Αν και η παραγωγή πορνογραφικών ταινιών είναι νόμιμη στην Αυστραλία, το να πωλούνται σε καταστήματα χωρίς χαρακτηρισμό καταλληλότητας απαγορεύεται. Το παραπάνω είναι σωστό ως ιδέα, αλλά στην πράξη κάθε περιοχή της χώρας ερμηνεύει τον ομοσπονδιακό νόμο διαφορετικά. Οι ταινίες που είναι ακατάλληλες για ηλικίες κάτω των 18 για παράδειγμα πωλούνται νόμιμα στο Queensland, αλλά η πώληση πορνογραφικών περιοδικών μπορεί να οδηγήσει τον εκδότη τους σε τρίμηνη φυλάκιση. Στο μεταξύ, στην Ταζμανία, η πώληση οποιουδήποτε πορνογραφικού υλικού απαγορεύεται και οι ποινές που συνδέονται με αυτήν, είναι αντίστοιχες με αυτήν που υπάρχει για την πώληση παιδικής πορνογραφίας, δηλαδή δύο χρόνια. Περιέργως, το να δώσει κανείς softocore υλικό σε ανήλικους είναι νόμιμο, αρκεί το εν λόγω υλικό να του ανήκει. Τα παραπάνω εξηγούν το γιατί οι παραγωγοί πορνό της χώρας σε γενικές γραμμές δεν εκδίδουν DVD ή περιοδικά. Πολύ απλά, το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο.

Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχει και το ιντερνετικό πορνό, το οποίο οι παραπάνω νόμοι δεν μπορούν να αγγίξουν και φυσικά δεν μπορεί να επηρεαστεί από την λογοκρισία αν έχει φτιαχτεί για καλλιτεχνικούς, εκπαιδευτικούς ή πολιτικούς λόγους. Για αυτό άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της Αυστραλιανής πορνογραφίας «κατοικεί» στο διαδίκτυο και για αυτό ακροβατεί μεταξύ τέχνης και erotica. Αυτό το οποίο δεν εξηγείται από όλο αυτό βέβαια, είναι το γιατί όλο αυτό το κύμα «καλλιτεχνικής» πορνογραφίας παράγεται κυρίως από γυναίκες.

Σε όλη την χώρα, υπάρχουν διάφορες γυναίκες οι οποίες παράγουν φεμινιστικό, queer, εναλλακτικό και γενικώς πειραματικό πορνό. Μια από αυτές, η 30χρονη Gala Vanting, αποτελεί και μια από τις κεντρικές φιγούρες του «κινήματος». Σύμφωνα με εκείνη, ένας από τους λόγους που το Αυστραλιανό πορνό είναι τόσο καλλιτεχνικό, οφείλεται στο γεγονός ότι η λογοκρισία έχει εμποδίσει την δημιουργία μιας οργανωμένης βιομηχανίας πορνό, όπως αυτή που υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Εδώ δεν υπάρχει ένας οργανωμένος μηχανισμός στον οποίο μπορείς να μπεις ως παραγωγός», μας εξηγεί. «Πρέπει να σχηματίσεις την δική σου πορεία, μέσω θεματικών όπως ο φεμινισμός και οι queer ταυτότητες, θέματα που σίγουρα θα προσελκύσουν πιο εναλλακτικά κοινά και θα προκαλέσουν πιο ποικιλόμορφα αποτελέσματα».

Η τελευταία της ταινία με τίτλο Love Hard, κέρδισε το βραβείο Hottest Kink Film για το 2015 στα Βραβεία Φεμινιστικής Πορνογραφίας του Toronto. Μας δείχνει ένα ζευγάρι που συζητάει για το BDSM στην κουζίνα του και στην συνέχεια πηγαίνει στην εξοχή όπου ο άνδρας δένεται σε ένα δέντρο. Η γυναίκα αρχίζει και του τρυπάει το σώμα με μια βελόνα και τον μαστιγώνει αλλά και τον δαγκώνει μέχρι να ματώσει. Στο τέλος και τα δύο μέλη του ζευγαριού είναι ματωμένα, αλλά φιλιούνται.

Το Love Hard έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, αλλά η Gala τονίζει πως πρόσφατα προβλήθηκε στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Queensland, κάτι που όπως υποστηρίζει η ίδια, είναι ενδεικτικό της κατάστασης στην χώρα: Σεξουαλικά προοδευτική, αλλά νομικά οπισθοδρομική. Αυτή η σύγκρουση μεταξύ του νομικού και του πολιτισμικού συστήματος είναι τελικά που ενώνει την παρούσα σκηνή.

«Πριν μερικά χρόνια, δεν γνωρίζαμε η μια την άλλη», λέει η Gala. «Κάποια στιγμή όμως κανόνισα μια συνάντηση κάποιο σαββατοκύριακο για να γνωριστούμε όλες από κοντά. Από τότε η συνεργασία μας και οι σχέσεις μας έχουν δυναμώσει». Η ομάδα των γυναικών περιλαμβάνει την Anna Brownfield της Poison Apple Productions (ερωτικές, αισθησιακές ταινίες για γυναίκες και ζευγάρια), την Morgana Muses της Permission 4 Pleasure (φεμινιστική erotica), την Aeryn Walker της Naughty Nerdy (για το πιο pervert κοινό), την Michelle Flynn της Lightsouthern και την Zahra Stardust η οποία την ίδια ώρα που παράγει υλικό για το site της στο οποίο πρωταγωνιστεί και η ίδια, ολοκληρώνει ένα PhD στο University of NSW πάνω στους κανονισμούς που διέπουν και ορίζουν την φεμινιστική πορνογραφία.

Μια φεμινιστική πορνογραφική κολεκτίβα. Μπορεί να ακούγεται ως κάτι αρκετά άκακο, αλλά υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις αν καταφέρεις να τσαντίσεις τους λάθος ανθρώπους, όπως για παράδειγμα την News Corp. Το 2007 η εφημερίδα Herald Sun δημοσίευσε ένα άρθρο για μια εταιρία που κινηματογραφούσε πορνό στο προάστιο Fitzroy της Μελβούρνης. Η εταιρία ήταν η Abby Winters και εκείνη την περίοδο έβγαζε 8 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Ένας δυσαρεστημένος υπάλληλος της εταιρίας όμως ενημέρωσε την εφημερίδα πως η Abby Winters παραβίαζε μια σειρά από νόμους, ένας εκ των οποίων αφορούσε και την χρησιμοποίηση μιας 17χρονης κοπέλας ως μοντέλο. Το 2009 έγινε έφοδος στα γραφεία της εταιρίας και ο CEO της εταιρίας Garion Hall ήρθε αντιμέτωπος με 54 διαφορετικές κατηγορίες, εκ των οποίων οι 52 στην συνέχεια αποσύρθηκαν, συμπεριλαμβανομένων και αυτές που αφορούσαν την 17χρονη. Εντούτοις ο Hall δέχτηκε πρόστιμο ύψους 6,000 δολαρίων για την κατοχή εμπορεύσιμης ποσότητας πορνογραφικού υλικού, κάτι που τον οδήγησε στο να μεταφέρει την εταιρία στο Amsterdam, μια κίνηση που πέρα από επιχειρηματική ερμηνεύτηκε και ως ένα μεγαλοπρεπές «άντε πηδήξου» στην Αυστραλία.

Εκπρόσωποι της σκηνής συμφωνούν ότι αυτό το «άντε πηδήξου» αποτελεί μια βασική αρχή. Η πρώην Penthouse Pet και υποψήφια για PhD Zahra Stardust θεωρεί πως το πορνό είναι μια μορφή κοινωνικής ανυπακοής. Για εκείνη, το πορνό στέκεται απέναντι «στον κρατικό παρεμβατισμό, την ετεροφυλόφιλη αναπαραγωγική ατζέντα και στις κοινωνικές αντιλήψεις σχετικά με το ποιες σεξουαλικές φαντασιώσεις θεωρούνται άσεμνες ή προσβλητικές». Το παραπάνω φαίνεται στην ταινία Fuck Dolls, στην οποία η Zahra χρησιμοποιεί μια Barbie ως strap-on, όπως και στην ταινία Beautiful Monotony, όπου ένα μοντάζ απο lap dances, αναμειγνύεται με σκηνές φαγητού, διαβάσματος και αλλαγές ταμπόν.

Πέρα από την πολιτική που συνδέεται με την σκηνή, τόσο η Zahra όσο και η Gala συμφωνούν πως ο βασικός λόγος που έχει φέρει τόσες γυναίκες της Αυστραλίας στον συγκεκριμένο χώρο του πορνό είναι η φεμινιστική αλληλεγγύη. «Σε κάποια φάση είμαστε όλες αρχάριες σε αυτό», λέει η Zhara. «Δεν υπήρχαν προσχέδια, οπότε μοιραστήκαμε τον εξοπλισμό μας, τις γνώσεις μας και είναι χαρά μας να αλληλοϋποστηριζόμαστε, σύμφωνα με το πνεύμα της φεμινιστικής συντροφικότητας».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.