swim_night2_photo_ebourzoukou
Φωτογραφία: Ευγενία Μπουρζούκου / Evgenia Bourzoukou.
Μουσική

Οι SWIM Προσπαθούν Μέσα από την Μπάντα τους να Δώσουν Φωνή σε Όσες Περισσότερες Γυναίκες Μπορούν

Το ελληνικό girl band που κατακτά τη μουσική και τον κινηματογράφο.

The future is female. Οι Someone Who Isn't me (a.k.a SWIM), το μουσικό project τριών γυναικών, της Loo, της Μαρία και της Τζίνα έχει κάνει μία δυναμική παρουσία στα μουσικά και κινηματογραφικά δρώμενα αποκλειστικά με γυναίκες.

Όπως λένε, αγαπούν τους synth αναλογικούς ήχους, τις χαοτικές κιθάρες και τους off-beat ρυθμούς Έχουν κυκλοφορήσει δύο 7ιντσα singles, το "Gomenaki" και το "Stop & Remember", και ένα album με τίτλο "Dance with You".

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το video clip "Gomenaki" έλαβε εξαιρετικές κριτικές και κέρδισε Sound Award το 2019 για το καλύτερο video clip στο Indie Memphis Film Festival (ΗΠΑ). Έχουν συμμετάσχει σε πολλές live εμφανίσεις σε φεστιβάλ, όπως τα SXSW/Austin/USA, Pop Kultur/Berlin/Germany & MIL/Lisbon/Portugal. Αυτή την περίοδο ετοιμάζουν το δεύτερο album τους, "Heartbreaker".

Παράλληλα κυκλοφορούν το album "Αmygdala" που αποτελεί το original soundtrack της ταινίας μικρού μήκους "ΑΜΥΓΔΑΛΗ", η οποία βραβεύτηκε πρόσφατα με ειδική μνεία πρωτότυπης μουσικής στο 44ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας. Το σενάριο αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Μαρία Χατζάκου, drummer των SWIM. Eνώ η Μαριλένα Ορφανού, lead singer της μπαντας, συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της ταινίας.

swim_night1_photo_ebourzoukou.jpg

VICE: Someone Who Isn’t Me - τελικά ποιες είστε και ποιες δεν είστε;
SWIM: Music/Cinema/ She/ POP/Lovers/Synths. Τώρα το ποιες δεν είμαστε: Η μουσική μας και τα λόγια μας δεν θα μπουν ποτέ σε περιορισμούς, σε συνταγές, σε κανονικότητα. Θα αλλάζουν διαρκώς ανάλογα με τη διάθεσή μας, από τη μία θα διαφέρουν μεταξύ τους και από την άλλη θα μοιάζουν.

Ποιες είναι οι επιρροές σας μουσικά;
SWIM: Τα ακούσματα και οι σπουδές μας είναι οι επιρροές μας.
Loo: Πέρασα πολλά χρόνια μελετώντας και αναλύοντας την ορχηστρική μουσική των προηγούμενων αιώνων. Αυτό, θέλοντας και μη, έγραψε μέσα μου - στο αυτί μου, σε όλα. O αέρινος Debussy, η αυστηρότητα του Bach, οι ενορχηστρώσεις του Ravel. Στα πρώτα μας κομμάτια θυμάμαι έγραφα τόσα πολλά κάθετα θέματα, μελωδίες, που η συζήτηση που είχα μονίμως με τον Έκελον, τον πρώτο μας παραγωγό ήταν αν θα ακούγονται στη μίξη και του έλεγα πάντα ότι εφόσον τα ακούω εγώ θα τα βάλουμε όλα. Συγχρόνως άκουγα ποπ μουσική από τότε που θυμάμαι την εαυτή μου. Ολόκληρη η 80᾽s pop, electro, synth wave, dark wave, τα Riot girrrlz, η PJ Harvey, η Kate Bush, οι Αha, οι Fleetwood Mac, η Laurie Anderson, οι Air, oι Kraftwerk και όλες οι γυναίκες της ηλεκτρονικής μουσικής από τα 60’s (Delia Derbyshire, Laurie Spiegel, Daphne Oram) μέχρι τώρα. Το album White Noise το έχουμε “λιώσει”.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πώς ξεκίνησε η αλληλεπίδρασή σας με το σινεμά και πώς βλέπετε να εξελίσσεται όλα αυτά τα χρόνια;
Τζίνα:
Το σινεμά είναι η πρώτη αγάπη της Μαρίας (με 2η τη μουσική) και η δεύτερη της Loo (με 1η την μουσική). Βλέπεις τη σύνδεση; Μεγαλώσαμε και οι δύο με 80’s και 90’s soundtracks! Πόσο μαγικό είναι που τώρα καταφέραμε να το γράψουμε για μία δική μας ταινία. Και είναι μόνο η αρχή. Ετοιμάζουμε και την επόμενη με τίτλο “Starflyer”.

Loo: Η ίδια η μπάντα, οι S.W.I.M. άλλωστε, δημιουργήθηκαν με αφορμή ενός σάουντρακ το 2014. Μου είχαν ζητήσει από το γαλλικό ινστιτούτο να γράψω μουσική για τη βωβή ταινία Αστέρω και έτσι κάλεσα τη Τζίνα και τη Μαρία να την παίξουμε μαζί λάιβ. Έτσι δημιουργηθήκαμε. Και το πρώτο μας single «Αναζήτηση» (Never Find It) ήταν πάλι για τους τίτλους τέλους της ταίνιας Chevalier, της Αθηνάς Τσαγγάρη.

Πώς προέκυψε η ταινία «ΑΜΥΓΔΑΛΗ» και το soundtrack;
Μαρία: H ταινία προέκυψε από τη δική μου εμμονή να κάνω ένα θρίλερ. Ξεκίνησε από μια ιδέα που είχα για δύο αδελφές που έχουν μια εμμονική σχέση (αγάπης-μίσους). Μια ταινία ενηλικίωσης (και για τις δυο) όπου το καλό και το κακό συνυπάρχει και τα όρια δεν είναι διακριτά. Και ήθελα επίσης να έχει έντονα τα horror στοιχεία. Το Soundtrack το δουλεύαμε αισθητικά και πριν από τα γυρίσματα. Είδαμε άπειρες ταινίες (πάλι) του Carpenter, του David Lynch, του Brian De Palma, της Kathryn Bigelow, της Karyn Kusama της Sofia Coppola για έμπνευση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μετά το “Gomenaki” έχετε βάλει αρκετά ψηλά τον πήχη για τα videoclip σας. Θέλετε τα videoclips σας να έχουν ένα κοινωνικό μήνυμα κάθε φορά;
SWIM: Σίγουρα θελουμε τα video clip μας να έχουν μια κινηματογραφική διάσταση. Να δουλεύουν και σαν μικρού μήκους ταινίες. Το “Gomenaki” κέρδισε το καλύτερο βραβείο στο Ιndie MEMPHIS Festival, το “Dance With You” στο Cannes World Film Festival και το “Summer in Athens” συμμετείχε πρόσφατα στο Next International Film Festival στην Ινδία και στο ICAN HANNA, στην Αμερική. Συνεργαζόμαστε με σκηνοθέτριες και σκηνοθέτες που εκτιμούμε τη δουλειά τους.

Και φυσικά θέλουμε να έχουν κοινωνικό μήνυμα. Mας βγαίνει φυσικά πάντα σε σχέση μ’ αυτό που βιώνουμε και θέλουμε να έχουμε μια δυνατή φωνή (βλέπε Graveyards).

Δεν ξέρω αν είστε το μοναδικό female band αυτή τη στιγμή στο είδος σας στην Ελλάδα, σίγουρα όμως δεν υπάρχουν πολλά. Γιατί πιστεύετε συμβαίνει αυτό;
SWIM: Μπορεί και να είμαστε. Υπάρχουν πολλές τραγουδίστριες, αλλά σπάνια πλαισιώνονται από γυναίκες μουσικούς. Εμείς ψάχναμε να βρούμε και γυναίκα ηχολήπτρια και δυσκολευτήκαμε. Ευτυχώς, βρήκαμε τη Σελήνη.

Πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμα πολύ ταμπού και διάκριση για τις γυναίκες μουσικούς. Ακούμε και βιώνουμε απίστευτα πράγματα κάποιες φορές. Εμείς είμαστε εδώ για να αποδείξουμε το αντίθετο και δεν κωλώνουμε πουθενά. Στην τελική είμαστε μια μπάντα που παίζει μουσική.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ήταν συνειδητό για εσάς να είστε μόνο γυναίκες στην μπάντα;
SWIM: Ναι, ήταν. Θέλουμε τη θηλυκή ενέργεια στη μπάντα μας, στη μουσική μας, στις ταινίες μας. Και προσπαθούμε να δώσουμε φωνή σε όσες περισσότερες γυναίκες μπορούμε. Και δε θα σταματήσουμε.

Το #metoo στο δικό σας χώρο πιστεύετε θα φτάσει στην Ελλάδα;
SWIM: Εννοείται ότι θα φτάσει - εννοείται και πρέπει. Εμείς ήδη είχαμε μια πολύ άσχημη εμπειρία με έναν γνωστό παραγωγό, που μας μίλησε με τον πιο σεξιστικό τρόπο που μπορείς να φανταστείς. Τον αντιμετωπίσαμε κατάμουτρα, προειδοποιήσαμε και άλλες καλλιτέχνιδες να μη συνεργαστούν μαζί του. Κοινωνικός και εργασιακός αποκλεισμός.

Τι πιστεύετε για την φάση που βρίσκεται αυτήν τη στιγμή η ελληνική underground σκηνή;
SWIM: Υπάρχει, ανθίζει και συνεχίζει ασταμάτητα. Και αυτό είναι ελπιδοφόρο. Μυρίζει αισιοδοξία. Γεννιούνται μπάντες και εμφανίζονται μουσικά πρότζεκτ και από τα ήδη υπάρχοντα, συνεχώς ακούμε νέα πράγματα. Υπέροχο δεν είναι αυτό; Κατά τα άλλα η ευχή μας είναι να βλέπουμε πιο πολλές γυναίκες στη σκηνή αυτή.

swim_night3_photo_ebourzoukou.jpg

Ποιο soundtrack ξεχωρίσατε μέσα στο 2021;
SWIM: Σίγουρα το Dune (Hans Zimmer), το Titane (Jim Williams) και  το Atlantide (Francesco Fantini, Lorenzo Senni).

Τι ετοιμάζετε το επόμενο διάστημα;
SWIM: Τώρα θα βγάλουμε τα δύο νέα μας βίντεοκλιπ από το soundtrack της Αμυγδαλής, το Never Let Me Go και το San Ptomata, σε σκηνοθεσία της Μαρίας το πρώτο και της Ελένης Μολφέτα το δεύτερο. Ετοιμάζουμε τον δεύτερο και τον τρίτο μας δίσκο, τα καινούρια μας  βιντεοκλιπ (έχουμε ήδη τρία έτοιμα) απ’ τον δεύτερο δίσκο (Heartbreaker), το soundtrack για το “Starflyer” και έχουμε στα σκαριά και μια ιδέα για μεγάλου μήκους ταινία που θα έχει πάρα πολλή μουσική.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ