Πώς Εκδικήθηκα τον Μισογύνη Συγκάτοικό μου

Είμαι 33 ετών, άνεργη και ταξιδεύω αρκετά. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το περνάω βρίσκοντας φτηνά διαμερίσματα τα οποία προσφέρονται προς υπενοικίαση και ζώντας σε καναπέδες διαφόρων ατόμων. Όταν επέστρεψα στην Lyon, μετά από μερικούς μήνες στο εξωτερικό, έμεινα λίγο σε μια φίλη μου πριν ψάξω για κάτι να νοικιάσω. Κάπως έτσι κατέληξα να γραφτώ σε ένα flatsharing site. Διάλεξα μια φωτογραφία μου όπου φαινόμουν αρκετά φιλική και λίγο καιρό αργότερα επικοινώνησε μαζί μου ένας τύπος τον οποίο θα ονομάσουμε ο Κύριος Μαλάκας.

Στην πρώτη μας συνάντηση όλα κύλησαν ομαλά. Ήπιαμε καφέ, μιλήσαμε για 20 λεπτά και αποτύπωσα την πρώτη μου αίσθηση για τον τύπο: δικηγόρος, τενίστας και single. Δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη ενός μακροχρόνιου flatshare ακόμα. «Ας το δοκιμάσουμε για μερικούς μήνες και βλέπουμε», μου είπε. Ήταν λίγο απότομος, αλλά δεν με ενόχλησε. «Δεν είμαι και πολύ στο σπίτι», συνέχισε. Φαντάστηκα το εαυτό μου να αράζει στον ήλιο, στο μπαλκόνι του λουσάτου του διαμερίσματος. Μερικές μέρες αργότερα, μετακόμισα.

Για να γιορτάσουμε την άφιξή μου, βγήκαμε για ποτά. Έγινε γρήγορα εμφανές ότι ο Κύριος Μαλάκας με γούσταρε. Με φλέρταρε και μου έκανε κομπλιμέντα, κάναμε πλάκα, έπαιξα κι εγώ λίγο και γελάσαμε. Ήταν αστείος, αλλά το παράκανε. Άρχισα να διακρίνω έναν γυναικά. Ήταν γύρω στα 40, κοντός αλλά ενεργητικός, φουσκωμένος από τεστοστερόνη. Συναντήσαμε και μια φίλη του. Με προειδοποίησε πως ο Κύριος Μαλάκας ήταν λίγο περίεργος. Οι περισσότεροι συγκάτοικοί του δεν έβγαζαν το δίμηνο. Όσο περνούσε η νύχτα, συνειδητοποίησε πως μου άρεσαν οι γυναίκες. Είπε ότι θα με βάλει στον σωστό δρόμο. Αρχικά, θεώρησα ότι ήταν αστείο.

Την επόμενη μέρα, άρχισα να ανησυχώ. Είχε ήδη αρχίσει να μου στέλνει αλλεπάλληλα μηνύματα στο κινητό. Στις 11 το πρωί με κάλεσε για καφέ στην δουλειά του. Στις 4 το απόγευμα ήθελε να συναντηθούμε για ποτά. Μου είχε ήδη στείλει 13 invitations για events στο Facebook.

Ήταν σύνηθες για τον Κύριο Μαλάκα, να περνάει από το διαμέρισμα γύρω στις 3 φορές την ημέρα. Περνούσε το μεσημέρι για να τσιμπήσει κάτι, ή για να αλλάξει ρούχα πριν το τένις, ή για να κάνει μπάνιο. Μπορούσε να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή. Άρχισα να απεχθάνομαι τους χαλαρούς τρόπους του. Με αποκαλούσε «γλυκιά μου», ενώ μου χτυπούσε ελαφρά το μάγουλο, ή έμπαινε στο δωμάτιό μου χωρίς πρόσκληση. Άρχισα να αισθάνομαι καταπιεσμένη.

Δύο ημέρες αφού μετακόμισα, ο Κύριος Μαλάκας φιλοξένησε μια couchsurfer. Τον παρατήρησα. Όπως έκανε κι με εμένα, την άρχισε στις ερωτήσεις, την παρενοχλούσε, την πίεζε. Εκείνη γελούσε νευρικά. Εκείνος ήταν ο αρσενικός κυνηγός κι εκείνη το θήραμα. Όταν τους άφησα για να πάω για ύπνο, αναρωτήθηκα αν θα κοιμόντουσαν μαζί. Όχι, όπως αποδείχτηκε, μιας και εκείνη «του έπεφτε μεγάλη», αν και ήταν στην ίδια ηλικία με εκείνον. Ο Κύριος Μαλάκας είχε φιλοξενήσει συνολικά 40 couchsurfers, όλες γυναίκες. Μου είπε ότι κοιμόταν μαζί τους μόνο αν εκείνες «επέμεναν». Δεν ήταν και κανένα γουρούνι.

Τρεις μέρες μετά την άφιξή μου, τον ακολούθησα σε ένα πάρτι. Ο οικοδεσπότης μου μίλησε με το που μπήκα:

- Είσαι η νέα συγκάτοικος του Κύριου Μαλάκα;
- Ναι.
- Σύντομα δεν θα τον αντέχεις. Φιλική συμβουλή: μην κοιμηθείς μαζί του. Είναι καλός, το καταφέρνει με όλες. Αν το κάνεις θα σταματήσει να σου μιλάει. Θα είναι πολύ μαλάκας, μέχρι που δεν θα τον αντέχεις άλλο και θα φύγεις.

Εκείνη την στιγμή κατάλαβα πως έπρεπε να φύγω. Και γρήγορα.

Η ατμόσφαιρα χάλασε στο διαμέρισμα τις επόμενες μέρες. Δεν μιλούσαμε πια. Ήταν μουτρωμένος, άραζε παντού φορώντας μόνο ένα μποξεράκι και απαντούσε μόνο με μονοσύλλαβα. Κάποια στιγμή, έχυσα λίγο νερό στην κουζίνα καθώς έφτιαχνα τσάι. Με το που το είδε, μου άρπαξε το χέρι και μου έδειξε το χυμένο νερό, λες και ήμουν κανένα σκυλί που είχε κάνει την ανάγκη του εκεί που δεν έπρεπε. «Τι είναι αυτό;», ούρλιαξε. Ήμουν θυμωμένη μαζί του για ώρες και η ιδέα της εκδίκησης άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό μου. Φαντάστηκα ένα σενάριο, όπου έφευγα από το διαμέρισμα χωρίς να του το πω και άφηνα το νοίκι απλήρωτο.

Στο τέλος αποδείχτηκε πιο γρήγορος από εμένα. Ένα απόγευμα, δέκα μέρες αφότου είχα μετακομίσει, γύρισα από ένα πάρτι με μια φίλη μου, η οποία ήταν μεθυσμένη. Ήταν 3 το πρωί. Κανόνισα όσο πιο ήσυχα μπορούσα να κοιμηθεί στον καναπέ του σαλονιού, της έβαλα ένα ποτήρι νερό και πήγα για ύπνο. Έφυγε το πρωί με το που ξημέρωσε. Γύρω στις 10.30 ο Κύριος Μαλάκας έκανε έφοδο στο δωμάτιό μου. «Τι σκατά είναι όλη αυτή η ακαταστασία; Παντού υπάρχει χαρτοπόλεμος! Κανόνισε να καθαρίσεις», ούρλιαξε και κοπάνησε την πόρτα φεύγοντας.

Μια ώρα μετά, με μήνυμα στο κινητό μου ανακοίνωσε την τιμωρία μου. «Valentine, πραγματικά με απογοήτευσες με την χθεσινοβραδινή σου συμπεριφορά. Γύρισες σπίτι με κάποια που δεν ήξερα στις 3 το πρωί. Με ξυπνήσατε, μου πήρε 3 ώρες να ξανακοιμηθώ, το διαμέρισμα είναι σε κακό χάλι, υπάρχει χαρτοπόλεμος παντού. Βασικά, το να μαζεύεις δεν φαίνεται να συγκαταλέγεται στα ταλέντα σου. Δεν έχουμε την ίδια άποψη για το flatsharing. Οπότε για να στο πω απλά, έχεις αρχίσει να μου σπας τα νεύρα και δεν μπορεί να συνεχιστεί όλο αυτό. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Βρήκα άλλη συγκάτοικο, μια φοιτήτρια που θέλει να διαβάζει, κάτι που πάει καλύτερα με τον τρόπο ζωής μου. Φτάνει την Πρωτομαγιά, θέλω μέχρι τότε να έχεις φύγει. Ξέχνα το νοίκι, το να βρω την ησυχία μου είναι πιο σημαντικό. Θα περιμένω την απάντησή σου».

Ήμουν έξω φρενών. Ήθελα να τον αποκαλέσω ένα σωρό άσχημα πράγματα, αλλά είπα να παραμείνω ήρεμη και να οργανώσω την εκδίκησή μου.

Του απάντησα: «δώσε μου 2-3 μέρες να μαζέψω τα πράγματα μου και θα εξαφανιστώ. Καλή σου ημέρα».

Χρησιμοποίησα αυτές τις ημέρες για να σκεφτώ ιδέες εκδίκησης. Να τον αναφέρω στο couchsurfing.com; Να κατουρήσω την οδοντόβουρτσά του; Να αλλάξω την οδοντόκρεμά του με κρέμα ποδιών. «Γιατί να διαλέξεις μόνο ένα», μου είπαν οι φίλοι μου. «Κάντα όλα!»

Μήπως έπαιρνα ρίσκο; Θα μου έκανε μήνυση; Θα με ξυλοφόρτωνε; Ίσως, ποιος ξέρει για τι πράγμα ήταν ικανός αυτός ο τύπος.

Έφυγα ένα Σάββατο. Είχα ετοιμάσει τις αποσκευές μου και απλά χρειαζόταν να βάλω σε εφαρμογή το διαβολικό μου σχέδιο. Ήμουν τυχερή, μιας και εκείνο το πρωί, ο Κύριος Μαλάκας είχε φύγει νωρίς, κάτι που μου έδωσε τον χρόνο που χρειαζόμουν.

Κατούρησα μέσα σε μια κούπα και μπήκα στην κουζίνα. Του άνοιξα όλα τα συρτάρια. Ξύδι balsamic. Ποιος θα καταλάβαινε την διαφορά; Ήταν σημαντικό να μην καταλάβει τίποτα πολύ γρήγορα. Όταν άρχισα όμως δεν μπορούσα να σταματήσω. Το νερό στην καφετιέρα του. Ένα μπουκάλι ρούμι. Το βάζο με τις ελιές. Μου είχε μείνει ακόμα λίγο κάτουρο στην κούπα. Να το ρίξω στα χαλιά; Στο μπαλκόνι;

Τρίχες από το εφηβαίο μου στην σάλτσα pesto του. Εκείνη την στιγμή με έπιασε πανικός. Κι αν γύριζε πίσω και με έβρισκε να κατουράω στην κούπα; Έτρεξα στο παράθυρο και κοίταξα έξω. Πουθενά το αμάξι του. Ανακουφίστηκα. Επέστρεψα στην δουλειά μου. Έλουσα με κάτουρο τα δερμάτινα παπούτσια του, τα αθλητικά του, τις τσέπες από τα παλτό του, ακόμα και το κράνος της μηχανής.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το μπάνιο. Έτριψα την οδοντόβουρτσά του στην λεκάνη της τουαλέτας. Μια ιδέα από σκατά στο ξυραφάκι του και στο πιστολάκι του. Ήμουν έτοιμη πλέον να φύγω.

Τηλεφώνησα στην φίλη μου την Sonia και της εξήγησα την κατάσταση. Δέκα λεπτά μετά, με περίμενε έξω με το αυτοκίνητό της και έναν φίλο της. Με βοήθησαν με τις αποσκευές μου και σε μια τελευταία πράξη εκδίκησης, του άρπαξα και ένα μπουκάλι σαμπάνιας. Το ήπιαμε όλο την επόμενη μέρα γελώντας μέχρι δακρύων.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.