Γιατί η Αμερική Είναι Τόσο Πωρωμένη με τους Serial Killers;

Το άρθρο εμφανίζεται στο τεύχος Νοεμβρίου του VICE.

O Brian Ward έχει ένα φετίχ με τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας. Τα μακάβρια, τα τρομακτικά, τα ακατανόητα. Η ζωή του 42χρονου σωφρονιστικού υπαλλήλου περιστρέφεται σχεδόν ολοκληρωτικά γύρω από το έγκλημα. Κατά την διάρκεια της ημέρας φυλάσσει τροφίμους φυλακών που έχουν καταδικαστεί για παραβάσεις όπως η κατοχή ναρκωτικών, αλλά στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με serial killers, με ληστές τραπεζών και αφεντικά της μαφίας. Από αυτό το παθιασμένο του ενδιαφέρον για το έγκλημα, γεννήθηκε το Dark History Convention στο Champaign του Illinois.

Τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε, πήγα μαζί με άλλους πωρωμένους με το έγκλημα από όλη την χώρα στο εν λόγω ετήσιο φεστιβάλ (βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο), που καταπιάνεται με πασίγνωστα μακελειά, με αξέχαστους μαζικούς φόνους και ιστορικές απαγωγές.

«Πάνω από όλα με ενδιαφέρει η ιστορία», μου εξηγεί ο Ward. «Νιώθω πως αν δεν μελετήσουμε το παρελθόν, είμαστε καταδικασμένοι να επαναλάβουμε τα λάθη που έχουν ήδη γίνει…ο Jim Jones την δεκαετία του '70, μετά ο David Koresh την δεκαετία του '90. Όλα είναι ένας κύκλος, όλα είναι μαθήματα που θα μπορούσαμε να είχαμε καταλάβει, αλλά δεν το κάναμε».

Το φεστιβάλ επικεντρώνεται σε διάσημους εγκληματίες που έχουν αποτυπωθεί στην ποπ κουλτούρα όπως οι Bonnie and Clyde, ο John Dillinger και ο Bugsy Siegel, χαρακτήρες του εγκληματικού τοπίου δηλαδή που έχουν γίνει γνωστοί από τις ταινίες του Χόλλυγουντ. Όχι πως δεν λείπουν και οι πιο μανιακές φυσιογνωμίες, μιας και ο Jeffrey Dahmer, o John Wayne Gacy και ο H.H. Holmes δηλώνουν επίσης «παρών», μαζί με άλλους γνωστούς serial killers που έχουν συγκλονίσει τον πλανήτη.

Το Dark History Con είναι μια ματιά στο παρελθόν της Αμερικής μέσω των αιματηρών εγκλημάτων που έχουν αποτυπωθεί στα εδάφη της από τους κοινωνικά εξόριστους, από άτομα τα οποία γίνονται φετίχ για «κανονικούς» ανθρώπους, με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο γίνονται φετίχ και οι ήρωες της Marvel ας πούμε, από αυτούς που πηγαίνουν σε ένα Comic Con. Είδα νεαρούς ντυμένους με πλήρη ναζιστική περιβολή και φοιτήτριες πανεπιστημίου που κάνουν συλλογή από αναμνηστικά αντικείμενα που συνδέονται με serial killers. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτήν την εμμονή με τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας;

«Ο κόσμος πάντα ενδιαφερόταν για αυτά τα θέματα», μου λέει ο Stephen J Giannangelo, ο οποίος διδάσκει στο University of Illinois του Springfield και είναι συγγραφέας του Real Life Monsters: A Psychological Examination of the Serial Murderer. «Τα «κατορθώματα» της Bonnie, του Clyde και του John Dillinger ήταν το ίδιο δημοφιλή και στις μέρες τους. Παλιές μαυρόασπρες ταινίες όπως το In Cold Blood και το Psycho ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες. Και πρέπει να θυμάσαι και το εξής: πλέον ο θεατής χρειάζεται όλο και περισσότερα για να εντυπωσιαστεί. Όταν ο Charles Manson έγινε εξώφυλλο του Rolling Stone, τα εγκλήματά του φάνταζαν απίστευτα. Τώρα δεν προκαλούν και τόση εντύπωση».

Ο Scott Bonn, συγγραφέας του Why We Love Serial Killers: The Curious Appeal of the World's Most Savage Murderers, πιστεύει πως αυτός ο φετιχισμός αντικατοπτρίζει εμάς. «Είναι μια ένεση αδρεναλίνης και η ανάγκη να έρθεις πολύ κοντά στην φλόγα χωρίς να καείς», μου λέει. «Μας παρέχει επίσης και μια κάθαρση για τις δικές μας σκοτεινές σκέψεις και επιθυμίες». Και τελικά ναι, ερχόμαστε πολύ κοντά στην φωτιά. Πίσω από όλη αυτήν την εμμονή με αυτά τα σκοτεινά γεγονότα, ίσως υπάρχει η ανακούφιση που αυτά τα εγκλήματα δεν είχαν θύματα εμάς. Ή δεν διεπράχθησαν από εμάς.

Περισσότερα από το VICE

Η Μέρα που Εκπαιδεύτηκα ως Σωματοφύλακας VIP Προσώπων

Η Χειρότερη Ατάκα που Μου Έχουν Πει για την Εμφάνισή Μου

Πως Είναι να Παίζεις σε Πορνό Όταν Πάσχεις από Εγκεφαλική Παράλυση