Kάποιες Ιδιοφυίες Έφτιαξαν «Βενζίνη» από Μπύρα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Η Νέα Ζηλανδία έκανε ένα βήμα πιο κοντά στη μετατροπή της σε μια πλήρη ουτοπία, όπου τα χαμόγελα θα λειτουργούν ως χρήματα και η κατανάλωση μπύρας θα έχει τον ρόλο του περιβαλλοντικού ακτιβισμού. Από σήμερα, οι Nεοζηλανδοί οδηγοί μπορούν να ανεφοδιάζουν τα αυτοκίνητά τους με το «DB Εxport Brewtroleum», ένα βιοκαύσιμο που παράγεται από τα απομεινάρια μαγιάς από την παραγωγή μπύρας.

Ο Simon Smith, ένας εκπρόσωπος της «DB Export» -ζυθοποιία της Νέας Ζηλανδίας που δημιούργησε το βιοκαύσιμο Brewtroleum- είπε ότι είναι πραγματικά εύκολο να μετατραπεί η μπύρα σε κάτι που μπορεί να «τρέξει» ένα αυτοκίνητο. Η ιδέα προέκυψε από μία ομάδα «παιδιών», τον περασμένο Φεβρουάριο. Έξι μήνες αργότερα, αυτό το βιοκαύσιμο υπάρχει κανονικά στα πρατήρια βενζίνης «Gull», σε όλη τη Νέα Ζηλανδία.

Η διαδικασία έχει ως εξής: Στη διάρκεια της παραγωγής μιας μπύρας, υπάρχει πάντα ένα μέρος ιζημάτων/κατακαθιών που απομένει μετά τη ζύμωση της μπύρας. Προέρχεται, κυρίως, από «ανενεργή» μαγιά, που οι άνθρωποι στη ζυθοποιία αποκαλούν πολτό. Συνήθως, όπως εξηγεί ο Simon, «ο πολτός μαγιάς πηγαίνει σε κτηνοτρόφους για να έχουν αποθεματικό τροφίμων για τα ζώα τους, αλλά μερικές φορές μπορεί να πεταχτεί και στα σκουπίδια».

Οι τύποι της DB Εxport κατάλαβαν ότι αυτά τα «σκουπίδια» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή αιθανόλης (βασικό συστατικό στα βιοκαύσιμα). Έτσι, αντί να τα «πετάξουν», έστειλαν 15.300 γαλόνια αυτού του πολτού σε ένα διυλιστήριο. Εκεί, η αιθανόλη από τη μαγιά διυλίστηκε έως ότου ήταν αρκετά καθαρή για να αρχίσει η ανάμειξή της με βενζίνη. Ο Simon εξηγεί: «το Brewtroleum αποτελείται κατά 10% από αιθανόλη μαγιάς και 90% από βενζίνη».

Η DB Εxport έφτιαξε 79.250 γαλόνια βιοκαυσίμου, που ο Simon εκτιμά ότι θα διαρκέσουν για περίπου έξι εβδομάδες. Ωστόσο, ήδη μια δεύτερη παρτίδα θα μπορούσε να βρίσκεται σε εξέλιξη. Ένας από τους υπαλλήλους της «Gull», στο Όκλαντ, ανέφερε ότι οι άνθρωποι στρέφονται μαζικά προς το Brewtroleum.

Παρά τα όσα λέγοντα βέβαια, το βιοκαύσιμο αυτό καθ' αυτό δεν είναι το «Άγιο Δισκοπότηρο» της βιωσιμότητας. Ίσως χρειαστεί να επανεξετασθεί. Όπως λέει ο καθηγητής Peter Scales, από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, δεν φτιάχνονται όλα τα βιοκαύσιμα με τον ίδιον τρόπο.

Οι επιστήμονες χωρίζουν τα βιοκαύσιμα σε δύο κατηγορίες, τη «γενιά 1» και τη «γενιά 2». Και οι δύο κατηγορίες φτιάχνονται από αιθανόλη, όπως ακριβώς το Brewtroleum, αλλά όλη τη διαφορά την κάνει η πηγή της αιθανόλης.

Τα βιοκαύσιμα «γενιά 2» αντλούν την αιθανόλη από απόβλητα προϊόντα -σαν τον πολτό της DB Export- και από υλικά που σε άλλη περίπτωση θα πετάγονταν στα σκουπίδια. Από την άλλη μεριά, η παραγωγή των βιοκαυσίμων «γενιά 2» προέρχεται από καλλιέργειες/σοδειές ειδικές για την παρασκευή αιθανόλης. Όπως εξηγεί ο Peter, «από τη μία, η "γενιά 1" είναι βιώσιμη σε ό,τι προέρχεται από βιο-πηγή και δεν είναι αργό πετρέλαιο, ή από τη (γεωργική) γη». Όταν οι χώρες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην δημιουργία ενός βιοκαυσίμου, πρακτικές όπως η αποψίλωση των δασών γίνονται πιο συχνές.

Με απλά λόγια, τα βιοκαύσιμα είναι βιώσιμα εφόσον γίνονται από πράγματα που αλλιώς θα πάνε χαμένα. Επειδή η διαδικασία για να φτιαχτεί μια ωραία κρύα μπύρα δημιουργεί τόσα εν δυνάμει απόβλητα, η μπύρα δεν είναι μόνο μια νέα πηγή αιθανόλης για τα βιοκαύσιμα, αλλά μια έξυπνη λύση επίσης. Στην υγειά μας.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.