Στην Υγειά μας ρε Παιδιά: Μια Μίζερη Συντροφιά για τις Μοναχικές Νύχτες της Κρίσης

Η Ελλάδα της κρίσης είναι ένα πολύ σκληρό μέρος για να ζεις. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ανεπανάληπτης επίθεσης στις βάσεις της κοινωνίας. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τίποτα, τα ζήσατε όλα. Στα χρόνια της αβεβαιότητας, που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούν καν να προβλέψουν τι θα γίνει μέχρι το απόγευμα, είναι πολύ δύσκολο να ισχυριστεί κάποιος ότι ανήκει στην μεσαια τάξη.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό αποκλεισμό κάποιων συμπολιτών μας, που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει η φράση «βγαίνω έξω, για να περάσω καλά και να ξεσκάσω». Κάπου εκεί ξεκίνησε η δεύτερη ζωή μιας ελληνικής τηλεοπτικής εκπομπής, που ενώ ξεκίνησε στην περίοδο της αφθονίας των Ολυμπιακών Αγώνων, ακολουθώντας το κλίμα της εποχής που ήθελε τον κόσμο να χορεύει μεθυσμένος ζεϊμπέκικα με γεμάτες τσέπες, είχε πλησιάσει στο τέλμα -τουλάχιστον πνευματικά-, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδια του τσουνάμι που ακολούθησε. Ο λόγος για το Στην Υγειά μας, που πλέον έχει αλλάξει τηλεοπτική στέγη (ξεκίνησε από τη θρυλική ΝΕΤ), έχει μετονομαστεί σε Στην Υγειά μας ρε Παιδιά και το οποίο παρουσιάζει ο Σπύρος Παπαδόπουλος.

Σε περίπτωση που δεν παρακολουθείς τηλεόραση και δεν ξέρεις τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω, α) να ξέρεις πως είσαι ευτυχισμένος και β) να σου εξηγήσω τι παίζει. Πρόκειται για μια σχεδόν τρίωρη εκπομπή, κατά τη διάρκεια της οποίας οι καλεσμένοι -γνωστοί καλλιτέχνες και προσωπικότητες του εγχώριου star system-, μαζεύονται σε ένα στούντιο, τρώνε του σκασμού, πίνουν τα κέρατά τους, τραγουδάνε με την ορχήστρα και χορεύουν. Ναι, παράλληλα, μοιράζονται μεταξύ τους ιστορίες και απόψεις γελώντας δυνατά. Φαντάσου ένα κουτούκι εποχής ΠΑΣΟΚ και είσαι μέσα. Μέχρι εδώ, όλα καλά: Κανείς δεν θέλει να σταματάνε οι τηλεοπτικές εκπομπές, με αποτέλεσμα να μένουν οι τεχνικοί και ένα σωρό ακόμη εργαζόμενοι χωρίς δουλειά. Όμως, καμιά φορά θα πρέπει να διαβάζουμε λίγο καλύτερα αυτό που βλέπουμε -και κάνουμε-, ώστε να γινόμαστε σαν κοινωνία, αλλά και επαγγελματίες, καλύτεροι.

[VICE Video] Το Aυτόνομο Kράτος της Μυκόνου

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Από τη μία, μπορούμε να το δούμε ως «συντροφιά» για τον μέσο τηλεθεατή, ο οποίος, παρακολουθώντας μια παρέα από γνώριμα πρόσωπα να περνάνε καλά, να πίνουν και να γελούν, αισθάνεται και αυτός μέλος της ευχάριστης κατάστασης και ας κάθεται στην πραγματικότητα μόνος στον καναπέ, με μια μπίρα στο χέρι. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του προγράμματος, το έχουν στήσει τόσο έξυπνα, ώστε να διαρκεί πάνω από τρεις ώρες, πάνω-κάτω, δηλαδή, τον χρόνο που περνάει και μια κανονική παρέα έξω. Η χαρωπή –ίσως από την οινοποσία- φάτσα του παρουσιαστή δίνει μια ανάλαφρη νότα στο όλο σκηνικό, ενώ στην πορεία το παράδειγμά του ακολουθούν και οι καλεσμένοι. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στα εορταστικά επεισόδια, που γυρίζονται έχοντας ως target group τα χτυπημένα από την οικονομική κρίση νοικοκυριά. Το γεγονός δε, ότι πιθανότατα όλα αυτά τα επεισόδια γυρίζονται μέρες νωρίτερα και μάλιστα μεσημέρι, προσδίδουν μια έξτρα μίζερη δόση σε αυτήν τη σχέση ανάγκης. Με δυο λόγια, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα που προσφέρει την εμπειρία μιας εικονικής ταβέρνας, μέσα στο σαλόνι σου.

Είναι υπερβολή να πούμε ότι εν μέσω οικονομικής και προσφυγικής κρίσης είναι λίγο άκομψο το να υπάρχει μια τηλεοπτική παραγωγή, στην οποία μαζεύονται ένα σωρό «celebrity» -οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν έχουν κάποια οικονομική ανάγκη και μπράβο τους-, μόνο και μόνο για να φάνε και να πιουν σε κοινή θέα; Ίσως. Απλά μου φαίνεται λίγο παράταιρο, να βλέπω τον Θάνο Μικρούτσικο να δίνει πόνο στο αρμόνιο και τους καλεσμένους να κλείνουν τα μάτια και να χάνονται στις σκέψεις τους. Όχι, δεν συγκινήθηκα.

Σίγουρα υπάρχουν χειρότερες παρουσίες στην ελληνική τηλεόραση. Το Στην Υγεία μας ρε παιδιά χτυπάει κάθε εβδομάδα υψηλότατα νούμερα τηλεθέασης και η αλήθεια είναι πως μουσικά έχει ενδιαφέρον για όποιον έχει τέτοια γούστα. Παραμένει όμως μίζερο. Για να γίνεις καλύτερος, πρέπει να στοχεύεις στο καλύτερο και όχι να χαλαρώνεις, επειδή δεν είσαι ο απόπατος. Σε καλύτερες μέρες δεν θα υπήρχε ζήτημα και οι μόνες συζητήσεις θα περιστρέφονταν γύρω από την αισθητική της εκπομπής, όμως αυτήν τη στιγμή το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία είναι η κακογουστιά - που όντως επικρατεί στο εν λόγω πρόγραμμα και δεν ταιριάζει καθόλου στην εικόνα του Σπύρου Παπαδόπουλου. Η εικόνα ενός μισοφωτισμένου σαλονιού που κοιτάει λαίμαργα ανθρώπους να χορεύουν δεν είναι μια όμορφη εικόνα. Όσο και να πιουν, όσο και να χορέψουν μερακλωμένοι όλοι αυτοί στο στούντιο.

Περισσότερα από το VICE

Άνθρωποι που Έχουν Κάνει Πάρα Πολύ Σεξ Μιλούν για το πώς Είναι να Κάνεις Πάρα Πολύ Σεξ

Εννέα Χρόνια Μετά τη Δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Τίποτα Δεν Είναι Αυτονόητο

Κάπως Έτσι (Φρίκη) Είναι να Γυρίζεις στα 40 σου στο Πατρικό σου