Οι Say Lou Lou Eίναι οι 23χρονες Φεμινίστριες της Pop που Θέλουν να Ψηφίζεις στις Εκλογές

Photos courtesy of Say Lou Lou.

Οι Say Lou Lou είναι μία μπάντα που έγινε γνωστή από τα αέρινα φορέματα τους, τις ζηλευτές μπούκλες τους και το γεγονός ότι είναι δίδυμες καλλονές με αυστραλιανή και σουηδική καταγωγή που τραγουδούν όσο αιθέρια και τα ξωτικά των παραμυθιών του Βορρά. Τις αγάπησα από την πρώτη φορά που άκουσα το «Maybe you» και άπλωσα το χέρι μου στον αέρα ως άλλη Celine Dion στη Eurovision γιατί η ονειρική τους pop είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε για να ξεχαστούμε μετά από μία μέρα στο γραφείο με ένταση και πανικό που ούτε με παυσίπονα ή Xanax δεν αντιμετωπίζεται.

Οι αδερφές Elektra και Miranda Kilbey είναι κόρες του γνωστού rock θρύλου Steve Kilbey των Church, μίας αυστραλιανής μπάντας που υπήρξε μέρος του post punk κινήματος στα 80s και είναι ενεργή από το 1981 μέχρι και σήμερα (!). Η μητέρα τους Karin Jansson ήταν, επίσης, κιθαρίστρια των Pink Champagne, ενός φεμινιστικού punk συγκροτήματος στη Σουηδία των 80s. Με αυτούς τους γονείς ήταν λίγο δύσκολο τα κορίτσια να πέσουν μακριά από τη μηλιά. Και μπορεί να έγιναν μουσικοί και οι ίδιες, αλλά με κάποιο τρόπο έκαναν τη δική τους επανάσταση και αντί να ασχοληθούν με την κιθαριστική μουσική που μεγάλωσαν οι Say Lou Lou επέλεξαν να τραγουδήσουν τα ιδανικά τους μέσα από μελωδικές dream pop μελωδίες. Με την προκατάληψη ότι πρόκειται για δύο κορίτσια που ασχολούνται μόνο πώς θα φαίνονται εντυπωσιακά όμορφες, γιατί χωρίς υπερβολές το κάλλος τους σε συνεπαίρνει άσχετα από τη σεξουαλικότητα σου, η συνέντευξη τους μαζί τους ήταν ίσως η πιο ουσιαστική κουβέντα που έχω κάνει ποτέ με νέο καλλιτέχνη.

Το βράδυ που τραγούδησαν στην Αθήνα στο Plissken φεστιβάλ στην τιμημένη σκηνή του Vice η Miranda και η Elektra έγιναν 23, αλλά το νεαρό της ηλικίας τους δεν τους εμποδίζει ώστε να παθιασμένες με την πολιτική και το φεμινισμό, να μιλάνε χωρίς ενοχές για τα παιδικά τους pop ακούσματα που περιμαλαβάνουν τους Antique και την Έλενα Παπαρίζου (κόντρα στο hipster ξόρκισμα που δαιμονοποιεί κάθε mainstream ποπ αναφορά) και τη μόδα ως νέα fashion icons (τα κορίτσια είναι και ambassadors του οίκου Gucci) . Εδώ η κουβεντούλα μας με τα κορίτσια.

Είστε Αυστραλές και Σουηδές. Που μεγαλώσατε;

Μία από τις δύο έχει και ελληνικό όνομα. Μεγαλώσαμε στην Αυστραλία μέχρι τα 4 και μετακομίσαμε στη Σουηδία. Πήγαμε σχολείο εκεί και ξαναπήγαμε στην Αυστραλία όταν πήγαμε στο λύκειο. Αλλά πηγαίναμε κάθε χρόνο για διακοπές εκεί γιατί επισκεπτόμασταν συγγενείς.

Έχετε ξανάρθει στην Ελλάδα;

Ναι, πολλές φορές για διακοπές. Στα Κουφονήσια, στο Κάτω Κουφονήσι. Στη Νάξο. Στην Κέρκυρα. Στην Κρήτη. Οι Σουηδοί αγαπάνε τα ελληνικά νησιά. Δεν ξέρουμε κανένα που να μην έχει έχει έρθει στην Ελλάδα.

Βλέπετε διαφορές στη χώρα από τις πρώτες επισκέψεις και τώρα;

Πάρα πολλές. Βλέπουμε πως υπάρχει πολλή περισσότερη νεανική κουλτούρα πια. Υπάρχει περισσότερη αναρχία. Είναι πιο cool. Επειδή η κατάσταση στην Ευρώπη είναι αυτή που είναι πια η νεανική κουλτούρα έχει δυναμώσει τόσο πολύ όσον αφορά στην τέχνη και τη μουσική και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Ξέρετε ελληνικές μπάντες;

Όχι. Αλλά όταν μεγαλώναμε στη Σουηδία η μεγαλύτερη pop μπάντα ήταν οι Antique. Την αγαπούσαμε ως παιδιά την Έλενα Παπαρίζου. Όλα τα παιδιά έφτιαχναν ψεύτικους στίχους επειδή δεν μπορούσαμε να τραγουδήσουμε ελληνικά. Όλοι την αγαπάνε στη Σουηδία. Είχαμε έρθει στα νησιά με τους γονείς και τραγουδούσαμε το «Δυνατά, δυνατά» και μας είπαν ότι αυτό δεν είναι τραγούδι για παιδιά. Για απόψε στείλαμε μήνυμα στη φίλη μας τη Marina Diamandis από τους Marina and the Diamonds και μας έστειλε κάτι που δεν μπορούμε να προφέρουμε. Έχουμε πολλούς φίλους Έλληνες. Το Δημήτρη, το Ποσειδώνα και άλλους. Θα επιστρέψουμε για διακοπές στην Ελλάδα σε μία εβδομάδα.

Ξέρουμε ήθη και έθιμα της χώρας όπως αυτό που σπάνε πιάτα και θα πάμε και σε ένα τέτοιο party όταν επιστρέψουμε. Έλληνας είναι ο φίλος μας και τραγουδιστής των Foals, ο Γιάννης Φιλιππάκης. Είναι πολύ περήφανος για την ελληνική καταγωγή του και συνέχεια λέει πως δεν καταλαβαίνουν έξω τις ρίζες και είναι πολύ προστατευτικός με την Ελλάδα. Η Marina και ο Γιάννης έχουν πολύ έντονο το ελληνικό στοιχείο στο χαρακτήρα τους και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Τις προάλλες ήμασταν στο Λονδίνο με τη Μαρίνα και είδε το διάσημο στυλίστα Πάνο Γιάπάνη (που ντύνει την Courtney Love και ένα κάρο άλλους celebrities) και έλεγαν πράγματα που δεν καταλαβαίναμε στα ελληνικά.

Πως είναι να είστε μία pop μπάντα ανάμεσα σε rock μπάντες σε φεστιβάλ;

Έχουμε μπάντα με όργανα όπως και μία κανονική rock μπάντα στα live μας. Ο μπαμπάς μας είναι rock μουσικός και η μαμά μας ήταν σε punk μπάντα και όλοι οι θείοι μας ήταν rock μουσικοί, οπότε πάντα φανταζόμασταν τη μπάντα μας pop στις ηχογραφήσεις, αλλά πιο rock πάνω στη σκηνή. Δεν στεκόμαστε απλά στη σκηνή με synths στατικές, αλλά κάνουμε performance με ενέργεια.

Ποιο είναι το συγκλονιστικό πράγμα που έχει συμβεί στα live σας;

Στα live που οι άνθρωποι που έρχονται για εμάς ευχαριστιούνται και νιώθουν κάθε τραγούδι μας. Δεν συμβαίνει το ίδιο στα φεστιβάλ. Σε ξέρουν, δε σε ξέρουν περνάς καλά και αυτό έχει σημασία σε ένα φεστιβάλ (καταλαβαίνετε όλοι στο σημείο αυτό ότι τα κορίτσια δεν απάντησαν ποτέ στην ερώτηση μου, αλλά ήταν χειμαρρώδεις και ευχάριστα φλύαρες σε σημείο να χαθεί ο ειρμός της κουβέντας χωρίς καν να καταλάβουμε ότι δεν απάντησαν ποτέ).

Έχετε δυνατό gay κοινό στην Ελλάδα. Πως νιώθετε για αυτό;

Και στο Βέλγιο. Παντού μάλλον. Οι φανατικοί θαυμαστές στον κόσμο που έχουν τα fan sites είναι όλοι gay και νέοι. Είναι τόσο γλυκείς. Τους αγαπάμε.

Το στυλ σας είναι πολύ επιδραστικό και συνοδεύει συχνά τα σχόλια που γίνονται για την μπάντα. Προφανώς επηρεάζεται από τα 70s που αγαπάτε. Η ερώτηση μου είναι αν η μόδα επηρεάζει τη μουσική ή το αντίστροφο, σύμφωνα με την άποψη σας.

Δεν ξέρουμε πολλά από σχεδιαστές, αλλά νιώθουμε ότι η μόδα επηρεάζεται πολύ από τη μουσική. Στη Σουηδία, στην Ευρώπη και στην Αμερική υπάρχει μια άνθιση της καλής μουσικής που εκφράζεται κοινωνικά και πολιτικά. Το στυλ ενός καλλιτέχνη είναι μια αντίδραση σε όσα γίνονται στον κόσμο. Τα fashion brands που θέλουν να είναι πάντα μπροστά θέλουν να χρησιμοποιήσουν την προσωπικότητα σημαντικών καλλιτεχνών επειδή τα icons αντιπροσωπεύουν τη νέα γενιά γι’αυτό και αλληλοεπηρεάζονται τόσο.

Μιλώντας για icons θέλω να μου πείτε για τη σουηδική μουσική που είναι η πιο ενεργή μουσική σκηνή στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Υπάρχει η έννοια της σκηνής και της συλλογικότητας;

Ναι, αλλά δεν είμαστε μέλος αυτής επειδή έχουμε περάσει τόσο πολύ καιρό στο Λονδίνο. Υπάρχει σκηνή και ιδιαίτερα μεγάλη γυναικεία rap σκηνή που συνδυάζεται με άνθιση του φεμινισμού στη Σουηδία. Είμαστε μέρος αυτής της σκηνής με την έννοια ότι έχουμε δώσει κομμάτια μας σε δύο συλλογές με φεμινιστικά τραγούδια, θέμα που το γυναικείο rap πραγματεύεται κατά κόρον στη Σουηδία.

Είστε δηλαδή υπέρ του μότο «Girl Power»;

Ναι, και στη Σουηδία είναι ακριβώς αυτή η κοινωνική πραγματικότητα. Είναι η πρώτη χώρα που έστειλε στην Ευρωβουλή κόμμα φεμινισμού και μάλιστα στις Ευρωεκλογές πήραν σχεδόν 6%. Αυτό είναι πολύ cool. Και πολλοί άντρες το στηρίζουν. Οι Σουηδοί σπάνε τα στερεότυπα. Στηρίζουν τους gay, τις τρανσέξουαλ και αυτό φαίνεται και από τους μουσικούς στη Σουηδία. Στηρίζουμε την ελευθερία.

Είστε πολιτικοποιημένες στα 23 σας. Ψηφίσατε στις ευρωεκλογές;

Ναι, το κόμμα του φεμινισμού. Είναι πολύ σημαντικό να ψηφίζουμε στις εκλογές οι νέοι και να μην αδιαφορούμε. Οι φίλοι μας στο Λονδίνο απείχαν όπως πάρα πολλοί άλλοι γιατί νιώθουν ότι δεν τους αφορά και είδατε τι συνέβη τελικά. Ψήφισαν οι συντηρητικοί και οι αναχρονιστές και σε πάρα πολλές χώρες ακροδεξιοί μπήκαν στη Βουλή. Αν αδιαφορούμε σε τέτοια θέματα και δεν ψηφίζουμε αυτά συμβαίνουν. Οι Σουηδοί καλλιτέχνες παρότρυναν τον κόσμο να πάει να ψηφίσει και από τη Lykke Li και τη Robyn μέχρι τους Knife και τη Nina Persson των Cardigans έκαναν έναν φεμινιστικό δίσκo για να δείξουν πόσο σημαντικό είναι να ψηφίσεις και να στηρίξεις κόμματα σαν και αυτό.

Πως νιώθετε για την άνοδο της ακροδεξιάς και για την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Υπάρχουν καλά και κακά του να είσαι μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι να καλλιεργηθεί μια συλλογική αντίληψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ισότητα. Ως ενότητα οι λαοί και όχι μονάδα είναι πιο εφικτό. Και πλέον σχεδόν όλες οι χώρες στέλνουν στο ευρωκοινοβούλιο ρατσιστικά κόμματα και αυτό είναι εμετικό και μας τρομάζει. Η νεανική κουλτούρα θα το ανατρέψει αυτό. Η τέχνη και η μουσική μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό γι’αυτό και τα φεστιβάλ είναι σημαντικά.

Γιατί οι νέοι είναι απολιτίκ;

Γιατί νομίζουν ότι δεν τους αφορά. Αλλά τελικά βλέπουν πόσοι ρατσιστές, ομοφοβικοί, αντιφεμινιστές υπάρχουν και τελικά λένε πως έπρεπε να είχαν ψηφίσει. Όταν οι άνθρωποι αδρανούν ιστορικά έχουν παρατηρηθεί τέτοια φαινόμενα και πάντα αντιδρούν a posteriori. Είναι σημαντικό να ασχοληθούν οι νέοι με την πολιτική και οι μπάντες να ενθαρρύνουν αυτό. Οι πολιτικοί μιλάνε στους λαούς με ορολογία και οικονομικά στοιχεία που δεν καταλαβαίνουν οι νέοι και αυτό που χρειαζόμαστε είναι ιδεολογία. Να πούνε οι πολιτικοί τι πρεσβεύει μια χώρα, ποια είναι τα ιδανικά της. Και η μουσική, οι ταινίες και η τέχνη μπορεί να γίνει κινητήριος δύναμη γι’αυτό.

Υπάρχει κάποιο κόμμα που να αντιπροσωπεύει αυτό για εσάς στην Ευρώπη;

Δεν υπάρχει το τέλειο κόμμα, αλλά υπάρχουν σπουδαίοι πολιτικοί. Καταληκτικά όταν ψηφίζει πρέπει να εμπιστευτείς το ένστικτο σου και πιστεύω σου.

Που μένετε τελικά;

Στο Λονδίνο κυρίως. Και στη Στοκχόλμη. Ήταν δύσκολο στην αρχή να μένουμε εκεί, αλλά τώρα είναι το δεύτερο σπίτι μας. Είναι ένα πολύ δημιουργικό μέρος με υπέροχους ανθρώπους.

Που θα θέλατε να μένετε;

Στο Σίδνεϊ. Θα θέλαμε να κάνουμε παιδιά και μεγαλώσουμε εκεί. Οι άνθρωποι είναι υπέροχοι, χαρούμενοι και αστείοι και γελάς συνέχεια. Όποτε πάμε εκεί γελάμε ασταμάτητα. Εκεί οι άνθρωποι δεν παίρνουν τον εαυτό τους υπερβολικά στα σοβαρά σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.