FYI.

This story is over 5 years old.

Creators

Υπέροχα Πτώματα

Η ομορφιά βγαίνει από μέσα μας.
AM
Κείμενο Anna Marks

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Creators.

Αν και θεωρούμε τη φράση «η ομορφιά βγαίνει από μέσα μας» κάτι το πνευματικό, κάτι που ορίζεται από την ψυχή και την ουσία ενός ατόμου, η καλλιτέχνιδα Mia-Jane Harris, που ζει στο Λονδίνο, το παίρνει κυριολεκτικά, φωτογραφίζοντας μέλη ανθρώπινων πτωμάτων που εκτίθενται σε διάφορα μουσεία ή για ιατρικούς σκοπούς. Το project της Harris με τίτλο Beautiful Corpses (Υπέροχα Πτώματα), απεικονίζει ανθρώπινα υπολείμματα, τραβώντας την προσοχή στη λεπτομέρεια και την ομορφιά της εσωτερικής μας σύνθεσης. «Η τέχνη μου ασχολείται με το περίεργο, με το συναρπαστικά παράξενο και το μακάβρια όμορφο. Στόχος μου είναι να κινήσω του ενδιαφέρον του θεατή και να τον παρασύρω στον κόσμο μου με τα παράξενα και μακάβρια αντικείμενα, για να χειριστώ τα συναισθήματά του για το θέμα της θνητότητας», λέει. Η δουλειά της Harris αιχμαλωτίζει τις περίπλοκες υφές, πτυχές, σχήματα και στρώματα του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος, αλλά κριτικάρει και τα συναισθήματά μας απέναντι στον θάνατό μας και μας προκαλεί να σκεφτούμε ξανά τη ζοφερή ανυπαρξία που μας περιμένει. Η Harris πιστεύει ότι η χρησιμοποίηση και η κατανόηση της διατήρησης του ανθρώπινου ιστού της δίνει έλεγχο πάνω στον δικό της θάνατο. Ως εκ τούτου, αμφισβητεί το αναπόφευκτο της ανθρώπινης εξαφάνισης, μετά τον θάνατο, μετατρέποντας τον φόβο της σε ενδιαφέρον και διατήρηση μέσω της τέχνης. «Δίνω μια δεύτερη ζωή, μια δημιουργική ανάσταση στους νεκρούς, με την ελπίδα ότι σε αντάλλαγμα θα μπορέσω να ζήσω μέσα από αυτές τις δημιουργίες, όταν θα έχω πεθάνει».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Για πολλά χρόνια, η Harris ήταν εθελόντρια σε διάφορα ιατρικά μουσεία και νεκροτομεία, κάτι που αναπόφευκτα ενέπνευσε και διαμόρφωσε τις καλλιτεχνικές της τάσεις. «Το ότι ήμουν κοντά στον θάνατο καθημερινά, βοήθησε να απαλυνθεί μεγάλο μέρος του φόβου μου, κάνοντάς τον να φαίνεται μια καθημερινή κανονικότητα», λέει η Harris. Αν και συνήθως δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες στα νεκροτομεία, λόγω σεβασμού για τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, η Harris πήρε άδεια να σκιτσάρει και να ζωγραφίζει νεκρούς, λίγες μέρες ή μήνες, μετά τον θάνατό τους. «Η οικειότητα αυτής της διαδικασίας, να είμαι τόσο κοντά και να κοιτάζω τόσο προσεκτικά τα πτώματα μπροστά μου, με έκανε να θέλω να σπάσω περισσότερο το ταμπού του να βλέπεις τον θάνατο από τόσο κοντά», λέει η Harris. Για τη σειρά της Beautiful Corpse, η Harris φωτογράφισε τα όργανα ανθρώπων που έζησαν στη βικτοριανή εποχή - κυρίως καρδιές, μήτρες και εντερικό ιστό, από 100 μέχρι 200 ετών, που διατηρούνταν σε φορμαλδεΰδη. Ως αποτέλεσμα της βικτοριανής διαδικασίας συντήρησης –το ξέπλυμα και τη λεύκανση του ανθρώπινου ιστού- η δουλειά της Harris αιχμαλωτίζει την απόκοσμη αισθητική των διατηρημένων οργάνων: τις μπλε και μαβιές αποχρώσεις του που μοιάζουν με τα μοτίβα του μαρμάρου που βρίσκονται μέσα στη φυσική πέτρα.

Η θνητότητα γοητεύει τη Harris, ιδίως ο φόβος του θανάτου της ίδιας. «Κατά τη διάρκεια της γέννησής μου, υπήρχαν επιπλοκές και έτσι γεννήθηκα νεκρή και μετά από την ανάνηψη κατέληξα με πάρεση του Erb και μερική παράλυση και καθυστερημένη ανάπτυξη του δεξιού χεριού μου, έτσι πάντα με γοήτευε το μακάβριο και το αφύσικο». Η δουλειά της Harris εξερευνά τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν άλλους να θεωρήσουν τον θάνατο και την απώλεια λιγότερα δύσκολα. Στόχος της είναι να ρίξει ένα διαφορετικό φως στα ιατρικά εκθέματα και να τα ερμηνεύσει με έναν καινούριο και σύγχρονο τρόπο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Στα μουσεία υπάρχουν χιλιάδες τμήματα ανθρώπινων πτωμάτων που χρησιμοποιούνται για επιστημονική έρευνα και μελέτη. Τα κοιτάζουν κάθε μέρα, για να μάθουν από αυτά, αλλά μέσα στα μουντά και βρώμικα δοχεία τους, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, χάνουν μέρος της γοητείας τους. Οι άνθρωποι ασχολούνται τόσο με το τι είναι, που δεν προσέχουν πόσο όμορφα είναι», εξηγεί η Harris. «Εγώ θέλω να αφαιρέσω το επιστημονικό πλαίσιο, το εκπαιδευτικό περιβάλλον, τη σκόνη, τη βρομιά, τα βιβλία και να αφήσω πίσω μόνο τα αντικείμενα. Να εστιάσω στα μοτίβα και στα χρώματα των ιστών, αντί για το τι ήταν το καθένα».

Για να δείτε τη δουλειά της Harris, κάντε κλικ εδώ. Για το Instagram της, εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Αγριογούρουνα Ψάχνουν για Τροφή στις Αυλές Σπιτιών της Θεσσαλονίκης

Γιατί Όλοι Αναρτούν Ασταμάτητα Ιστορίες στο Instagram;

Μπάλα, Casual Μόδα και Μπάχαλα: Η Κουλτούρα και το Ντύσιμο της Κερκίδας

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.