ΠΡΟΣΟΧΗ: Η Μαγειρική Είναι Κάτι που σε Δένει «Επικίνδυνα» με την Πρώην Σχέση σου​

Τις πρώτες μέρες με έναν καινούργιο σύντροφο, μπορεί να είναι συναρπαστικό να μαγειρεύετε μαζί και ταυτόχρονα είναι ένα τεστ για τη συμβατότητά σας. Αλλά κανείς δεν μιλάει για το τι γίνεται μετά, όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως περίμενες και όλες οι ώρες που περάσατε στην κουζίνα, μετατρέπονται σε γλυκόπικρες αναμνήσεις και φαγητά που νιώθεις ότι δεν μπορείς να δεις ξανά στα μάτια σου.

Όταν χωρίσαμε με τον πρώην μου, η σκέψη του να μαγειρέψω shakshuka (αυγά με ντομάτα στο τηγάνι) μού φαινόταν παράξενη και λάθος. Ήταν κάτι που κάναμε μαζί και δεν μπορούσα να φανταστώ να το απολαμβάνω μόνη μου. Συνειδητοποίησα ότι απέφευγα κι άλλα φαγητά, καθώς όλα είχαν πολύ συγκεκριμένες αναφορές, που μόνο ένας άνθρωπος μπορούσε να καταλάβει.

Στην αρχή δεν ήταν πρόβλημα. Όταν χωρίσαμε, μου κόπηκε η όρεξη. Η «δίαιτα του χωρισμού» ήταν μια επώδυνη πραγματικότητα για μένα και στη σκέψη του φαγητού και μόνο, με έπιανε ναυτία. Εκείνο το διάστημα, δυσκολευόμουν να φάω ακόμα και δημητριακά, πόσο μάλλον να μαγειρέψω. Ποτέ ξανά το φαγητό δεν θα έχει την ίδια γεύση, σκεφτόμουν. Η ιδέα του μαγειρέματος ήταν αποκρουστική αλλά κυρίως έδινα προτεραιότητα σε ένα δισεκατομμύριο άλλα πράγματα – το να περνάω χρόνο με τους φίλους μου, να μεθάω και να αναλύω διεξοδικά τη ζωή μου, όλα φαίνονταν πολύ πιο σημαντικά. Τότε, είχα πείσει τον εαυτό μου ότι ήταν και πιο υγιή πράγματα.

Οι INCO «Λιώνουν» στο Γυμναστήριο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Όπως γίνεται συνήθως μετά από έναν χωρισμό, σύντομα βρήκα ξανά την όρεξή μου και ήθελα πραγματικά να μαγειρέψω πάλι τα αγαπημένα μου φαγητά. Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει τη χαρά της γεύσης, όσες πολλές αναμνήσεις κι αν έχεις μαζί του.

Η ψυχική μας σύνδεση με το φαγητό οφείλεται στα οσφρητικά νεύρα, που συνδέονται βαθιά με το κομμάτι της μνήμης στον εγκέφαλό μας. Αυτά τα νεύρα επιτρέπουν στους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση σε μνήμες από χρόνια ή και δεκαετίες πριν. «Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι πιθανό εξαιτίας της ανατομίας του εγκεφάλου», γράφει η ψυχολόγος Amanda White, στο Psychology Today. «Όταν μυρίζουμε κάτι, το επεξεργάζεται πρώτα ο οσφρητικός βολβός που ξεκινάει από τη μύτη και εκτείνεται κατά μήκος του κάτω μέρος του εγκεφάλου».

Αντίθετα, οι οπτικές και ακουστικές πληροφορίες καθώς και οι πληροφορίες αφής, δεν περνάνε από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου. «Γι’ αυτό ίσως η όσφρηση, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη αίσθηση, καταφέρνει να ξυπνήσει τόσο πολύ συναισθήματα και αναμνήσεις», συνεχίζει η White.

Έχοντας αυτό κατά νου, η σύμβουλος ζευγαριών και κλινική ψυχολόγος Silja Litvin, που ζει στο Λονδίνο, μου λέει ότι το μαγείρεμα με έναν αγαπημένο μπορεί να δημιουργήσει μια εξαιρετικά δυνατή ανάμνηση, «καθώς όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν στη διαδικασία: γεύση, όσφρηση, άγγιγμα των υλικών και όραση». Προσθέσετε και τα συναισθήματα που νιώθεις επειδή είσαι με κάποιον που αγαπάς και το αποτύπωμα γίνεται πιο βαθύ.

Με τόσα αισθητηριακά και συναισθηματικά ερεθίσματα, το μυαλό διατηρεί εξαιρετικά τις αναμνήσεις του μαγειρέματος με έναν πρώην σύντροφο – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι οδυνηρές.

«Για να επεξεργαστούμε τα επώδυνα συναισθήματα που φέρνει ένας χωρισμός, είναι σημαντικό να σκεφτούμε τα αποτελέσματα της σχέσης», συμβουλεύει η Litvin. «Τι έμαθα; Πώς μπορώ να εξελιχθώ; Δεν ήταν καλό για μένα;».

Αυτή η σκέψη μπορεί να ισχύει και για τα φαγητά που μαγειρεύατε μαζί. Αν ένα συγκεκριμένο πιάτο σου θυμίζει έναν πρώην, η Litvin συστήνει να αλλάξεις τη συνταγή ώστε να μην έχει ίδια γεύση ή μυρωδιά, ώστε να γίνει ξανά δική σου.

«Αξίζει τον κόπο να προσθέσεις ένα δυνατό καρύκευμα όπως σκόρδο ή πάπρικα», συμπληρώνει.

Καθώς ξεπερνάω τον χωρισμό μου συνειδητοποιώ ότι δεν είναι κακό να θυμάμαι και τις ελλείψεις στη σχέση – και τις γαστριμαργικές ελλείψεις. Θυμάμαι για παράδειγμα ότι σπάνια τρώγαμε ψάρι μαζί, παρόλο που μου αρέσει.

Την εβδομάδα που χώρισα, η συγκάτοικός μου με πήγε σε ένα μεγάλο σουπερμάρκετ και με βοήθησε να αγοράσω υλικά για το βραδινό φαγητό. Πήραμε λαβράκι, σκόρδο, λεμόνι, πατάτες και κολοκυθάκια. Στο σπίτι, έκοψε τα περισσότερα και ανέλαβε την κουζίνα. Το φαγητό ήταν πεντανόστιμο, αλλά -το πιο σημαντικό- ένιωσα ότι κάποιος νοιαζόταν για μένα. Άλλωστε η μαγειρική δείχνει νοιάξιμο, τρέφεις κάποιον σωματικά και ψυχικά. Σε έναν χωρισμό, είναι δύσκολο να θέλεις να δώσεις τόση θετική ενέργεια στον εαυτό σου.

Αργά αλλά σταθερά, αρχίζω να θυμάμαι τη χαρά της μαγειρικής χωρίς προσδοκίες ή κοινό. Να θυμάμαι πόσο ωραίο είναι να πίνεις ένα ποτήρι κρασί ενώ ανακατεύεις αργά τη σάλτσα με το πάσο σου.

Αυτήν την εβδομάδα, μάλιστα, έχω φάει ψάρι τρεις φορές.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Munchies.

Περισσότερα από το VICE

Τρομερό Μεταγραφικό «Μπαμ» στη Nομική Dream Team του El Chapo

«Δυστυχώς Δεν Κάνει για Μένα» - Πώς Άλλαξε η Ζωή μου Όταν Έκοψα το Χόρτο

Όταν ο Πρώην σου Κατασκοπεύει τους Λογαριασμούς σου στα Social Media