Τα Παράνομα Τατουάζ της Κούβας

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Brazil.

Στην Κούβα δεν υπάρχουν σχολές/βιβλία/ μηχανές για τατουάζ ή παραγωγή μελανιού και άλλες προμήθειες που να έχουν εισαχθεί νόμιμα. Επίσης, το να είσαι tattoo artist δεν είναι, επίσημα, επάγγελμα. Γενικώς, τα τατουάζ είναι παράνομα στη χώρα.

Όμως ο Castrο, θα έπρεπε να γνωρίζει πως όλα τα πράγματα φαίνονται περισσότερο ελκυστικά όταν είναι παράνομα. Στους δρόμους της Αβάνα, είναι αρκετά εύκολο να δει κανείς νέους και μεγαλύτερους ανθρώπους με τατουάζ, ακόμη και κάποια σχετικά μαγαζιά - αν και ίσως να μοιάζουν κάπως ατελή εξωτερικά. Αφού πέρασα 33 βράδια στην πόλη, ο τύπος με τα πιο κουλ τατουάζ που γνώρισα ήταν ένας dealer που πήγαινε σε όλα τα πάρτι. Μου συνέστησε ένα τατουατζίδικο στην Avenue 23, στη γειτονιά El Vedado. «Πες τους ότι είσαι φίλος μου». Αυτό πάντα βοηθάει.

Φθάνοντας, γνώρισα τον 23χρονο Rioger Martinez, ο οποίος είναι τατουατζής δύο χρόνια τώρα. Σπούδασε σχέδιο και ξεκίνησε όπως κάθε Κουβανέζος. «Είχα μια μηχανή tattoo που έφτιαξα μόνος μου στο σπίτι και πρόχειρο μελάνι. Όλοι έχουν περάσει από αυτό το στάδιο». Το μεγάλο πρόβλημα, από ό,τι λέει είναι τα υλικά και το μελάνι, διότι πρέπει να έρθουν από το εξωτερικό. Δεν μπορείς καν να τα αγοράσεις ηλεκτρονικά και να σου κάνουν παράδοση στην Κούβα.

Στο μαγαζί του, ο Rioger, «βαράει» κατά μέσο όρο 2 πελάτες την ημέρα, για περίπου 23 δολάρια, αναλόγως το μέγεθος του σχεδίου και την καταγωγή του πελάτη - οι τουρίστες πληρώνουν περισσότερα. Αφού τελείωσε κάτι πουλιά στην πλάτη μιας κοπέλας και αφού δεν ήταν κανένας άλλος εκεί, του ζήτησα να μου κάνει ένα tattoo.

Μεγάλωσα μέσα σε μια υπερβολικά συντηρητική οικογένεια και μου είχαν πει πως αν κάνω ποτέ τατουάζ θα με αποκληρώσουν, αν και μάλλον δεν είχαν καν διαθήκη. Όπως και να 'χει, έκανα κάποια αφηρημένα σχέδια στο σώμα μου, συμπεριλαμβανόμενης της ακρωνυμίας: «ACAB» (All Cops Are Bastards-Όλοι οι Μπάτσοι Είναι Μπάσταρδοι), την οποία μου «βάρεσε» ο αντιπρόεδρος/υπαρχηγός ενός οπαδικού συνδέσμου στη γενέτειρά μου, τη Βραζιλία, οπότε δεν νομίζω πως θα πάρω καμιά κληρονομιά από την οικογένειά μου έτσι κι αλλιώς. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, λοιπόν, να μη φέρω ένα σουβενίρ από την Κούβα. Επειδή ήθελα κάτι «εγχώριο», έψαξα για έμπνευση στην επαναστατική προπαγάνδα του Castro και το μότο «Mελέτη, Δουλειά και Τουφέκι» (Study, Work, Rifle). Διάλεξα, το τελευταίο και τελικά «βάρεσα» το «κακόφημο» καλάσνικοφ, ένα αγαπημένο σύμβολο του guerrilla (επαναστατικού) πολέμου.

Με τη βελόνα στο χέρι, ο Rioger μού εξηγεί ότι τα κουμινιστικά ή επαναστατικά θέματα για τατουάζ δεν είναι πια δημοφιλή στην Κούβα, εκτός των τουριστών. «Όλα τα tattoo του Che Guevara που έχω κάνει ήταν σε τουρίστες. Οι Κουβανοί δεν ενδιαφέρονται για αυτές τις ιστορίες τώρα πια. Βαράνε άλλα πράγματα».

Δες παρακάτω μερικά tattoo από ντόπιους, για να μη φαίνεται ότι είσαι τουρίστας όταν πας στην Κούβα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.