Το Peaky Blinders έχει περίεργη και σπάνια επίδραση στην (βρετανική) ποπ κουλτούρα. Υπάρχουν ενήλικες άντρες που κυκλοφορούν ντυμένοι σαν τον Tommy Shelby. Τέρμα το φούτερ - πάμε για μάλλινα κοστούμια, πουκάμισα και φυσικά τα μικρά καπελάκια – σε βαθμό που φέτος το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής κατέγραψε τις τραγιάσκες ως ένα από τα αντικείμενα που ορίζουν πια τις καταναλωτικές συνήθειες των Βρετανών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτό δείχνει ένα cosplay άνευ προηγουμένου, παρόλο που γίνεται από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι είναι το cosplay (πριν από το λανσάρισμα της σειράς ρούχων του, Garrison Tailors, ο δημιουργός του Peaky Blinders, Stephen Knight, επέμενε πως «η πρόθεσή μας είναι να κάνουμε ρούχα για το 2016, όχι για πάρτι μασκέ, δεν είναι κοστούμια).Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς μια σειρά να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στον τρόπο που ντύνονται οι Βρετανοί. Τo Game of Thrones μπορεί να είχε μεγαλύτερη τηλεθέαση, αλλά δεν βλέπεις συχνά αντροπαρέες να πηγαίνουν στην παμπ ντυμένοι σαν τον Jon Snow, εκτός κι αν φεύγουν από συνέδριο LARP. Επίσης, το Peaky Blinders έχει γίνει δημοφιλής αισθητική για γάμο, έμπνευση για ένα grime video και θέμα σε πολλές pub στη Βρετανία.Το Peaky Blinders είναι ένα διασκεδαστικό αστυνομικό δράμα και καταλαβαίνω γιατί αρέσει, ακόμη κι αν έχει πολλά slow-motion μοντάζ των παιδιών να περπατάνε στα στενάκια, με soundtrack κακά pub rock τραγούδια. Αλλά η δημοφιλία του ως αισθητική με εξέπληξε. Έτσι αποφάσισα να πάω στο πρώτο επίσημο φεστιβάλ Peaky Blinders, στο Μπέρμπιγχαμ, σε μια προσπάθεια να καταλάβω γιατί το να ντύνεσαι σαν γκάνγκστερ της δεκαετίας του ‘20 έχει μαγνητίσει τη φαντασία των αντρών στη Βρετανία – και τι λέει αυτό, αν λέει κάτι, για την εποχή που ζούμε.
Ένα Σάββατο που είχε υπρβολική ζέστη για τουίντ κοστούμι, έφτασα στο Ντίγκμπεθ, μια πρώην βιομηχανική περιοχή με κανάλια, τοξωτές γέφυρες και εργοστάσια με κόκκινα τούβλα. Ήταν πολύ πιο όμορφη απ’ όσο περίμενα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν φτάσαμε, διαπίστωσα ότι σχεδόν όλοι είχαν μπει στον κόπο να ντυθούν – οι άντρες με κλασικά ρούχα Blinders και οι γυναίκες με μαύρα κοκτέιλ φορέματα και πέρλες.
Υπήρχε αξιοθαύμαστη λεπτομέρεια στις προσπάθειες του φεστιβάλ να αναδημιουργήσουν μια συγκεκριμένη περίοδο: όλη τη μέρα υπήρχαν στιγμές “immersive” θεάτρου (διαδραστικό θέατρο), ζευγάρια που έβαζαν τις φωνές ο ένας στον άλλον, καυγάδες στον δρόμο που τους διέλυε η αστυνομία και -κάτι που με έκανε να ανησυχώ- δημοσιογράφοι που τους έλεγαν να πάρουν δρόμο. Καθώς όλοι μεθούσαν όλο και πιο πολύ, ήταν πιο δύσκολο να καταλάβω πού τελείωνε το θέατρο και άρχιζε η πραγματικότητα.
Πρώτο στην ατζέντα μου ήταν η επίδειξη μόδας Garrison Tailor. Η επίδειξη με απογοήτευσε. Τα ρούχα όλα φαίνονται υψηλής ποιότητας, αλλά είναι δύσκολο να σε συναρπάσει μια μόδα που είναι επί τούτου παλιομοδίτικη. Με μπέρδεψε το ότι υπήρχαν casual ρούχα – άλλωστε στόχος του να αγοράσεις ρούχα από μια φίρμα του Peaky Blinders δεν είναι να μοιάζεις με χαρακτήρα από τη σειρά; Το casual look τζιν και μοκασίνια, ο Tommy Shelby δεν θα τα φορούσε ποτέ.
Με βάση την επίδειξη μόδας και το φεστιβάλ γενικά, μπορούμε να πούμε ότι η αισθητική Peaky Blinders ορίζεται πάνω απ’ όλα από την προσκόλληση στη συμβατική αρρενωπότητα. Είτε συνειδητά είτε όχι, μοιάζει με αντίδραση κόντρα σε ένα κίνημα προς το ανδρόγυνο στην υψηλή μόδα.Δεν φαντάζομαι πολλοί άνθρωποι που ντύνονται έτσι να αντιδρούν σε σχεδιαστές όπως οι Palomo Spain και Nicolas Ghesquière, αλλά η αισθητική μοιάζει με επαναφορά της παραδοσιακής έμφυλης ταυτότητας. «Μ’ αρέσει να ντύνομαι έτσι, επειδή έτσι θα έπρεπε να είναι ένας κύριος», είπε ο Daniel που είχε έρθει στο φεστιβάλ με την κοπέλα του. «Υποθέτω πως το Peaky Blinders είχε μια επιρροή αλλά πάντα πίστευα ότι οι άντρες θα έπρεπε να ντύνονται έτσι. Ο άντρας πρέπει να ‘ναι άντρας και η γυναίκα, γυναίκα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Νομίζω πως από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60, οι άντρες στη δύση ντύνονται σαν Αμερικανοί έφηβοι», λέει ο Stephen Knight. «Με έναν τρόποι, οι άντρες ενθαρρύνονται από τη λαϊκή κουλτούρα να μη μεγαλώσουν. Το Peaky στιλ είναι πολύ ενήλικο. Θέλει φροντίδα και χρόνο να φτιάξεις την εμφάνιση και νομίζω ότι υποδηλώνει μια κάποια αξιοπρέπεια. Αμφιβάλλω ότι θα γινόταν δημοφιλές αν δεν άρεσε στις γυναίκες». Αυτό το τελευταίο το πιστεύω. Ντρέπομαι να πω ότι ένιωσα ένα τσίμπημα επιθυμίας για πολλούς κυρίους με τραγιάσκα που συνάντησα στο φεστιβάλ. Συγχώρεσέ με πάτερ, λαχτάρησα.Μου φαίνεται ότι η γοητεία του Peaky Blinders, εν μέρει, βρίσκεται στη φετιχοποίηση της βίας (και τη συντροφικότητα που επιφέρει), στην επαναφορά σε μια λιγότερο συγκρατημένη μορφή αρρενωπότητας. Αλλά ο Knight διαφωνεί. «Νομίζω ότι η βία στο Peaky δικαιολογείται, επειδή πάντα έχει συνέπειες: κάποιοι πληγώνονται και μένουν πληγωμένοι, και η συνέπεια μπορεί να φανεί δύο επεισόδια ή μια σεζόν αργότερα. Επίσης, στο Peaky η βία πάντα παρουσιάζεται άσχημη, ακόμη και αποκρουστική».
Δεδομένου του πόσο εστιάζει το δράμα εποχής στις βαρετές κοινωνικές νόρμες των ανώτερων τάξεων, υπάρχει αξία σε μια σειρά και τη σχετική υποκουλτούρα, που παρουσιάζει και τιμά την ιστορία της εργατικής τάξης στη Βρετανία, αν και με ανακρίβειες. Παρά τα ελαττώματά του, προτιμώ το Peaky Blinders χίλιες φορές από το Downtwon Abbey – φαντάζεστε τη φρίκη ενός φεστιβάλ αφιερωμένου στο δεύτερο;
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
