και τα σχόλια απ’ έξω.

Δεν είχαμε θέρμανση και μέναμε στο κέντρο του καναπέ-κρεβατιού γιατί ήταν εντελώς ξεχαρβαλωμένος Πέσαμε μερικές φορές και γελάσαμε. Δεν κάνουμε έρωτα κάθε φορά, αν και έχουμε πολύ λίγες ευκαιρίες — δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι. Καταπιέζομαι σεξουαλικά.

Daniel: Νομίζω ότι πρέπει να είσαι βαθιά ερωτευμένος για να λειτουργήσει, αυτό είναι το μόνο που σε κρατάει. Δεν σε γεμίζει, αλλά κάνεις ό,τι μπορείς. Δεν θα αντικαταστήσει ποτέ το να αποκοιμιέμαι έχοντας την στην αγκαλιά μου ή να ξυπνάμε το πρωί μαζί.

Η σεξουαλική μας ζωή είναι τελείως περιορισμένη. Έχουμε δικαίωμα να κάνουμε έρωτα την τάδε μέρα από τις 2.30 ως τις 6.30. Δεν λειτουργεί έτσι ο έρωτας αλλά έτσι λειτουργεί το σοφρωνιστικό σύστημα. Μετά από επτάμιση χρόνια το ξεχνάς και τελικά μέσα στο πλαίσιο αυτών των περιορισμών η σεξουαλική μας ζωή είναι όσο καλύτερη γίνεται.

Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με το σοφρωνιστικό σύστημα. Αν κάνεις σκηνές, φωνάζεις ή τσακώνεσαι με τους δεσμοφύλακες, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Πρέπει να είσαι ικανοποιημένος με αυτό που έχεις και να το απολαμβάνεις όσο περισσότερο μπορείς. Κατά κάποιον τρόπο εκτίω κι εγώ την ποινή της Florence - το λέει και η ίδια. Αν είσαι ο ελεύθερος σύντροφος έχεις περισσότερη ελευθερία στην καθημερινότητά σου αλλά ψυχολογικά υφίστασαι την ίδια τιμωρία με τον άνθρωπό σου.

Περισσότερα από το VICE

«Στελέχη Είχαν Σεξουαλικές Σχέσεις με Τρόφιμες» - Όσα Έζησα στην Κιβωτό Μαζί με τα Αδέρφια μου

«Ήθελε να Βάψει τη Ferrari του Μέσα σε 96 Ώρες» - Η Τρελή Ζωή των Βοηθών Πολυτελείας των Ποδοσφαιριστών

Γιατί Κάποιοι Άνθρωποι Τηγανίζουν το Νερό;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.